HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

Nie wyjaśnił, jaka to była „możliwość". Otóż przed publikacją artykułu
„nawiedził" abp Wielgusa pracownik IPN dr Jan Zaryn, współpracujący z
„GP" dyrektor Biura Edukacji Publicznej w IPN. Podczas długiej rozmowy z
dr. J. Żarynem, abp Wielgus zdecydowanie zaprzeczał swojej współpracy z
SB. Zresztą dr Jan Zaryn zapewniał Arcybiskupa, że w IPN nie istnieją
materiały go obciążające.
Ale tak naprawdę, to wykonawcami medialnego wyroku śmierci na abp
.Wielgusie byli tzw. „katoliccy publicyści". Stara to metoda od czasu
dobijania biskupa Czesława Kaczmarka w 1953 roku prze „katolickiego"
publicystę Tadeusza Mazowieckiego. Jednym z takich faryzeuszy był
Zbigniew Nosowski, redaktor naczelny katolickiej „Więzi". Kiedy „Gazeta
Wyborcza" 21 grudnia zamieściła artykuł już w tytule wyjaśniającym
intencje:, „Bo judasz był biskupem", to wewnątrz tego samego wydania
„Gazety Koszernej" opublikowano dywagacje tegoż Zbigniewa Nosowskiego.
Pozornie krytykując „Gazetę Polską" Nosowski zapytał: „Co dalej, gdyby
się okazało, że jednak to prawda?
„Katolicki" publicysta, redaktor naczelny katolickiej „Więzi" nie zadał
pytania odwrotnego: Co dalej, gdyby się okazało, że to nieprawda? To
znaczy, że ukamienowano niewinnego człowieka? Hierarchę Kościoła
katolickiego?
W dalszych dywagacjach Nosowski rozkazywał, co Arcybiskup ma robić:
- Powinien powstrzymać się przed objęciem nowego urzędu.
O to przecież toczyła sie ta brudna gra. Taktyka apriorycznej egzekucji
kazała Nosowskiemu oraz innym „katolickim" publicystom całkowicie pominąć
ewentualną „porażającą" okoliczność, że zarzuty mogą okazać się
niesłuszne. Ta możliwość już ich nie porażała. Ba, ona nie istniała!
Odzywali się także inni, już nie „katoliccy" publicyści. Piekielnie
czarnooki Piotr Semka z „Rzeczpospolitej" /21 grudnia/ z oburzeniem
stwierdzał, że przez 15 lat biskupi nie zrobili nic, aby wyjaśnić sprawę
„uwikłania" niektórych „duchownych w PRL". Stosując ten sam trik pozornej
krytyki „GP", w istocie „dokładał" Kościołowi, bo, jak zapewniał,
- Informacje o kontrowersyjnych dokumentach w IPN na temat arcybiskupa
pojawiły się w mediach jeszcze przed decyzją Stolicy Apostolskiej. I
chyba od początku nie było wątpliwości, że jakieś dokumenty dotyczące
arcybiskupa Wielgusa SB zgromadziła/.../Nic też nie wiadomo o tym, by
ktokol-
280
UKAMIENOWALI ABP STANISŁAWA WIELGUSA
wiek z polskiego episkopatu czy z nuncjatury występował do IPN o wgląd w
takie dokumenty.
Ewa Czaczkowska w tejże „Rzepie" pytała:
- W jaki sposób Watykan poznał przeszłość metropolity warszawskiego,
skoro strona kościelna nie występowała o dokumenty do IPN?
Powróćmy do dwóch przezacnych „komisji". Impuls do powołania komisji
przez rzecznika praw obywatelskich dało wystąpienie grupy senatorów z 21
grudnia do Janusza Kochanowskiego, z prośbą o interwencję w sprawie
oskarżeń rzucanych pod adresem abp Wielgusa. Rzecznik Praw Obywatelskich
namyślał się przez osiem dni nad odpowiedzią, gdy w tym czasie „mendia"
metodycznie kamienowały abp. Wielgusa.
A przecież senatorowie pisali:
—... Akcja ta ma na celu burzenie i rujnowanie autorytetów moralnych w
Kościele rzymskokatolickim, ale jest też uderzeniem w podstawowe wartości
państwa polskiego. Senatorski Klub Narodowy stoi na stanowisku, że ani
dziennikarze, ani nikt inny nie ma prawa szargać dobrego imienia