HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

majątku narodowego, jednym z podstawowych warunków takiej współpracy z
AWS było wymaganie, iż współpraca taka nie będzie kolidowała z programem
politycznym, w tym zwłaszcza z głoszonym wcześniej przez AWS i ROP
programem powszechnego uwłaszczenia, zakładającego — jak wiemy —
zasadniczą zmianę struktury własności w Polsce. Dlatego też w uchwale o
potrzebie tworzenia szerokiego frontu katolicko-narodowego porozumienia,
znalazło się uzależnienie od realizacji programu RKN, a ponadto w
końcowej części uchwały o dekomunizacji, mówiącej o takiej właśnie
zasadniczej zmianie struktury własności, znalazło się stwierdzenie, iż
„zaniechanie szeroko rozumianej lustracji oraz programu rzeczywistego
powszechnego uwłaszczenia uznawać będziemy za dążenie do petryfikacji
postkomunistycznego systemu w Polsce oraz za zdradę narodowego i
publicznego interesu".
Wspomniane projekty trzech uchwał programowych, po nieznacznych
poprawkach naniesionych osobiście przez p. A. Macierewicza, zostały w
dniu 10 maja 1998 r. wydrukowane w redakcji „Głos" przez sekretarkę p.
Macierewicza, dostarczone przez nią na miejsce Kongresu, a po podpisaniu
przez Prezesa, złożone do Komisji Uchwał i Wniosków. Następnie,
1 Rozbicie ROP tuż przed wyborami parlamentarnymi 1997 r. było wspólnym
dziełem A. Macierewicza i J. Olszewskiego, rzekomo ze sobą skłóconych.
Opisałem ten manewr w książce „Piąty rozbiór Polski 1990-2000".
66 A. MACIEREWICZ - ULEPSZACZ STATUTU RUCHU KATOLICKO-
NARODOWEGO
bez jakichkolwiek dalszych poprawek, przedłożone przez Komisję Kongresowi
i uchwalone. W tym samym brzmieniu zostały one już jako prawomocne
uchwały Kongresu przekazane dziennikarzom, a ponadto ogłoszone w dniu 11
maja 1998 r. w kierowanej przez A. Macierewicza gazecie codziennej
„Głos".
Ponadto, Kongres w dniu 10 maja 1998 r. uchwalił zmianę w Statucie,
polegającą na dodaniu nowego art. 15, który nakazywał obsadzanie wakatów
we wszystkich władzach RKN (naczelnych i okręgowych) kandydatami, którzy
w wyborach nie uzyskali odpowiedniej liczby głosów. Było to oczywista
afirmacja woli Kongresu jako statutowej najwyższej władzy w stronnictwie,
a zarazem zerwanie z zasadą uznaniowego obsadzania wakatów według woli
Zarządu Głównego (p. A. Macierewicza).
W maju 1999 r., w okresie przygotowania do walnego zgromadzenia delegatów
okręgu warszawskiego, na mocy tej włas'nie poprawki do Statutu (jak się
wkrótce okaże faktycznie już w Statucie nieistniejącej) zostałem
dokooptowany do składu Okręgowej Komisji Rewizyjnej.
W trakcie prac tej Komisji wyszło na jaw, iż uchwały Kongresu z 10 maja
1998 r., rozesłane przez Zarząd Główny do Okręgów RKN w dwa tygodnie po
Kongresie, w większym lub mniejszym stopniu nie odpowiadają brzmieniu
uchwał przyjętemu przez Kongres, a co więcej, są sprzeczne z nimi w
najważniejszych punktach co do meritum.
Z uchwały o dekomunizacji zniknął całkowicie wątek własnościowy, jako
niezbędny warunek dekomunizacji. Wraz z nim wspomniane kluczowe
stwierdzenie mówiące, iż zaniechanie szeroko rozumianej lustracji oraz
programu rzeczywistego powszechnego uwłaszczenia uznawać będziemy za
dążenie do petryfikacji1 postkomunistycznego systemu w Polsce oraz za
zdradę narodowego i publicznego interesu. Co więcej, wspominana poprawka
do Statutu odnosząca się do zasad kształtowania władz naczelnych i
okręgowych RKN, nie została zgłoszona i zarejestrowana w Sądzie
2 Petryfikacja (gr. petra) - utrwalenie czegoś w określonej formie.
Przyp. - H.P.