HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

sytuacji muszę odpowiadać publicznie, skoro Ty wcześniej upubliczniłeś
nasz spór.
Domagasz się, abym składał deklarację, że nie przyjmę stanowiska ministra
obrony narodowej. Wiesz dobrze, że nikt mi tego nie proponował. Rozumując
zresztą tak jak Ty, powinienem teraz zażądać, aby Twój brat i domniemany
kandydat PC na prezydenta RP, jak świadczą dotychczasowe wypowiedzi
przedstawicieli kierownictwa PC, p. Lech Kaczyński, zrezygnował ze
stanowiska prezesa NIK. Jak wiadomo, w sejmie koalicja postpeerelowska
stanowi większość co oznacza, że to ona akceptuje p. Lecha Kaczyńskiego
na czele NIK. Czy teraz widzisz absurdalność swego żądania?
Drogi Jarosławie,
domagasz się abym zadeklarował także, że nie będę popierał Lecha Wałęsy.
Chcesz opierać naszą kampanię prezydencką o czynnik negatywny w sytuacji,
gdy nie wypracowaliśmy stanowiska pozytywnego, nie uzgodniliśmy, kogo PdP
ma poprzeć w wyborach na prezydenta. Mógłbym nawet zrozumieć Twoje
zachowanie, gdyby nie inny aspekt tej sprawy. Oto w Warszawie byłeś
stanowczym zwolennikiem poparcia przez PdP kandydatury p. Michała Boniego
z UW na prezydenta Warszawy. Tak się składa, że p. Boni był umieszczony
na tzw. liście Macierewicza. Zapomniałeś o tym. Czy potrafisz wytłumaczyć
sie ze swojej stałej
40
ROZBIJACZE PRAWICY
skłonności do poszukiwania sojuszu z Unią Wolności i odrzuceniem
możliwości współdziałania z kolegami z Porozumienia 11 Listopada i z
Sekretariatu Ugrupowań Centroprawicowych? Twój głos potępienia Lecha
Wałęsy brzmi dziś dziwnie podobnie do potępień prezydenta wychodzących z
szeregów UW. Mówiłeś' niegdyś', że nie wolno stawiać znaku równości
między stosunkami towarzyskimi i politycznymi. Czy stosujesz tę zasadę w
równej mierze wobec Unii Wolności i prezydenta RP?
Drogi Jarosławie,
przejawiasz dziwaczną dla mnie umiejętność zastawiania pułapek na samego
siebie. Zaczynasz uprawiać politykę nic mówiąc co zrobisz, a chcesz abym
ja ciągle deklarował czego nie zrobię.
Apeluję, abyś nie rozbijał stworzonej z takim trudem jedności części
prawicy. Także na Tobie spoczywa wielka odpowiedzialność za sukces lub
klęskę naszego obozu. Pamiętaj o doświadczeniu z 19 września 1993 r. Nie
powtarzaj starych błędów.
z uściskiem prawicy Romuald Szeremietiew
Warszawa 13.10.1994 r.
A wszystko to działo się w czasie, kiedy sondaże opinii publicznej,
miejmy nadzieję że uczciwsze niż późniejsze spod znaku przeróżnych OBOP -
ów, wskazywały wzrost poparcia dla bloku Porozumienia dla Polski z
czterech, do siedmiu procent.
Jak było do przewidzenia - konflikt rozszerzał się. Przeciwko szykanom
Kaczyńskiego wobec RdR ostro wystąpił Ryszard Czarnecki, pełniący wtedy
obowiązki prezesa Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, faktycznie kukułczego
jaja w ruchu narodowo-katolickim. Czarnecki stwierdził, że
wszelkie obrady i decyzje koalicji bez udziału RdR, to tylko „rozmowy
towarzyskie". Poparło go Porozumienie Ludowe.
We wtorek 11 października 1995 r. J. Kaczyński zwołał zebranie Przymierza
dla Polski, ale bez udziału jednego z koalicjantów - RdR R.
Szeremietiewa. Kaczyński pełnił wtedy funkcję rotacyjnego przewodniczą-
ROZBIJACZE PRAWICY