S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
70 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Quse tamen ubi consideranda et discutienda protuli, modeste<br />
sane ille nec ausus est subire ipsam sarcinam. Noverat enim<br />
se ista non nosse, nec eum puduit confiteii. Non erat de<br />
talibus quales multos loquaces passus eram, conantes ea me<br />
docere, et dicentes nihil. Iste vero cor habebat, etsi non<br />
rectum ad te, nec tamen nimis incautum ad seipsum. Non<br />
usquequaque imperitus erat imperitiaa suge, et noluit se temere<br />
disputando in ea coarctari, unde nec exitus ei uUus, nec<br />
facilis esset reditus : etiam hinc mihi amphus placuit. Pul-<br />
chrior est enim temperantia confitentis animi, quam illa quae<br />
nosse cupiebam : et eum in omnibus difficihoribus et subtiU-<br />
oribus quajstionibus talem inveniebam.<br />
13. Refi^acto itaque studio quod * intenderam in Manichsei<br />
Htteras, magisque desperans de casteris eorum doctoribus,<br />
quando in multis quae me movebant, ita ille nominatus ap-<br />
paruit ; ccepi cum eo pro studio ejus agere vitam, quo ipse<br />
flagTabat in eas Htteras, quas tunc jam rhetor Carthagini<br />
adolescentes docebam ; et legere cum eo, sive quse ille audita<br />
desideraret, sive qua3 ipse tah ingenio apta existimarem.<br />
Caeterum conatus omnis meus, quo proficere in illa secta<br />
statueram, illo homine cognito prorsus intercidit : non ut ab<br />
eis omnino separarer, sed quasi mehus quidquam non inve-<br />
niens, eo quo jam quoquo modo irrueram, contentus interim<br />
esse decreveram, nisi ahquid forte quod magis ehgendum<br />
esset eluceret. Ita ille Faustus, qui muUis laqueus mortis<br />
exstitit, meum quo captus eram relaxare jam coeperat, nec<br />
volens nec sciens. Manus enim tuae, Deus meus, in abdito<br />
providentiae tuae, non deserebant animam meam ; et de san-<br />
guine cordis matris mese, per lacrymas ejus diebus ac nocti-<br />
Joel 2, bus pro me sacrificabatur tibi ; et egisti meciim miris modis *.<br />
p^* Tu iUud egisti, Deus meus. Nam a Domino gressus hominis<br />
23. diriguntur ; et viani ejus volet. Aut qua) procuratio salutis,<br />
' ^ ^^*<br />
praeter manum tuam, reficientem quae fecisti }<br />
VIII. 14. Egisti ergo mecum ut mihi persuaderetur Romam per-<br />
citur^^^* &^^^? ®t potius ibi docere quod docebam Carthagine. Et hoc<br />
Romam uudc mihi persuasum est*, non praeteribo confiteri tibi; quo-<br />
matns niam et in his aUissimi tui recessus, et praesentissima in nos<br />
volun- misericordia tua cogitanda et praedicanda est. Non ideo<br />
tatem. , . , .<br />
Komam pergere volui, quod majores quaestus, majorque mihi<br />
dignitas ab amicis, qui hoc suadebant, promittebatur ;<br />
quan-