HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

O dziwo, antyamerykańsko wypowiedział się były już minister Obrony
Narodowej Radosław Sikorski. Oznajmił;
— Propozycja rozmieszczenia obiektu, który broniłby nas przed krajami nie
będącymi naszymi wrogami, jest dziwna - stwierdził tuż po spotkaniu z
Jankesami. Dodał, że Iran będzie zdolny do wyprodukowania pocisku
dalekiego zasięgu dopiero za 5-10 lat.
Kamuflowaniu amerykańskiej strategii osaczania rakietowego Rosji,
podporządkowano cały ten zuchwały bełkot o zagrożeniach ze strony Iranu.
Trudno jednak było by oczekiwać, że nasi sejmici się obrażą i poproszą
Jankesów o poważne traktowanie. Totalna, bezkrytyczna służalczość wobec
syjonistycznego władcy Stanów Zjednoczonych przechodziła wszelkie granice
przyzwoitości. I tak było już od 2000 roku, z apogeum pod rządami
Kaczyńskich.
Stanom Zjednoczonym coraz trudniej udaje się wmawiać światu, że bronią
demokracji i zwalczają terroryzm. A przecież już w 1992 roku Paul
Wolfowitz, jeden z najbardziej awanturniczych syjonistycznych „jastrzębi"
w polityce amerykańskiej, zwany oszukańczo „neokonserwatystą", stał się
patronem tajnego dokumentu Pentagonu, w którym kreuje się nową imperialną
politykę światową USA. Wolfowitz wzywał tam do:
- permanentnej obecności militarnej USA na sześciu kontynentach, ażeby
wybić z głowy wszystkim potencjalnym konkurentom aspiracje o większej
roli w skali regionalnej i globalnej.
Chociaż plan Wolfowitza został odrzucony, to jednak stał się podstawą
polityki amerykańskiej określonej w 33 - stronicowym dokumencie pod nazwą
„Strategii Bezpieczeństwa Narodowego", wydanym przez Busha 21 września
2001 roku. To właśnie w tym dokumencie syjonistyczni „jastrzębie" Busha
oznajmiają, że w razie potrzeby nie zawahamy się przed akcjami w
pojedynkę, uznając nasze prawo do samoobrony poprzez działania
prewencyjne. Takie „działania prewencyjne" to nic innego niż wcześniejsze
i późniejsze najazdy na
PROPAGANDOWE BZDURY O ZALETACH „TARCZY"
241
Jugosławię, Afganistan, Irak i groźby pod adresem Iranu, Syrii, Libanu,
Korei Północnej.
Była to zapowiedź epoki „permanentnej wojny dla permanentnego pokoju" na
światową skalę.
Przed inwazją na Irak amerykańscy syjoniści wyłożyli karty na stół.
Według tzw. doktryny: Ledeena:
- Co 10 lat Stany Zjednoczone powinny rzucić o ścianą byle jakim
gównianym państewkiem, żeby wiedziano, kto rządzi /światem - H.P./.
Ledeen wyznaczył listę państw „gównianych", którymi należy kolejno rzucać
o ścianę:
- Trzeba rozpocząć od wielkiej trójki terrorystycznych reżimów: Iranu,
Iraku, Syrii. Następnie rozprawimy się z Arabią Saudyjską. Po usunięciu
tyranów pozostaniemy na miejscu.
Otóż to! „Pozostaniemy na miejscu". I pozostają: w Iraku, Afganistanie, w
strzępach byłej Jugosławii. Polscy żołnierze także tam „pozostają": w
Bośni i Hercegowinie, Kosowie, Zachodnim Brzegu, w Libanie, Iraku,
Afganistanie. Tam pozostają najemne wojska również innych „gównianych
państewek", takich jak Polska, a machina amerykańska rusza do następnych
podbojów. Kiedy mówi się o „stabilizacyjnej misji" polskich najemników w
Iraku i Afganistanie, w Kosowie czy innych „gównianych państewkach",