S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

CONFESSIONUM LIBER VII. 123
7nemhris cjus? Quonlam justus es, Domine ; nos autemDan. 3,
peccavi?nus, inique fecimus, impie gessimus, et gravata est
super nos manus tua, et juste traditi sunius antiquo peccatori
praposito mortis; quia persuasit voluntati nostra^ similitu-
dinem voluntatis sua?, qua in veritate tua non stetit. QuidJoh.8,
faciet miser homo? Quis eum liherabit de corpore ^O'^^^-^ hqj^ 7
kujus, nisi gratia tua per Jesum Christum Dominum nos- 24. 2b.
trum, quem genuisti coa^tei-num, et creasti in priucipio Prov. 8,
viarum tuarum, in quo princeps hujus mundi non invenit
quidquam morte dignum, et occidit eum ; et evacuatum est 30.
*
chirographum quod erat contrarium nohis? Hoc illae littera? Col. 2,
non habent. Non habent illae pagina) vultum pietatis hujus,
lacrymas confessionis, sacrijicium tuum, spiritum contrihu- Ps. 50,
latum, cor contritum et humiliatum, populi salutem, sponsam ^^*
civitatem, arrham Spiritus sancti, poculum pretii nostri. 21,2!
Nemo ibi cantat: Nonne Deo suhdita erit anima mea? ^l^^Cor.s,
ipso enim salutare meum. Etenim ipse est Deus meus et salu- p^ gj
taris meus; susceptor meus, non movehor amplius. Nemo 2, 3.
ibi audit vocantem : Venite ad me, omnes qui lahoratis. Dedi^- Mat. 11,
nantur ab eo discere quoniam mitis est et humilis
28
corde. 25.'
2Q
*
Ahscondisti enim hcec a sapientihus et prudentihus, et reve-
lasti ea parvulis. Et aliud est de silvestri cacumine videre Deut.
patriam pacis, et iter ad eam non invenire, et frustra conari
per hivia, circum obsidentibus et insidiantibus fugitivis de-
^'^* ^^'
sertoribus, cum principe suo leone et dracone : et aliud tenere Ps. 90,
viam ilhic ducentem, curia* ccelestis Imperatoris munitam, ^^-
ubi non latrocinantur qui ccelestem militiam deseruemnt
vitant enim eam sicut supplicium. Haec mihi inviscerabantur
miris modis, cum minimum Apostolorum tuorum legerem», etl Cor.
consideraveram opera tua, et expaveram.
P Ad hanc vitae sua3 partera, ut vide- tiosissirai unguenti guttas paucissimas,
tur, respicit Aug. ad Romanianura scri- incredibile, Romaniane, incredibile, et
bens (c. Acad. ii. $. 5.) simul tamen ultra quam de me fortasse et tu credis,
conversionem subindicat, cui haec viam (quid aroplius dicaml) etiam mihi ipsi
sen&im muniebant, qua?que a lectione de meipso incredibile incendium concitaejusdem
Apostoli profecta est; quam runt. Quis me tunc honor, qus homi.
tamen pro amici indole, adhuc Mani- num pompa, qus inanis famse cupiditas,
chaiismitenebrisobvoluti.obscuriustangit. quod denique hujus mortalis vitje fomen-
" Quoniam nondum aderat ea flamma, tum atque retinaculum eomraovebat ?
quajsummanosarrepturaerat, illamqua Prorsus totus in mc cursim redibam!
lenta aistuabamus, arbitrabamur vel esse Respexi tantum, confiteor, quasi de itiraaximam,
Cum ecce tibi libii quidam nere in illam religionem, quje pueris
pleni—ubi illi flammula; instillarunt pre- nobis insita est, et meduliitus implicata :
;
^^» ^-