S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

48 S. AUGUSTINI EPISCOPI
5. Erat eo tempore vir sagax ^, medicae artis peritissimus,
atque in ea nobilissimus, qui proconsule* manu sua coronam
illam agonisticam imposuerat non sano capiti meo, sed non ut
1 Pet. 5, medicus. Nam illius morbi tu sanator, qui resistis stiperhis,
Jac. 4, humilihns autem das gratiam. Numquid tamen etiam per
^'
illum senem defuisti mihi, aut destitisti mederi animae meae ?
Quia enim factus ei eram familiarior, et ejus sermonibus
(erant enim sine verborum cultu vivacitate sententiamm ju-
cundi et graves) assiduus et fixus inhaerebam ; ubi cognovit
ex colloquio meo libris genethhacomm esse me deditum,
benigne ac pateme monuit ut eos abjicerem, neque curam et
operam rebus utihbus necessariam, ilH vanitati fmstra impenderem
: dicens ita se illam didicisse, ut ejus professionem
primis annis aetatis suae deferre voluisset, qua vitam degeret
et si Hippocratem intellexisset, et illas utique litteras potuisse
intelligere * : et tamen non ob aliam causam se postea, illis
relictis, medicinam assecutum, nisi quod eas falsissimas com-
perisset, et nollet vir gravis decipiendis hominibus victum
quserere. " At tu, inquit, quo te in hominibus sustentas*,
" rhetoricam tenes ; hanc autem fallaciam hbero studio, non
" necessitate rei famiharis sectaris ;
quo magis mihi te oportet
" de illa credere, qui eam tam perfecte discere elaboravi,
" quam ex ea sola vivere volui." A quo ego cum quaesissem
quae causa ergo faceret ut multa inde vera pronuntiarentur
respondit ille, ut potuit, vim sortis hoc facere in remm natura
usquequaque diffusam. Si enim de paginis* poetse cujuspiam
longe aUud canentis atque intendentis, cum forte quis
consulit, mirabihter consonus negotio ssepe versus exiret;
mirandum non esse dicebat, si ex anima humana, superiore
aliquo instinctu, nesciente quid iu se iieret, non arte sed sorte
sonaret aliquid quod inteiTogantis rebus factisque concineret.
6. Et hoc quidem ab illo vel per illum procurasti mihi. Et
quid ipse postea per meipsum qua^rerem, in memoria mea
delineasti. Tunc autem nec ipse, nec charissimus meus Ne-
bridius, adolescens valde bonus et valde castus^*, irridens
totum illud divinationis genus, persuadere mihi potuemnt ut
haec abjicerem: quoniam me amphus ipsorum auctomm movebat
auctoritas ; et nuUum certum quale quaerebam documen-
g Scilicet, Vinilicianus ex nomine Maicellinum, n. 3. (Ben.)
postea designatus lib. 7. cap. 6. et ab h Vid. sup. $. 3. not. d.
Augustino laudatus in Epist. 138. ad
;