S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
CONFESSIONUM LIBER VIII. 141<br />
sobrio, et utrum bonum sit Evangelium disserere. Respon-<br />
debunt ad singula : Bonum. Quid si ergo pariter delectent<br />
omnia simulque uno tempore .? Nonne<br />
diversae voluntates<br />
distendunt cor hominis, dum deliberatur quid potissimum<br />
arripiamus .? Et omnes bonae sunt, et certant secum, donec<br />
eligatur unum, quo feratur tota voluntas una, quae in plures<br />
dividebatur. Ita etiam cum aetemitas delectat superius, et<br />
temporalis boni voluptas retentat inferius, eadem anima est<br />
non tota voluntate illud aut hoc volens ; et ideo discerpitur<br />
gravi molestia, dum illud veritate praeponit, hoc familiaritate<br />
non ponit*.<br />
25. Sic tegrotabam et excruciabar accusans memetipsum XT.<br />
soHto acerbius nimis, ac volvens et versans me in vinculo ^^"J:*^^^<br />
meo, donec abrumperetur totum quo jam exiguo tenebar, sedetcamis<br />
tenebar tamen. Et instabas tu in occultis meis, Domine, "Jj^jj^^<br />
severa misericordia, flagella ingeminans timoris et pudoris, ne<br />
rursus cessarem, et non abnunperetur idipsum exiguum et<br />
tenue quod remanserat; et revalesceret iterum, etme robustius<br />
alhgaret. Dicebam enim apud me intus: Ecce modo fiat,<br />
modo fiat. Et cum verbo jam ibam in placitum. Jam pene<br />
faciebam, et non faciebam: nec relabebar tamen in pristina,<br />
sed de proximo stabam, et respirabam. Et item conabar, et<br />
paido minus ibi eram, et paulo minus jamjamque attingebam<br />
et tenebam ; et non ibi erara, nec attingebam, nec tenebam,<br />
hajsitans mori morti, et vitae vivere; pkisque in me valebat<br />
deterius inolitum, quam mehus insolitum : punctumque ipsum<br />
temporis quo ahud futunis eram, quanto propius admovebatur,<br />
tanto ampliorem incutiebat honorem; sed non recutiebat<br />
retro, nec avertebat, sed suspendebat.<br />
26. Retinebant nugae nugamm, et vanitates vanitatum * anti-<br />
quae amicae meae, et succutiebant vestem meam carneam, et<br />
submurmurabant : Dimittisne nos.'' et a momento isto non<br />
erimus tecum ulti'a in aeternum .? et a momento isto non tibi<br />
licebit hoc et iUud ultra in oetemum.? Et quae suggerebant<br />
in eo quod dixi, Hoc et illud } quae suggerebant, Deus meus ?<br />
Avertat ab anima servi tui misericordia tua! Quas sordes<br />
suggerebant! quae dedecora! Et audiebam eas jam longe<br />
minus quam dimidius, non tanquam libere contradicentes<br />
eundo in obviam, sed veluti a dorso mussitantes, et disceden-<br />
tem quasi furtim vellicantes, ut respicerem. Retardabant
Change language