HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

czele z Michnikiem. Na ich procesie sypał tak samo, toteż Michnik został
wtedy skazany na trzy lata więzienia, Barbara Toruńczyk na dwa lata, on
sam także na dwa lata, ale został zwolniony z więzienia już dwa dni po
procesie.
Minister spraw zagranicznych K. Skubiszewski ps. „Kosk" mianował
Szlajfera wicedyrektorem Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych,
potem p.o. dyrektora tegoż Instytutu. Szlajfer przyczynił się wydatnie do
likwidacji Instytutu z nakazu samego Skubiszewskiego, gdzie pracowało
wielu tropikalnych naukowców z tytułami profesorów i doktorów
habilitowanych. Instytut Żydzi przekształcili w departament MSZ, a
Schlajfer został jego dyrektorem. Dokonał też niszczycielskich czystek
kadrowych w tymże PISM, mianując na te miejsca swoich pobratymców.
Szlajfer /podobno/ pisał przemówienia Geremkowi, był więc jego prawą ręką
i piórem4. W 2000 roku został stałym przedstawicielem Polski przy Biurze
Narodów Zjednoczonych i Organizacjach Międzynarodowych. Jednocześnie
stałym przedstawicielem misji Rzeczypospolitej Polskiej przy OBWE w
Wiedniu w randze ambasadora. Przez szereg lat miał przy sobie w tych jego
„misjach" szczególnie zasłużonego współpracownika - pułkownika
Swietlickiego, emerytowanego funkcjonariusza wojskowej zbrodniczej
bezpieki -WSI. Autor wspomnianej publikacji w „Przeglądzie" pytał
retorycznie: „Jakim cudem?" - jakby nie wiedział, jakie to cudowne, czyli
nacyjne prawidłowości od zawsze rządziły i rządzą polityką zagraniczną i
personalną MSZ.
4 Zob.: „Przegląd" z 21 stycznia 2007
182
AŻ DUSZNO OD TROPIKALNYCH
Potem nastąpił cud nad cudami. Za rządów SLD, żydobolszewicy nadal
trzymający w stalowym us'cisku MSZ, mianowali Szlajfera - wszak
niedawnego ich rzekomego„opozycjonistę", ambasadorem w USA. To właśnie
Szlajfer, syn wojskowego ubowca, miał w USA organizować i podtrzymywać
kontakty z największą Polonią świata. Wiedzieli, że desygnują na to
stanowisko jednego z najbardziej zaciekłych tropicieli „polskiego
najconalizmu" i klerykalizmu. Prof. J.R. Nowak przypomniał w tym
kontekście, że Szlajfer już w 1992 roku wysmażył nikczemny antykatolicki
paszkwil w „East European Reporter" /maj 1992/ pod wymownym tytułem: „Czy
Kościół katolicki jest zagrożeniem dla demokracji?" Oczywiście, że był
takim zagrożeniem, pytanie w tytule było całkiem retoryczne. Posypały się
tam chamskie oszczerstwa na Kościół katolicki w Polsce:
- Sprawa polega na tym, że poprzez swój obecny trium-falizm i
ekspansjonizm /! - H.P./ Kościół prawdopodobnie stacza ostatnią
desperacką walkę w obronie starej historycznej Polski /.../ Kościół musi
się zmienić .
I takiego hunwejbina antypolskości i antykatol icyzmu „piskory* wysłały
do USA w roli ambasadora Polski! KOR wiecznie żywy.
Mimo wszystko ta nominacja była mniej haniebna, mniej ostentacyjna niż
nominacja S. Mellera na szefa całego MSZ, dokonana przez sitwę
Kaczyńskich, budowniczych „Czwartej RP", czyli Drugiej Grubej Kreski.
Tam jednak Szlajferom dobrali się do przeszłości badacze polskiego
pochodzenia. Jeden z profesorów oskarżył go o współpracę z SB. Do tego
doszły oskarżenia o „kłamstwo lustracyjne". Nie oszczędzili go nawet sami
Żydzi. W „Gazecie Wyborczej" z 15 czerwca 2005 roku żydowski prof. J.
Eisler, ideowy KOR-nikowiec usadowiony w IPN, pisał:
- podczas pobytu w areszcie Szlajfer pod presją SB złożył obszerne
zeznania.