HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

zostanie ponownie namaszczony ten, który w Pałacu Prezydenckim zapalał
wraz z małżonką świece w oknach z okazji żydowskiego święta Hanuki. Coś
za coś.
mmm
Diabelskie rogi przyprawione o. Dyrektorowi Radia Maryja przez
żydomasońskie „Wprost".
Rozdział XIX
UKAMIENOWALI ABP STANISŁAWA WIELGUSA
W czasach żydobolszewickiej PRL niepokornych księży mordowano fizycznie.
W czasach „Czwartej RP" proklamowanej przez Kaczyńskich, duchownych się
nie likwiduje fizycznie, tylko kamienuje moralnie, to znaczy amoralnie.
Łajdacki spisek przeciwko temu duchownemu uknuto dlatego, że rządzącym w
„Czwartej RP" judaszom i faryzeuszom był on wyjątkowo niewygodny w
funkcji metropolity warszawskiego. Syn chłopa z wielodzietnej rodziny.
Wybitny filozof, katolickiej ortodoksji fundamentalista. No i patriota
polski. Śmiało w swych pracach naukowych, homiliach demaskujący
współczesny li-bertynizm, „otwieranie" Kościoła na niszczycielski
modernizm i ekumenizm, który jest niczym innym jak globalizmem na gruncie
religii.
Pragnę tu przedstawić metodologię tego unicestwienia, jako przykład i
memento - że w każdej chwili to samo mogą zmontować przeciwko każdemu
duchownemu, który nie będzie odpowiadał ich oczekiwaniom, normom, ich
planom, ich nienawiści do Kościoła katolickiego.
Opisując tę metodologię pragnę wykazać, jak jest niszczony wewnętrznie
widzialny, instytucjonalny Kościół Chrystusa w Polsce. Gdyby porównać
lincz na Arcybiskupie z procesem Chrystusa przed Piłatem, należałoby
stwierdzić, że Chrystus był w lepszej sytuacji.
Chrystusa zdradził tylko jeden z apostołów. Wyparł się tylko jeden z
nich. Tu Arcybiskupa wyparli się prawie wszyscy „apostołowie" Kościoła w
Polsce. „Prawie", bo w jego obronie wystąpił natychmiast i jednoznacznie
ustępujący Prymas J. Glemp. Pozostali milczeli, albo wydawali ezopowe
komentarze.
Wrogowie Kościoła, bo przecież nie wrogowie samego Arcybiskupa, z uciechą
zacierali pulchne łapki na czele z prezydentem Lechem Kaczyńskim. Zarówno
wrogowie jak i wierzący w Polsce otrzymywali dowód, że w „naszym
272
UKAMIENOWALI ABP STANISŁAWA WIELGUSA
kraju" już nie istnieje solidarna wspólnota Kościoła hierarchicznego A
tym samym nie istnieje, bo nie może z tego właśnie powodu istnieć
wspólnota wiernych. Ci byli jednak usprawiedliwieni, choć tylko
częściowo. Urządzono im spektakl kłamstw i oszczerstw, po którym mógł
zwątpić w prawdomówność i postawę Arcybiskupa niemal każdy. Tylko, że
wspólnota wiernych polega chyba głównie na tym, że nawet winnemu
hierarchowi przynależy się solidarność -wiernych. To przecież warunek
istnienia takiej wspólnoty. I właśnie jej zabrakło.
Tak zgnojono, tym razem fizycznie, biskupa Czesława Kaczmarka w 1951
roku, oskarżonego o „szpiegostwo", a na dokładkę o „współpracę z
hitlerowcami" - wtedy najgorsze przestępstwa z wszystkich możliwych.
Wtedy właśnie wdeptał biskupa Kaczmarka w ziemię Tadeusz Mazowiecki,
publicysta „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego", publikacją z 27
września 1953 roku. Pisał „ w imieniu polskich katolików". Napisał o