S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

304 INDEX CAPITUM.
XXXII. Ut se gerit ad odorum illecebras.
191
XXXIII. Ut se gerit ad voluptates aurium.
192
XXXIV. Ut se gerit ad oculorum illecebras.
193
XXXV. Ut se habet ad secundura tentationis
genus, quod est curiositatis.
194
XXXVI. Ut se habet ad tertium tentationis
genus, quod est superbi». 197
XXXVII. Ut movetur laudibus humanis.
198
XXXVIII. Et virtuti periculuro a vana
gloria. 200
XXXIX. Amoris proprii vis et natura.
id.
XL. Quod in se et caeteris rebus Deum
investigavit. id.
XLI. Triplex cupiditas. 201
XLII. NonnuUi ad daemones tanquam
redeundi ad Deum mediatores infeli-
citer recurrerunt. id.
XLIII. Christus verus mediator. 202
LIBER UNDECIMUS.
I. Cur confitemur Deo scienti. 205
II. Petit a Deo Scripturarum sanctarum
intelligentiam. id.
III. Quae scripsit Moyses de creatione
coeli et terrae, intelligere non potest
nisi donante Deo. 208
IV. Creatura clamat creatorem Deum.
208
V. Ex nihilo conditus mundus. id.
VI. Quomodo Deus dixit, ut fieret mundus.
209
VII. Verbum Dei coaeternum Deo.210
VIII. Verbum Dei ipsum est principium
quo docemur omnem veritatem. id.
IX. Quomodo Verbum Dei loquatur
cordi. 211
X. Obtreclantes quid faceret Deus
antequam coelum et terram conderet.
id.
XI. Objectioni respondet quod aeternifas
Dei nescit tempora. 212
XII. Quid Deus fecerit ante mundi
creationem. id.
XIII. Quod ante tempora a Deo creata
nullum tempus fuerit. 213
XIV. Temporis differentise tres. id.
XV. Mensura temporis in quo. 214
XVI. Quale tempus metiri liceat, et
quale non. 215
XVII. Ubi tempus praeteritum et futurum.
216
XVIII. Quomodo praeterita et futura
tempora sint prajsentia. id.
XIX. Non capit modum, quo Deus docet
futura. 217
XX. DifFerentijB temporis quoraodo nominandffi.
217
XXI. Quomodo tempus liceat metiri.
218
XXII. Petit ffinigmatis istius solutionem
a Deo. 218
XXIII. Quidsittempus. 219
XXIV. Tempus est quo metimur motum
corporis. 220
XXV. Rursus Deum interpellat. id.
XXVI. Quomodo tempus metimur, 221
XXVII. Quomodo metimur tempus permanens
in animo, id.
XXVIII. Animo metimur tempora. 223
XXIX. Se in temporalia distentum
cupit in Deum coUigi. 224
XXX. Coarguit rursum obtrectantes,
quid fecerit Deus ante mundi creatio-
nera. id.
XXXI. Quomodo cognoscit Deus, quomodo
creatura. 225
LIBER DUODECIMUS.
I. Difficilis inquisito veri. 226
II. De duplici ccelo et terra. id.
III. Quid tenebrae super faciem abyssi.
id.
IV. Quid terra invisibilis et incomposita.
227
V. Cur sic appellata videtur materia
informis. id.
VI. Quid olim cum Manichsis senserit
de materia informi, quid modo. id.
VII. Deus fecit de nihilo coelum, id est
Angelos ; et terram, id est informem
materiam. 228
VIII. Materia informis ex nihilo : ex
hac omnia visibilia. 229
IX. Cur absque dierum mentione scriptum
est, Deum fecisse in principio
coelnm et terram. id.
X. A Deo cupit edoceri. 230
XI. Quid a Deo didicerit. id.
XII. Creatura duplex carens tempore.
231
XIII. Cur sine dierum commemoratione
dicit Scriptura, quod in principio fecit
Deus coelum et terram. 232
XIV. Scripturae profunditas. id.
XV. Qua; de Deo deque Angelis et informi
materia sentit Augustinus, non
possunt oblocutores negare. 233
XVI. Rem habere non vult cum iis qui
contradicunt veritatl divinae. 235
XVII. Ut coeli et terra> nominibus aliud
et aliud intelligi potest. 236
XVIII. Quis error innoxius in Scripturis.
237
XIX. Qua3 liquido vera. 238
XX. In principio creavit etc. varie intellectum.
id.