S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
CONFESSIONUM LIBER IX. 147<br />
Et quo mihi erat istiid, ut putaretur et disputaretur de auinio<br />
meo, et hlafiphemarelur honum nostrum ?<br />
4. Quin etiam, quod ipsa festate litterario labori nimio<br />
pulmo meus*^ cedere coeperat, et difficulter trahere suspiria,<br />
doloribusque pectoris testari se saucium, vocemque clariorem<br />
productioremve recusare, primo perturbaverat me, quia ma-<br />
gisterii ilhus sarcinam pene jam necessitate deponere cogebat,<br />
aut si curari et convalescere potuissem, certe intermittere*.<br />
i4°"i*6<br />
Sed ubi plena voluntas vacandi^ ei videndi quoniam tu es Ps. 45,<br />
Dominus, oborta mihi est atque finnata ; nosti, Deus meus,<br />
etiam gaudere coepi, quod hajc quoque suberat non mendax<br />
excusatio, qua? olfensionem hominum temperaret, qui propter<br />
liberos suos me liberum esse nunquam volebant. Plenus<br />
igitur taU gaudio tolerabam illud intervallum temporis, donec<br />
decuiTcret: nescio utmm vel viginti'' dies erant, sed tamen<br />
fortiter tolerabantur ; quia recesserat cupiditas qua? mecum<br />
solebat feiTe grave negotium, et ego premendus remanseram,<br />
nisi patientia succederet. Peccasse me in hoc quisquam ser-<br />
vorum tuorum fratmm meorum dixerit, quod jam pleno corde<br />
mihtia tua, passus me fuerim vel una hora sedere in cathedra<br />
mendacii. At ego non contendo. Sed tu, Domine misericor-<br />
dissime, nonne et hoc peccatum, cum caeteris hoiTendis et<br />
funereis, in aqua sancta ignovisti et remisisti mihi ?<br />
5. Macerabatur anxietudine Verecundus de isto nostro bono, III.<br />
quod propter vincula sua, quibus tenacissime tenebatm*, dcseri cundus<br />
se nostro consortio videbat. Nondum christianus, conjuge concedit<br />
ea ipsa tamen arctiore pra) caeteris compede, ab itinere suum.<br />
fideh ;<br />
quod aggressi eramus, retardabatur : nec christianum esse alio<br />
^ Cum utrumque verum fuerit, Aug. reret? Itaque tantus me arripuit pectoris<br />
pro eorum iiidole, cum quibus agebat, dolor, ut illius professionis onus sustinere<br />
nunc hanc, nunc illam cuusam profert, non valens, qua milu velifical)am fortasse<br />
cur a professione abscesserit, ita tamen ut ad Sirenas, abjicerem oninia, et optat.-e<br />
planum sit, ei hunc pulmonis dolorem tranquillitativelquassatam navem fissamre<br />
vera profuisse. Ad iNIediolanenses que perducerem." Ad Zenobium autem<br />
utrumque (inf c. 5.) ad Romanianum apertius, (de Ordine, 1. i, $. 5.) " Nam<br />
pectoris dolorem taRtum profert ; " qufe cum stomachi dolor scholam tne deserere<br />
[mundi hujus dona] meipsum capere coegisset, qui jam, ut scis.etiam sine uUa<br />
moliebantur quotidie ista cantantem [de tali necessitate in philosophiam confugere<br />
vanitate rerum humanarum] nisi nie pec- moliebar," alibi vero (in Epist.) se id<br />
toris dolor ventosam professionem abji- magis alliciente desiderio vacandi Deo<br />
cere, et in philosophiae gremium confugere fecisse testatnr.<br />
coegisset."c. Acad. i. 3. etadTheodorum
Change language