S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

•242 S. AUGUSTINI EPISCOPI
diceretur ; sed quid horum in liis verbis ille cogitaverit, nori
ita video :
quamvis sive aliquid * horum, sive quid aliud quod
a me commemoratum non est, tantus vir ille mente conspexerit,
cum hfec verba promeret, verum eum vidisse apteque id
enuntiasse non dubitem.
XXV. 34, Nemo jam mihi molestus sit dicendo mihi: Non hoc
sus eos sensit Moyses quod tu dicis, sed hoc sensit quod ego dico.
qui alio-gj enim mihi diceret: '' Unde scis hoc sensisse Moysen quod
rum in- . . . i
terpre- dc his verbis ejus eloqueris?" aequo animo feiTe deberem et
J^Q°jj^Jj^^'responderem fortasse quae superius respondi, vel aliquanto
temere uberius, si esset durior. Cum vero dicit: " Non hoc ille
rejiciun •
g^j^gj^ quod tu dicis, sed quod ego dico;" neque tamen negat,
quod uterque nostrum dicit, utrumque vemm esse; o vita
pauperum Deus meus, in cujus sinu non est contradictio, plue
*mihi mitigationes in cor, ut patienter^ tales feram qui non
mihi hoc dicunt, quia divini sunt, et in corde famuli tui
viderunt quod dicunt; sed quia superbi sunt: nec novemnt
Moysi sententiam, sed amant suam ; non quia vera est, sed
quia sua est. Alioquin' et aliam veram pariter amareat, sicut
ego amo quod dicunt, quando verum dicunt; non quia ipsomm
est, sed quia verum est; et ideo jam nec ipsorum est, quia
verum est. Si autem ideo ament ilhid quia vemm est, jam et
ipsorum est, et meum est ;
quoniam in commune omnium est
veritatis* amatomm. Illud autem quod contendunt non hoc
sensisse Moysen quod ego dico, sed quod ipsi dicimt; nolo,
non amo : quia etsi ita est, tamen ista temeritas non scientiae
sed audacise est; nec visus, ,sed typhus eam peperit. Ideoque,
Domine, tremenda sunt judicia tua; quoniam veritas tua nec
mea est, nec ilUus aut illius, sed omnium nostrum quos ad
ejus communionem publice vocas, tembihter admonens nos, ut
eam nolimus habere privatam, ne privemur ea. Nam quisquis
id quod tu omnibus ad fmendum proponis, sibi proprie vindicat,
* Clum ista quaeruntur, et ea sicut pot- divina legerit.ius, qu£B possint, &alva fide
est quisque conjectat, non inutiliter exer- qua imbuimur, alias atque alias parere
centur ingenia, si adhibeatur disceptatio sententias, in nullam earum nos pra;cipiti
moderata, et absit error opinantium se afiirmatione ita projiciamus, ut si forte
scire quod nesciunt. Quid enim opus diligentius discussa veritas eara labefacta-
est, ut ha;c atque hujusmodi afiirmentur verit, corruamus; non pro sententia di-
vel negentur, vel definiantur cum discri- vinarum scripturarum, sed pro nostra ila
mine, quando sine crimine nesciuntur ? dimicantes, ut cam velimus scripturarum
Aug. Enchir. c. 59. esse quae nostra cst, cum potius eam quae
y In rebus obscuris, et a nostris cculis scripturarum cst, nostram esse velle de-
remotissimis, si qua inde scripta etiam beamus. Aug. dc Gcn, ad Lit. 1. i.§. 37.