S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library

CONFESSIONUM LIBER V. 71
quani et ista ducebant animum tunc meum: sed illa erat
causa maxima ct pene sola, quod audiebam quietius ibi
studere adolescentes, et ordinatiore disciplina; coercitione
sedari, ne in ejus scholam quo magistro non utuntur, passim
et proterve irruant; nec eos admitti omnino, nisi ille per-
miserit. Contra, apud Carthaginem foeda est et intemperans
Ucentia scholasticorum. Irrumpunt impudenter, et prope
furiosa fronte perturbant ordinem, quem quisque discipulis
ad proficiendum instituerit. Multa injmiosa faciunt mira
hebetudine, et punienda legibus, nisi consuetudo patrona sit
hoc miseriores eos ostendens, quo jam, quasi liceat, faciunt
quod per tuam a^teniam legem nunquam Ucebit; et impune
se facere arbitrantur, cum ipsa faciendi ca^citate puniantur, et
incompai-abihter patiantur pejora, quam faciimt. Ergo quos
mores, cum studerem, meos esse nolui*; eos, cum docerem,
cogebar pei-peti ahenos: et ideo placebat ire ubi talia non
fieri, omnes qui noverant, indicabant. Verum autem tii, spesVs. 141,
mea et portio mea hi terra «;iVe^z//z/?/i, ad mutandum terrarum^*
locum pro salute animae mese, et Carthagini stimulos quibus
inde aveUerer, admovebas, et Romse illecebras quibus attra-
herer, proponebas mihi per homines qui diligebant* vitam
mortuam, hinc insana facientes, inde vana pollicentes ; et ad
corrigendos gressus meos utebaris occulte et illorum et mea
perversitate. Nam et qui pertmbabant otium meum, foeda
rabie ca^ci erant ; et qui invitabant ad ahud, teiTam sapiebant.
Ego autem qui detestabar hic veram miseriam, ilKc falsam
felicitatem appetebam.
15. Sed quare hinc abirem, et illuc irem, tu sciebas, Deus;
nec indicabas mihi nec matri, qua? me profectum atrociter
planxit, et usque ad mare secuta est. Sed fefelli eam violenter
me tenentem, ut aut revocaret, aut mecum pergeret ; et finxi
me amicum nolle deserere, donec vento facto navigaret. Et
mentitus sum matri, et iUi matri, et evasi : quia et hoc tu
dimisisti mihi misericorditer, servans me ab aquis maris,
plenum exsecrandis sordibus, usque ad aquam gratia? tuae,
qua me abluto siccarentur flumina matemomm oculomm,
quibus pro me quotidie tibi rigabat terram sub vultu suo. Et
tamen recusanti sine me redire, vix persuasi ut in loco, qui
proximus nosti-ae navi erat Memoria" beati Cypriani, maneret
It " Memohi.i:, Oratoria, in quibus Faust. Manich. xx. 21. Populus Chris-
leconduntur Sanctorum corpora. Aug. c. tianus Memorias JNIartyrum religiosa so-
;