! DOLGOZAT_lemezre - ELTE BTK disszertációk

coeli. (2) IDEM in Prognosticis passivum protulit: Ut cum luna manens Hyperionis officit orbi,
// Stinguuntur radii caeca caligine tecti. In xi faciunt et ‛coco’ vel ‛cuoquo coxi’, ‛linquo
liqui’. Sed haec, quando u amittit vim literae, regulam eorum sequuntur, quae in go vel in co
desinunt.* 21 II 503, 5–504, 21. – LIV. 1, 31, 1; LIV. 21, 62, 5; LIV. 22, 36, 7; LIV. 24, 10, 7;
CIC. cf. 504, 18-21.
10.7 ‛Solvo’ praeteritum ‛solui’ dic regulam. In vo desinentia tertiae coniugationis verba u
loco consonantis posita, si paenultima in l desinit, o in i, sin in vocalem natura longam, vo in xi
conversa faciunt praeteritum, ut ‛volvi’, ‛calvi’, ‛vixi’. II 506, 7–11.
10.8 (1) ‛Scribo’ praeteritum ‛scripsi’ per quam regulam? In bo desinentia verba tertiae
coniugationis, si non antecedit longa vocalis, o in i, si antecedit, bo in psi conversa faciunt
praeteritum, ut ‛bibi’, ‛nupsi’. Excipiuntur ‛incumbo incubui’, quod ‛incubo bas’ dicitur, et
omnia a ‛cubo’ composita sive primae, sive tertiae coniugationis, quae in ui divisas faciunt
praeteritum perfectum. (2) Vetustissimi tamen omnia primae coniugationis verba, quae in ui
divisas faciunt praeteritum, etiam secundum tertiam solebant declinare. ‛Nupsi’, b scribis vel
p? P. Quare? Quia nunquam b ante s in principio syllabae potest inveniri. 22 II 506, 16–507, 10
10.9 (1) ‛Vinco’ praeteritum ‛vici’ dic regulam. In co desinentia verba tertiae coniugationis, si
n praecedit, abiecta n et o in i, s vero praecedente sco mutata in vi syllabam, sin autem vocalis
natura longa, co in xi faciunt praeteritum, ut ‛vici’, ‛convici’, ‛liqui’, ‛quievi’, ‛ascivi’, ‛crevi’,
‛pavi’, ‛consuevi’ vel ‛consuetus sum’. CHARISIUS tamen etiam ‛consuesci’ posuit. (2) Item
‛duxi’, ‛dixi’, excipiuntur ‛conquinisco conquexi’,* ‛compesco compescui’ et ‛depesco
depescui’ et geminantia ‛didici’, ‛poposci’, ‛parco peperci’ et ‛parsi’. ‛Ico’ paenultima brevi in
praesenti praeteritum ‛ici’ facit paenultima producta, quam tamen LUCRETIUS in praesenti
producit: corpus propellit et icit. ‛Glisco’ vero praeterito caret. 23 II 507, 26–510, 3;
CHARISIUS, cf. 508, 5-6; LUCR. 3, 161
10.10 (1) ‛Ludo’ praeteritum ‛lusi’ dic regulam. In do desinentia verba tertiae coniugationis
paenultima naturaliter longa do in si, in ceteris vero o in i conversa, et si ante n u vel i
habuerint, ea abiecta faciunt praeteritum perfectum, ut ‛laesi’, ‛rasi’, ‛rosi’, ‛vasi’, ‛claudo
clausi’ vel ‛clusi’, ‛fudi’, ‛scidi’ et ‛scicidi’ apud vetustissimos rationabilius, ne minorum
temporum praeteritum sit, quod rarissime invenitur. ‛Findo’ quoque ‛fidi’, licet quidam ‛fisi’
putaverunt. VIRGILIUS: et media adversi liquefacto tempora plumbo // Diffidit ac multa
porrectum extendit harena. (2) Excipiuntur ‛cedo cessi’, ‛divido divisi’, ‛strido stridi’; ab eo,
quod est ‛sido’, praeteritum non inveni, eius passivo usus est STATIUS in II Thebaidos:
summisque insiditur astris, VIRGILIUS composito: subsidunt undae. ‛Cudo’ alii ‛cusi’, alii
‛cudi’ dicunt, quod VIRGILIUS probat in I. Aeneidos: scintillam excudit Achates. Et haec, quae
duplicant principalem syllabam: ‛caedo cecidi’, ‛tendo tetendi’, ‛pendo pependi’, ‛pedo
pepedi’, ‛tundo tutudi’, cuius paenultima tam produci, quam corripi solet a vetustissimis. 24 II
514, 2–519, 3; 521, 17–528, 7. – VERG. Aen. 9, 588 sq.; STAT. Theb. 2, 36; VERG. Aen. 5,
820; VERG. Aen. 1, 174
21 (1) fulxi B ║ pluvi AR pluvi, unxi, tinxi B ║ lapidibus B om. ║ exiguo B ║ (2) cuoquo A quoquo BR ║ *
Apud Priscia. hic versus legitur: Ut cum Luna means Hiperionis effugit orbem. A comm.
22 (1) per quam regulam AR dic regulam B ║ a cumbo composita B
23 (1) in xi conversa B ║ liqui R loqui B ║ ponit AB posuit R ║ (2) conquexi R conquesci B ║ depesco depescui
AR dispesco dispescui B ║ Ico paenultima AR In co et paenultima B ║ * id est ‛caput inclino’ A comm.
24 (1) quo rarissime B ║ adversi A om. BR ║ liquefacto A liquefacta BR ║ ac multa B et media AR ║ sido AB
scido R ║ summis BR ║ insiditur A insinditur B insciditur R ║ (2) Virgilius compositum B ║ subsidunt AB
subscidunt R
173