S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

CONFESSIONUM LIBER II. 21
quo ne adulterarcm cujusquam uxorem. Qui mihi monitus
nuiliebres videbantur, quibus obtemperare erubescerem. Illi
autem tui erant, et nesciebam ; et te tacere putabam, atque
illam loqui, per quam mihi tu non tacebas, et in illa contem-
nebaris a me filio ejus,>7/o a?icill(e tttw, servo tuo. Sed ne-Ps. 115,
sciebam, et prajceps ibam tanta caecitate, ut inter coa^taneos
meos puderet me minoris dedecoris, quoniam audiebam eos
jactantes flagitia sua, et tanto gloriantes magis, quanto magis
turpes essent: et libebat facere non sokim libidine facti,
verum etiam laudis. Quid dignum est vituperatione nisi vitium ?
Ego ne vituperarer, vitiosior fiebam ; et ubi non suberat quo
admisso a^quarer perditis, fingebam me fecisse quod non fece-
ram, ne viderer abjectior quo eram innocentior, et ne vilior
haberer quo eram castior.
8. Ecce cum quibus comitibus iter agebam plateanmi
Babyloniae, et volutabar in cceno ejus, tanquam in cinnamis
et unguentis pretiosis. Et in umbilico ejus, quo tenacius
haererem, calcabat me inimicus invisibilis, et seducebat me,
quia ego seductilis eram. Non enim et illa, quoe jam de medio Jer. 51,
Bahylojns fiigerat, sed ibat in caeteris ejus tardior, mater carnis *
meae, sicut monuit me pudicitiam, ita curavit quod de me a
viro suo audierat, jamque pestilentiosum et in postemm peri-
culosum sentiebat, coercere termino conjugalis affectus, si
resecari ad vivum non poterat. Non cm^avit hoc, quia metus
erat ne impedu*etiu: spes mea compede uxoria ; non spes illa
quam in te futuri sajculi habebat mater, sed spes Htterarum,
quas ut nossem nimis volebat parens uterque : ille, quia de te
prope nihil cogitabat, de me autem inania; illa autem, quia
non solum nuUo detrimento, sed etiam nonnuUo adjumento
ad te adipiscendum futura existimabat usitata illa studia doc-
trinae. Ita enim conjicio, recolens, ut possum, mores parentum
meomm. Relaxabantur etiam mihi ad ludendum habense,
ultra temperamentum severitatis, in dissohitionem affectionum
variamm, et in omnibus erat caligo intercludens mihi, Deus
meus, serenitatem veritatis tuae ;
iniquitas mea.
etprodibat tanquam ex adipe Ps. 72,
9. Furtum certe punit lex tua, Domine, et lex scripta in IV.
cordibus hominum, quam ne ipsa quidem delet Jiiiqiiitas. J^jJ^^*"^
Quis enim fur aequo animo furem patitur? Nec copiosus ^alibus
adactum inopia. Et ego fiurtum facere volui et feci, nullatTatmn.