! DOLGOZAT_lemezre - ELTE BTK disszertációk

nomina ‛ocyor ocyssimus’, praeterea quaedam inaequaliter proferuntur, ut ab ‛uno’ ‛semel’, a
‛duobus’ ‛bis’ pro Graeco ‛dis’.* 8 III 63, 10-20.
15.12 Nomina nonnunquam adverbialem constructionem suscipiunt. Et tunc sunt
indeclinabilia in quacunque voce, ut ‛nimium’ pro ‛nimis’, ‛sublime’ pro ‛sublimiter’. III 63,
21–26; 65, 10–13.
15.13 (1) Pronomina quoque, ut Hoc tunc ignipotens, pro ‛huc’. Accidit autem hoc per omnes
casus, nominativum, ut Fors et vota facit, (2) genitivum, ut CICERO: Romae ne sit,
SALLUSTIUS: Militiae et domi gestas , dativum: Sunt, quibus ad portas cecidit custodia sorti,
accusativum, TERENTIUS: Quid tu Athenas insolens, (3) ablativum, ut Forte sub arguta
consederat illice Daphnis, item alternis dicetis. 9 III 64, 5-65, 9. – VERG. Aen. 8, 423; VERG.
Aen. 11, 50; CIC. Pro Ligario 4, 11; SALL. Hist. I 1 p. 2 (p. 248 ed. min.) Kr.; VERG. Georg. 4,
165; TER. Andr. 5, 4, 4; VERG. Ecl. 7, 1; VERG. Ecl. 3, 59
15.14 Adverbia primitiva nullam proportionem regulae accipere possunt, derivativa sub aliqua
certa forma plerumque proferuntur, de quibus per singulas terminationes inspiciamus. 10 III 65,
14-20.
15.15 A terminantia vel primitiva sunt, ut ‛ita’, quod corripit a, quidam etiam ‛puta’ adverbium
esse dicunt, et ideo PERSIUM corripuisse: Hoc puta non iustum, vel composita, quae a finalem
producunt, ut ‛praeterea’, ‛antea’, ‛postea’, vel ablativi nominum pro adverbiis accepti, ut Una
Eurusque Notusque ruunt. 11 III 65, 21-28. – PERS. Sat. 4, 9; VERG. Aen. 1, 85
15.16 Sciendum propria civitatum nomina, si primae vel secundae sunt declinationis, in
genitivo pro adverbio in loco usurpari, ut ‛sum Romae, Tarenti’, in accusativo, cuiuscumque
sint declinationis, ad locum, ut ‛Romam, Tarentum, Carthaginem ivi’. In ablativo, si primae
vel secundae, de loco et per locum, ut ‛Roma, Tarento exeo, transeo’. Sin tertiae, vel semper
pluralia, in ablativo in loco, de loco, per locum, ut ‛Carthagine, Athenis fui, venio, transeo’. 12
III 66, 4-11.
15.17 Saepe tamen et maxime apud historicos inveniuntur cum praepositione. LIVIUS in
octavo: Venerunt et ab Lavino Antioque auxilia, SALLUSTIUS in Catilinario: Nam tum Brutus
ab Roma aberat. 13 III 66, 12-15. – LIV. 8, 12, 7; SALL. Cat. 40, 5
15.18 Quaedam appellativa supradictam regulam servant, ‛militiae militiam militia’, ‛domi
domum domo’, ‛humi humum humo’. III 67, 4–6.
15.19 (1) In e correptam vel primitiva sunt, ut ‛paene’, ex quo ‛paenitissime’ dixit PLAUTUS,
‛ne’, ‛prope’, ‛nempe’, ‛quippe’, ‛saepe’, ‛inde’ et ex eo composita, ut ‛perinde’, ‛subinde’,
‛exinde’, ‛deinde’, quae duo videntur quibusdam a dein et exin per adiectionem de syllabae;
vel derivativa, ut ‛peragro peregre’, ‛punio impune’ vel composita, ut item ‛impune’,
‛quipote’, quod significat ‛quo modo possibile est’, ut ‛pote’, quod componitur ab adverbio et
nomine ‛hic’ et ‛haec potis’ et ‛hoc pote’. (2) Unde comparativum nomen ‛hic’ et ‛haec potior’
et ‛hoc potius’ et superlativum ‛potissimus’, ex quibus adverbia ‛potius’ et ‛potissimum’. 14 III
67, 7-68, 18. – PLAUT. Mostell. 3, 1, 127 (v. 656)
8 (1) detero deterius, indulgens indulgentior R om. ║ tento A tempto BR ║ pedetentim AB pedetemptim R ║ *
‛in inter’. Et omnia derivativa … bis’ pro Graeco ‛dis’* R om. ║ (2) Tulliane A trithane B ║ (3) κυς ocyus
ocyssime A
9 (1) vota A nota R ║ facis A facit BR ║ (3) conscederat B
10 proportionem AR praepositionem B ║ inspitiamus R
11 ut ita, quod corripit AR ita, quod corripit B ║ puto R ║ acepti B decepti R ║ Eurusque AR currusque B
12 Tarantum B ║ Carthahinem A Cartaginem BR ║ transceo B ║ ut semper pluralia B
13 istoricos B ║ Catelinario B
14 (1) coreptam B ║ deinde deinde B
202