HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

Łaskawie dano też głos oskarżonemu, który stwierdził:
- Próbowano mnie zwerbować do określonych działań, ale nigdy nie podjąłem
żadnych działań wymierzonych przeciwko komukolwiek...
W tej samej audycji musiało paść i wreszcie padło pytanie o to, czy owe
dokumenty znajdują się w IPN. Powołano się na prezesa J. Kurtykę, a ten
odpowiedział:
- Jeśli są, to oficjalną drogą na pewno nie dostały się w ręce
dziennikarzy.
W głównym wydaniu „Wiadomości TV I" rewelacje o ks. abp. Wielgusie były
już głównym newsem. Tu już nie posługiwano się imperatywem: „współ-
278
UKAMIENOWALI ABP STANISŁAWA WIELGUSA
pracował", tylko „miał współpracować". Starannie też powoływano się na
„Gazetę Polską" jako źródło informacji. Oznajmiano, że Arcybiskup
„zdecydowanie zaprzecza" i że „W tle pojawiają się pytania, czy Watykan
wiedział..." Wtedy właśnie wycięto poprzedni zwrot Sakiewicza o
„porażających dokumentach", ale w zamian za to Sakiewicz dorzucił frazę:
„...człowiekiem, który przez SB był uważany za niezwykle cenne źródło
informacji."
Tymczasem - dodajmy wyprzedzając czas i późniejsze ustalenia - przez
następne ponad pół roku nie znaleziono ani jednego raportu tego „cennego
źródła informacji", nie odnaleziono deklaracji współpracy!
Wypowiedź Arcybiskupa starał się zdyskredytować Jacek Karnowski
stwierdzeniem, że abp S. Wielgus „ostro krytykował lustrację" - w domyśle
bo sam był donosicielem. Ten czarnooki i siarczyście kruczowłosy młodzian
postarał się też zdyskredytować opinię watykanisty Salvatore Izzo, który
miał stwierdzić, że nie ma takiego zagrożenia, iż Watykan nie znał
dossier Arcybiskupa podejmując decyzję o jego nominacji na metropolię
warszawską. Karnowski natychmiast obrócił tę wypowiedź przeciwko
Watykanowi:
- Nie można też wykluczyć, że poprzez nominację arcybiskupa Wielgusa
Watykan chciał wyrazić sprzeciw wobec lustracji księży.
Następnie inny „katolicki" publicysta T. Terlikowski stwierdził, że
jeżeli Watykan wiedział, a mimo to nominował abp Wielgusa, to był to
właśnie „taki sygnał" o dezaprobacie wobec lustracji duchownych.
Po nim wystąpił prezes IPN Janusz Kurtyka. Poinformował, że istnieją już
dwie komisje historyczne, w tym komisja Episkopatu. Jeżeli komisja uzna
potrzebę zapoznania się z dokumentami, to je otrzyma. I dodał spiesznie:
„Jeżeli takowe będą".
Tak więc prezes IPN wciąż nie wiedział, czy takowe dokumenty są w
archiwach, czy „takowych" tam nie ma.
Komisja Historyczna powołana przez Episkopat działała już od kilku
miesięcy zatem nie powstała w sprawie abp Wielgusa. Pojawiało się
podstawowe pytanie: dlaczego akurat teraz, nagle znalazły się materiały
obciążające abp S. Wielgusa: teraz, przed ingresem?
T. Terlikowski nieopatrznie „chlapnął":
- Wychodzi właśnie teraz, ponieważ teraz znamy tę nominację. Wcześniej
nie była ona znana. Wcześniej były sugestie.
UKAMIENOWALI ABP STANISŁAWA WIELGUSA
279
Słowem, dokumentów i afery by nie było, gdyby nie nominacja! W publikacji
„GP" z 20 grudnia Sakiewicz oznajmił:
— Daliśmy też biskupowi możliwość odpowiedzi na nasze pytanie.