S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

76 S. AUGUSTINI EPISCOPI
eorum, pliires enim eos Roma occultat, pigrius me'' faciebat
aliud quaerere ; pra^sertim desperantem in Ecclesia tua, Domine
ca3li et terrae, creator omnium visibilium et invisibilium, posse
inveniri venim, unde me illi averterant : multumque mihi
turpe videbatur, credere figuram te habere humana; camis, et
membrorum nostrorum lineamentis corporalibus terminari.
Et quoniam cum de Deo meo cogitare vellem, cogitare nisi
nioles corporum' non noveram, neque enim videbatur mihi
esse quidquam quod tale non esset, ea maxima et prope sola
causa erat inevitabilis erroris mei.
20. Hinc enim et mali substantiam quamdam credebam
esse talem, et habere suam molem tetram et deformcm; sive
crassam, quam terram dicebant, sive tenuem atque subtilem,
sicut est aeris coi-pus; quam malignam mentem* per illam
ten'am repentem imaginantur. Et quia Deum bonum nullam
malam naturam creasse, qualiscumque pietas me credere
cogebat; constituebam ex adverso sibi duas moles, uti-amque
infinitam, sed malam angustius', bonam grandius. Et ex hoc
initio pestilentioso me caetera sacrilegia sequebantur. Cum
enim conaretur animus meus recurrere in catholicam fidem,
repercutiebar, quia non erat catholica fides quam esse arbitra-
bar. Et magis pius mihi videbar, si te, Deus meus, ciii confiten-
tur ex me miserationes tuae, vel ex cseteris partibus infinitum
crederem, quamvis ex una qua tibi moles mali opponebatiu-,
cogerer finitum fateri ; quam si ex omnibus partibus in corj3oris
humani forma te opinarer finiri. Et melius mihi videbar cre-
dere nulkim malum te creasse quod mihi nescienti non sokun
;
aliqua substantia, sed etiam coiporea videbatur, qui et mentem
cogitare non noveram, nisi eam subtile corpus esse, quod
tamen per loci spatia diffunderetur abs te*; quam credereabs
te esse qualem putabam naturam mali. Ipsum quoque Salva-
torem nostmm unigenitum tuum, tanquam de massa lucidis-
sima3 moks tuse " porrectum ad nostram salutem, ita putabam,
1 Vid. sup. ad iii. ult. tatis affirmant. Et ne ipsa vel simplum,
' Vid. sup. ad 1. iv. §. 3. p. 47. not. e. terra autem luminis duplum tenere vide-
s Vid. sup. ad 1. iii. §. 11. not. c. atur, angustant eam a duobus etiam la-
' Quaero, utrum et ipsa terra tenebra- teribus, &c. Sed hoc nimis adtentis et
rum unum latus habuerit, et cetera studiose inquirentibus quasi secreto deinfinita
sicut terra lucis ? Non ita cre- monstrant. Au?. c. Kp. Manich. c. 21.
dunt, timent etiim ne Deo videattir (rqtiaUs. ^ ' hirotrra.Xuaa.t ^vvafx,^* rou ayoi.6oZ,
Dicunt ergo illam per profundum im- ovxin (pus aia-0t]rov, aXk' ms eiv (poiir),-r^e'
mensam, et per longum ; sursum versus /3tfX»jy rau Qtov. Jit. Bostr. i. 20.
autem supra illam spatia infinitae inani-