S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
68 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ipsi, et vituperando atque spemendo ea ipsa narrarent, non<br />
accenderer in eum et non excitarer. Et certe res non aliae<br />
forent, nec homo ipse alius; sed tantummodo alius affectus<br />
narrantium. Ecce ubi jacet anima infirma, nondum haerens<br />
soliditati veritatis. Sicut aurae linguarum flaverint a pec-<br />
toribus opinantium; ita fertur et vertitur, torquetur ac retorquetur,<br />
et obnubilatur ei lumen, et non cemitur veritas. Et<br />
ecce est ante nos. Et magnum quiddam mihi erat, si sermo<br />
meus et studia mea illi viro innotescerent. Quae si probaret,<br />
flagrarem magis ; si autem improbaret, sauciaretur cor vanum<br />
et inane soliditatis tuse. Et tamen pulchmm illud atque<br />
aptum, unde ad eum scripseram, libenter animo versabam, ob<br />
os contemplationis meae *, et nullo collaudatore mirabar.<br />
XV. 24. Sed tantae rei cardinem in arte tua nondum videbam,<br />
cor^ora<br />
C)mnipotens, quifacis mirabilia solus : et ibat animus meus per<br />
libus formas corporeas ; et " pulchmm," quod per seipsum, ^^ aptum"<br />
bus con-<br />
autem, quod ad aliquid accommodatum, deceret, definiebam<br />
-i/»!<br />
tenebra- et distinffuebam, et exemplis corporeis astmebam. Et contus,<br />
non .,..<br />
potuit verti me ad animi naturam; et non me smebat lalsa opmio<br />
capere quam de spiritualibus habebam, vemm cemere. Et irmebat<br />
spintu- / - .^ . . 11- 1<br />
alia. m oculos ipsa vis ven, et avertebam palpitantem mentem ab<br />
Ps. 135, incorporea re ad hneamenta, et colores, et tumentes magnitudines.<br />
Et quia non poteram ea videre in animo, putabam<br />
me non posse videre animum meum. Et cum in virtute<br />
pacem amarem, in vitiositate autem odissem discordiam ; in<br />
illa unitatem, in ista quamdam divisionem notabam. Inque<br />
illa unitate mens rationaJis* et natura veritatis ac summi boni<br />
mihi esse videbatur: in ista vero divisione irrationabiUs vitae *<br />
nescio quam substantiam et naturam summi mali, quae non<br />
solum esset substantia, sed omnino vita esset, et tamen abs te<br />
non esset, Deus meus, ex quo sunt omnia, miser opinabar.<br />
Et tamen illam monadem appellabam, tanquam sine ullo sexu"<br />
mentem * ; hanc vero dyadem, iram in facinoribus, libidinem<br />
in flagitiis, nesciens quid loquerer. Non enim noveram<br />
neque didiceram, nec ullam substantiam malum esse,<br />
« Licet subtilissime disseratur, ipsam hac obtemperante : in hac tamen distrimentem<br />
hominis in qua factus est ad ima- butione non recte dicitur imago Dei, nisi<br />
ginem Dei, quamdam scilicet rationalem illud quod inha^ret contemplandae incom-<br />
vitam,distribui inffiternae contemplationis mutabili veritati. Aug. de Gen. ad lit.<br />
veritatem, et in rerum temporalium ad- 1. iii. c. 22.<br />
ministrationem, atque ita fieri quasi mas- ^ Haud scio an legendum sit "sensu."<br />
culum et feminam, illa parte consulente,