S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

1.^2 S. AUGUSTINI EPISCOPI
temporibus lege data prohibiti sunt Christiani docere littera-
turam et oratoriam; quam legem ille amplexus, loquacem
Sap. 10, scholam deserere mahiit, quam verbum tuum, quo lingiias
infantiiim facis disertas: non mihi fortior quam felicior visus
est, quia invenit occasionem vacandi tibi. Cui rei ego suspi-
rabam ligatus, non fen'o aheno, sed mea ferrea voluntate.
Velle meum tenebat inimicus, et inde mihi catenam fecerat,
et constrinxerat me. Quippe ex voluntate perversa, facta
est hbido : et dum servitur hbidini, facta est consuetudo ; et
dum consuetudini non resistitur, facta est necessitas. Quibus
quasi ansuHs sibimet innexis, unde catenam appellavi, tenebat
me obstrictum dura servitus. Voluntas autem nova quae
mihi esse cceperat ut te gratis colerem, fruique te vellera,
Deus, sola jucunditas certa, nondum erat idonea ad superandam
priorem vetustate roboratam. Ita duae voluntates
mese, mia vetus, alia nova, illa camahs, illa spirituahs, confligebant
inter se, atque discordando dissipabant animam
meam.
1 1
.
Sic inteUigebam, meipso experimento *, id quod legeram,
Gal. 5, quomodo caro concupisceret adversus spiritujn, et spiritus
adversus carnem. Ego quidem in utroque^; sed magis ego
in eo quod in me approbabam, quam in eo quod in me improbabam.
Ibi enim magis jam non ego; quia ex magna
parte id patiebar invitus, quam faciebam volens*. Sed tamen
consuetudo adversus me pugnacior ex me facta erat, quoniam
volens, quo nohem, perveneram. Et quis jure contradiceret,
cum peccantem justa poena sequeretur? Et non erat jam
illaexcusatio*, quavideri mihi solebam propterea me nondum
contempto saeculo servire tibi, quia incerta mihi esset per-
ceptio veritatis: jam enim et ipsa certa erat. Ego autem
adhuc terra obhgatus, mihtare tibi recusabam; et impedi-
mentis omnibus sic timebam expediri, quemadmodum impe-
diri timendum est.
12. Ita sarcina saecuh, velut somno assolet, dulciter preme-
bar; et cogitationes quibus meditabar in te, similes erant
conatibus expergisci volentium, qui tamen superati soporis
® Contra ac statuerunt Manichaei, vid. uti noluit; id est, ut qui sciens recte non
sup. I. iv. $, 26. n. g. p. 59. n. h. p. 60. facit, ainittat scire quid rectum sit ; et
1. V. $. 18. n. o. p. 74. qui recte facere cum possit noluit, amit-
P Illa est enim peccati poena justis- tat posse cum velit. Aug. de lib. arb.
siraa, ut amittat unusquisque quo bene 1. v. c. 18.