! DOLGOZAT_lemezre - ELTE BTK disszertációk

2.26 Infinitum est interrogativo contrarium, ut ‛qui’, ‛qualis’, ‛quantus’, cum in lectione*
gravantur. Possunt tamen haec eadem et relativa esse et similitudinis, sicut est ’talis’, ’tantus’,
’tot’, quae et relativa et demonstrativa dicuntur. 21 II 61, 7–10.
2.27 Collectivum est, quod in singulari numero multitudinem significat, ut ‛populus’, ‛contio’.
II 61, 21–22
2.28 Dividuum est, quod a duobus vel a pluribus ad singulos habet relationem, vel ad plures in
numeros pares distributos, ut ‛uterque’, ‛alter’, ‛quisque’,* ‛singuli’, ‛bini’, ‛trini’, ‛terni’,
‛centeni’. 22 II 61, 23–25
2.29 Facticium est, quod a proprietate sonorum per imitationem factum est, ut ‛tintinnabulum’,
‛turtur’.* 23 II 61, 26–27
2.30 Generale est, quod in diversas species potest dividi, ut ‛animal’, ‛arbor’. II 61, 28
2.31 Speciale est, quod a genere dividitur, ut ‛homo’, ‛equus’, ‛vitis’, ‛laurus’. II 62, 1–2
2.32 Ordinale est, quod ordinem significat, ut ‛primus’, ‛secundus’, ‛tertius’. II 62, 3
2.33 Absolutum est, quod per se intelligitur,* ut ‛ens’, ‛deus’, ‛ratio’, ‛res’. 24 II 62, 5–6.
2.34 Temporale est, quod tempus significat, ut ‛mensis’, ‛annus’. II 62, 7
2.35 Locale est, quod locum significat, ut ‛propinquus’, ‛longuinquus’, ‛proximus’. II 62, 8–9.
2.36 Numerale est, quod numerum significat, ut ‛unus’, ‛duo’, ‛tres’. II 62, 4
DE SPECIEBUS PROPRIIS 25
2.37 Quot sunt derivatiuorum nominum species propriae? Novem: patronymicum,
possessivum, comparativum, superlativum, diminutivum, denominativum, verbale,
participiale, adverbiale. 26 60, 1–5.
PATRONYMICA 27
2.38 Patronomicum est, quod a propriis nominibus patrum derivatur secundum formam
Graecam, quae nos, ut potuimus, ad Latinam aptare conati, in hoc solo paulum a Prisciano
discessimus, significat cum genitivo primitivi filium vel nepotem, ut ‛Aeacides’ filius vel
nepos Aeaci. Abusive tamen et a matribus, ab avis maternis, a fratribus, a regibus sive
conditoribus derivatur.* 28 II 62, 15–18; 63, 11–13.
20 quis, qualis, quantus, quotus, totus R quis, qualis, quantus, quot AB ║ * De substantia interrogat, reliqua de
accidentibus. Lynacer subtiliter. A comm.
21 sicut etiam talis B ║ reditiva R redditiva B relativa A ║ * Interrogativum enim acuto tono proferuntur. Aliud
enim sonat, quid fecisti, quam scio, quid feceris. Haec ρισα Graeci vocant, illa ρωτηµατικά. A comm.
22 * Confundit partitiva distributivis: illa numeralium generi subdita, διαιρετικά Graecis, recentioribus Latinis
divisiva et distributiva dicuntur. Partitiva autem πιµεριζµενα ipsi vocant. Formae partitivi sunt, unum ex duobus,
ut alterum, duo ad unum, ut alterutrum, unum ex multis, ut aliud, multa ad unum, ut unumquodque. A comm.
23 fictitium B facticium AR ║ * ποιητικά vocant Graece. De Onomatopoeia lege Quintil. li. 9. ca. I. Eras. ca. 20.
De copia verborum. A comm.
24 * Addit Prisc. et non eget alterius coniunctione nominis. Sed quomodo in specibus grammtices(!) locum
habeat, non video. A comm.
25 Tit. De speciebus propriis A
26 participiale AB participale R
27 Tit. Patronymica A
28 propriis tantummodo nominibus B ║ quam nos R quae nos A in marg. quam nos, ut potuimus, ad Latinam
aptare conati, in hoc solo paulum a Prisciano discessimus ins. B ║ derivantur AB derivatur R ║ * Graeca enim
sunt omnia et poetis tantum usitata. Romani pro his utuntur nominibus familiarum, ut Fabii. Quod licet apud
Hom. non inveniatnr(!), fieri tamen posse docet Diom. A comm.
112