S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

CONFESSIONUM LIBER XI. 209
artifex formaiis corpus de corpore, arbitratu animae valentis
imponere utcumque speciem quam cemit in semetipsa intemo
oculo^. Et unde hoc valeret, nisi quia tu fecisti eam? Et
imponit speciem jam existenti et habenti ut esset; veluti
terra), aut lapidi, aut ligno, aut auro, aut id genus rerum cuilibet.
Et unde ista essent, nisi tu instituisses ea? Tu
fabro corpus, tu animum membris imperitantem fecisti ; tu
materiam unde facit ahquid; tu ingenium quo artem capiat,
et videat intus quid faciat foris ; tu sensum coq:)oris quo inter-
prete trajiciat ab animo ad materiam id quod facit, et renuntiet
animo quid factum sit ; ut ille intus consulat pra^sidentem sibi
veritatem, an bene factum sit. Te laudant* haec omnia creatorem
omnium : sed tu quomodo facis ea ? quomodo fecisti,
Deus, cwlifm et terram ? Non utique in ccelo neque in terra
fecisti Civlum et terram; neque in aere aut in aquis, quoniam
et haec pertinent ad ccelum et terram: neque in universo
mundo fecisti universum mundum, quia non erat ubi fieret
antequam fieret ut esset. Nec manu tenebas aliquid unde
faceres ccvlum et terram; nam unde tibi hoc quod tu non
feceras, unde aliquid faceres ? Quid enim est, nisi quia tu
es? Ergo dixisti, et facta sunt, atque i?t verbo tuo fecisti ea.^^Q ^'
8. Sed quomodo dixisti ? Numquid illo modo quo facta yi.
est vox de nube, dicens: Hic est filius meus dilectus? 111^9"°!;"°"
enim vox acta atque transacta est, ccepta et finita. Sonueruntdixit, ui
syllabae atque transierunt, secunda post primam, tertia post ||^^''^*.
secundam, atque inde ex ordine, donec ultima post cseteras, i\iat. 3,
silentiumque post ultimam. Unde claret atque eminet, quod j^ 5/*
creatui'8e motus expressit eam, serviens aeternae voluntati tuae
ipse temporalis. Et haec ad tempus facta verba tua nuntiavit
auris extcrior menti pmdenti, cujus auris interior posita est
ad aetemum Verbmn tuum. At illa comparavit haec verba
temporaliter sonantia, cum a^terno in silentio Verbo tuo, et
dixit: " Ahud est, longe ahud est." Haec longe infra me sunt;
nec sunt, quia fugiunt et praetereunt : Verhum autem Domini*
mei supra me manet in deternum, Si ergo verbis sonantibus
et praetereuntibus dixisti ut Jieret cojlum et terra, atque ita
fecisti Eoelum et terram, erat jam creatura corporalis ante
coelum et terram, cujus motibus temporahbus temporahter vox
illa percurreret. Nulhim autem corpus ante coehun et teiTam:
g Vul. 1. X. «. 53.
P