HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

Wschodniej, co miało doprowadzić do jego pośredniej lub bezpośredniej
współpracy z RWE.
Potem w tym długim „Raporcie" płk Kubat opisuje pracę „Greya" w parafii
rzymsko-katolickiej w Monachium, odprawianie Mszy św. i głoszenie kazań w
języku niemieckim w tej parafii /przy ul. Waldschilstrasse Al:
uczestniczył w klubowych spotkaniach uniwersyteckich, itd., lecz pomimo
tych „sukcesów" „Greya", nieoczekiwanie następuje miażdżąca dyskredytacja
skuteczności „Greya":
- Oceniając całokształt sprawy uważam, że „Grey" nie spełnił zadań, które
przyjął do wykonania przed wyjazdem za granicę. Zachował bierność i
daleko idącą ostrożność na odcinku realizacji zadań szczegółowych: brak
na-prowadzeń, zupełna pasywność na odcinku nawiązywania znajomości z
ludźmi wchodzącymi w zakres naszego zainteresowania, zignorował zupełnie
zadanie rozpracowania ukraińskich ośrodków nacjonalistycznych w
Monachium, itd. Zwrócono mu na te elementy uwagę. Prosił o wyrozumiałość,
jeżeli nas zawiódł to nie zrobił tego celowo. Tak się ułożyły warunki
obiektywne, że liczył na wiele, a okazało się, że nie jest to takie
łatwe. Podkreślił, że mógłby zostać wikariuszem lub proboszczem na jednej
z parafii monachijskiej, ale byłaby to dla niego degradacja społeczna,
której by sobie nigdy nie wybaczył...
Jak wytłumaczyć tę sprzeczność: „Grey" był znakomity, dyspozycyjny,
wykonał „wszystkie przedsięwzięcia zawarte w planie", ale... nie wykonał
niczego!
Jeżeli wykluczyć, że płk Kubat9 pisał ten „Raport" po dużej wódce, to
pozostaje jedyny logiczny wniosek: „Grey" to jakaś „podstawka" pod innego
agenta, z tym samym zapożyczonym pseudonimem. A jeszcze pewniej: to jakaś
koronkowa mistyfikacja Bezpieki; przypisywanie ks. Wielgusowi pseudonimu
„Grey" na dokumencie jawnie spreparowanym, jednocześnie na-
9 Starszy inspektor Wydz. XI Departamentu I MSW.
UKAMIENOWALI ABP STANISŁAWA WIELGUSA
291
danie mu pseudonimu „Adam Wysocki"; manipulacje przy innych dokumentach
naruszających pragmatykę sporządzania takich dokumentów. To w sumie
„czeski film", który musi zostać kiedyś wyjaśniony nie tylko dla dobra
abp. S. Wielgusa, lecz również jako wyzwanie śledcze dla historyka,
uczciwego dziennikarza czy dziennikarzy.
Słowem - ks. S. Wielgus, mówiąc językiem młodzieżowym „zrobił w bambuko"
lubelską Bezpiekę i płk S. Kubata z MSW. Swoje osiągnął, nie sporządził
żadnego donosu, żadnego „Raportu", co potwierdził sam płk Kubat.
Zestawmy teraz obok siebie dwie rażąco odmienne miary, jakie zastosowali
ci sami ujadacze w odniesieniu do abp. S. Wielgusa oraz do modernisty,
„poprawiacza" Ewangelii ks. prof. Michała Czajkowskiego, który okazał się
wybitnym kapusiem, autorem kilkuset donosów na konkretnych ludzi. Starano
się za pomocą żenujących łamańców werbalnych relatywizować do-nosicielski
amok i dorobek ks. prof. Czajkowskiego, jednocześnie bez pod-stawnie
wyolbrzymiać „agenturalność" ks. S. Wielgusa. Oto „tropikalny" prof.
Andrzej Friszke", były członek kolegium IPN, w „Gazecie Wyborczej"
przyznawał, że „Nie dysponujemy konkretnymi dowodami aktywności księdza
Wielgusa, na przykład szczegółowym meldunkami", a mimo to ośmielał się
porównać teczkę ks. Wielgusa z agenturalnym dossier ks. prof.
Czajkowskiego. Tymczasem różnica między obydwiema „teczkami" polegała
choćby na tym, że ta dotycząca ks. Wielgusa zawierała 60 kart, tymczasem