S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

100 S. AUGUSTINI EPISCOPI
ut ei per visum ostenderes aliquid de futuro matrimonio meo
nunquam voluisti. Et videbat qua^dam vana et phantastica,
quo cogebat impetus de hac re satagentis humani spiritus
et narrabat mihi, non cum fiducia qua solebat, cnm tu demon-
strabas ei, sed contemnens ea. Dicebat enim discemere se
nescio quo sapore, quem verbis explicare non poterat, quid
interesset inter revelantem te, et animam suam somniantem.
Instabatur tamen, et puella petebatur, cujus aetas ferme bien-
nio minus quam nubilis erat ; et quia ea placebat, exspecta-
batur.
XIV. 24. Et multi amici agitaveramus animo, et coUoquentes ac
cletestantes
commu^turbulentas
humanae vitae molestias, pene jam
ni agea- firmaveramus remoti a turbis otiose vivere : id otium sic
amids
i^oliti, ut si quid habere possemus, conferremus in medium,
delibe- unamque rem familiarem conflaremus ex omnibus ; ut per
amicitiae sinceritatem non esset aUud hujus et ahud iUius
sed quod ex cunctis iieret unum, et universum singulorum
esset, et omnia omnium : cum videremur nobis esse
posse decem ferme homines in eadem societate, essentque
inter nos prsedivites, Romanianus* maxime communiceps
noster, quem tunc graves sestus negotiorum suorum ad comi-
tatum attraxerant, ab ineunte aetate mihi famiUarissimus ;
; : ;
qui
maxime instabat huic rei, et magnam in suadendo habebat
auctoritatem, quod ampla res ejus muUum cseteris anteibat
et placuerat nobis ut bini annui tanquam magistratus omnia
necessaria curarent, caeteris quietis. Sed posteaquam ccepit
* Romanianus cognatus fuit -Alypii '• postremo, quidquid de otio meo modo
( Aug. Ep. 27 ad Paulin.) indole Augus- gaudeo, quod a superfluarum cupiditatum
tino ipsi rairabili (c. Acad. i. 1. ii. 1.) vinculis evolavi, quod depositis oneribus
" ab ineunte adolescentia divitiarum cit- mortuarnm curarum, respiro, resipisco,
cumfluentia exceptus," (ib.) et rebus, redeo ad me, quod quaero intentissimus
" quae putantur adversis ex illecebrosis veritatem [Anno ante baptismum ejus
vitaj gurgitibus ereptus." (ib.) Divitias haec scripta sunt] quod invenire jam agejus
amplissimas plus semel memorat gredior, quod me ad summum ipsum
Au^. (c. Acad. l. c.) tum quoque lites, modum perventurum esse confido, tu aniquibusexercitatusest,
molestas,(c. Acad. masti, tu impulisti, tu fecisti." (c. Acad.
1. c. ii. 1, 2.) et quibus obnubilatum est ii. 2.) Eum, in Manichaeorum haeresin
ejus ingenium ita ut paene omnes lateret " secum praecipitem dedit" Aug. (c.
(c. Acad. ii, 2.) tum vero maxima ejus Acad. i. §. 3.) unde etiam eum pariter
erga Aug. ipsum beneficia, quem " ado- emcrsisse sperandum est, cum Aug.
lescentulum pauperem ad peregrina stu- scripta diligentissime sibi comparaverit
dia pergentem, etdomo etsumtuet (quod (Ep.27.) neque tamen diffitendum est,
plus est) animo exceperit; patre orbatum Aug. tum in libris contra Academicos
amicitia consolatus sit, hortatione ani- eum timide admodum ad veram hanc
raarit, ope adjuverit ; Carthaginem, il- philosophiam adhort&sse, et Paulino comlustrioris
professionis gratia, remeantem mendasse, " qui ex omni, aut ex magna
necessariis omnibus sustentaverit;"
—
parte per linguam ejus sanaretur." (ib.)