S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

CONFESSIONUM LIBER VI. 83
promiseras; placidissime et pectore pleno fiducia? respondit
mihi, credere se in Christo, quod priusquam de hac vita
emigraret, me visura esset fidelem catholicum. Et hoc quidem
mihi. Tibi autem, fons misericordiarum, preces et
lacr}'mas densiorcs*, ut accelerares adjutorium tuum et illu-
minares tenebras meas; et studiosius ad Ecclesiam currere,
et in Ambrosium* ora suspendi, ad fontem salientis aqnce m.l^li. 4,
vitam a'ternam. Diligebat autem illum virum sicut angelum ^^J, ^
2>ei, quod per illum cognoverat me interim ad illam ancipitem H.
fluctuationem jam esse perductum, per quam transiturum me
ab aegritudine ad sanitatem, intercurrente arctiore periculo*,
quasi per accessionem quam criticam medici vocant, certa
praesumebat.
2. Itaque cum ad Memorias* sanctorum, sicut in Africa H.
solebat, pultes et panem et merum atlulisset, atque ab ostiario et^sv
prohiberetur; ubi hoc episcopum vetuisse cognovit, tam pie^^^Jf
atque obedienter amplexa est, ut ipse mirarer* quam facile sepulcra
accusaUix potius consuetudinis sua3, quam disceptatrix illius
prohibitionis effecta sit. Non enim obsidebat spiritum ejus
vinolentia, eamque stimulabat in odium veri amor vini, sicut
plerosque mares et feminas, qui ad canticum sobrietatis, sicut
ad potionem aquatam madidi nauseant. Sed illa cum attulis-
set canistrum cum solemnibus epulis preegustandis atque
largiendis, plus etiam quam unum pocillum* pro suo palato
satis sobrio temperatum, unde dignationem sumeret, non
ponebat. Et si multae essent, quae illo modo videbantur
* Nec tamen nos eisdem Martyribus ad imitationem talium coronaium atque
templa, sacerdotia, sacra, et sacrificia palmarum, eodem invocato in auxilium,
coustituimus: quoniam non ipsi, sed ex illorum memorias renovatione adhor-
Deus eorum nobis est Deus. Honora- temur? Qua;cumque igitur adhibentur
iBus sane Memorias eorum tamquam religiosorum obsequiain Martyrum locis,
sanctorum hominum Dei, qui usque ad ornamenta sunt iVIemoriarum, non sacra
mortem corporum suorum pro veritate vel sacrificia mortuorum famquam deocerlarunt,
ut innotesceret vera religio, rum. Quicumque etiam epulas suas eo
falsis fictisque convictis: quod etiam si deferunt, quod quidem a Christianis mequi
antea sentiebant, timendo reprime- lioribus non fit, et in plerisque terrarum
bant. Quis autem audivit aliquando nulla talis est consuetudo ; tamen quifidelium
stantem sacerdotem ad altare cuniqueidfaciunt,(quascumapposuerint,
etiam super sanctum corpus Martvris ad orant, et auferunt, ut vescantur, vel ex
Dei honorem cuilumque constnirtum, eisetiam indigentibus largiantur,) sancdicere
in precibus, oflFero tibi saciiticium tificari sibi eas volunt per merita Mar-
Petre, vel Paule, vel Cypriane ; cum tyrum in nomine Domini Martyrum.
apud eorum Memorias offeratur Deo, Non autem esse ista sacrificia Martyrum
qui eos et homines et Maityres fecit, et novit, qui novit unum. quod etiam illic
sanctis suis Angelis caBlestihonoresocia- offertur sacrificium Christianorum. De
yit ; ut ea celebritate et Deo vero de Civ, Dei, 1. viii. c. 27,
illorura victoriis gratias agamus, et nos
G 2
*
"^"^^} -