HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

Zimą 2007 roku ówczesny minister obrony Polski /?/ Radek Sikorski
tryumfalnie demonstrował „odnalezione" dokumenty Paktu Warszawskiego,
zawierające szczegóły dyslokacji sowieckiej broni jądrowej, jako przykład
potencjalnego sowieckiego barbarzyństwa, skazującego Polskę na
niszczycielską ripostę Zachodu. Ani słowem nie wspomniał o tym, że to
Zachód opracował barbarzyński plan pokrycia pasa środkowej Polski o
szerokości około 200 kilometrów, strefą jądrowego ognia zaporowego. To
już nie było niehumanitarne. To było normalne, wymuszone koniecznością
obrony Zachodu, mieściło się w tradycyjnej logice owego Zachodu: po
trupie i zgliszczach Polski - do każdego celu! Jak zawsze w ostatnim
dwustuleciu.
W latach 60. ten barbarzyński plan Paktu Północno - Atlantyckiego
„przeciekł" do prasy zachodniej. Zawrzało we wszystkich ważnych ośrodkach
polonijnych Europy i USA. Wylazł na wierzch monstrualny skandal
cynicznych „strategów" Zachodu, którzy jak zawsze tak i wtedy,
potraktowali Polskę jako obszar ognia zaporowego, pasmo nuklearnej
śmierci.
Ale o tym minister Sikorski już nie wspomniał. Nie mógł się o tym
zająknąć jako agent wpływu amerykańskiego w roli ministra obrony
narodowej Polski /i USA/. Wszak wszystko co robi Zachód i co każe nam
małpować, jest zawsze super - cacy, a co robi Rosja, to super-be.
Historia zatoczyła półkole: dawniej Zachód był dla nas „be", a ZSRR cacy,
teraz mamy odwrotnie, toteż i rakiety są wymierzone w przeciwnym niż
dawniej kierunku. Niestety, „prywislany" kraj pozostał ten sam, na tym
samym miejscu, jako przyszłe pole konfrontacji rakiet i antyrakiet. Taki
nasz los.
Premier Kaczyński usunął R. Sikorskiego z zaszczytnego stanowiska
ministra obrony narodowej Polski, ale zapomnieć o nim nie mógł, bo obaj
są adiutantami tych samych nadzorców, toteż Sikorski otrzymał propozycję
stanowiska ambasadora „Trzeciej RP" w stanach Zjednoczonych. Obaj zgodnie
pchali naszych synów do Afganistanu i Iraku w liczbach większych, niż to
czynili towarzysze z SLD, ale wokół Radka Sikorskiego coś wreszcie
zaśmierdziało, za
222
TARCZA ZDRADY NARODOWEJ
sprawą raportu o likwidacji WSI. Znalazł się tam passus czy raczej
lapsus, który wypsnął się ministrowi Macierewiczowi, autorowi tego
raportu sporządzonego w pośpiechu, jaki towarzyszył smażeniu tego
raportu. Omawiając aferę związaną z supertajną operacją o kryptonimie
„Kandahar" w Afganistanie, o której za chwilę, na stronie 161 raportu
znalazło się niepozorne zdanie, a przy tym po uczniowsku niegramatyczne:
Oskarżając ówczesnych ministrów obrony i szefów WSI z czasów tej
operacji, Macierewicz wyraźnie pominął ministra Sikorskiego, bo zdanie
brzmi:
- Ministrami ON w opisanym okresie był Jerzy Szmajdziński.
Ktoś w pośpiechu wykreślił nazwisko Sikorskiego, ale zapomniał zmienić
liczbę z mnogiej: „ministrami", na pojedynczą! Naturalnie, winą za ten
błąd najpewniej obciążono jakieś maszynistki, jakiegoś komputerowca, a
nie, broń Boże, samego autora raportu — A. Macierewicza.
Cóż to był ten „Kandahar"? To jedna z najważniejszych akcji WSI,
rozpisana na kilka etapów. Rozpoczęła się jesienią 2005 roku. Zrodził się
wtedy plan powołania fikcyjnej firmy budowlanej jako przykrywki dla dwóch
oficerów wywiadu. Mieli oni zdobywać w Kabulu informacje potrzebne
dowództwu „polskiego kontyngentu", jak się elegancko nazywają wojska