! DOLGOZAT_lemezre - ELTE BTK disszertációk

adiunguntur: ‛meus servus’, ‛mea ancilla’, ‛meum mancipium’. Numerus vero intrinsecus hic
intelligitur, quem habent genitivi primitivorum, ex quibus derivantur. 10 II 580, 24–581, 4
12.10 Genera enim possessivorum demonstratio ostendit, quemadmodum in primitivis.
Extrinsecus terminatio distinguit numerum, quomodo et genera et casus possessionum, in
quibus regula eorum consequentiam servat mobilium nominum. II 581, 4–8.
12.11 Quot pronomina habent vocativum casum? Quatuor: ‛tu’, ‛meus’, ‛noster’, ‛nostras’, ut
‛o tu’, ‛mi’, ‛mea’, ‛meum’, ‛noster’, ‛nostra’, ‛nostrum’, ‛o vestras’. 11 Cf. II 582, 13–22.
PERSONAE 12
12.12 Quot sunt personae pronominum? Tres: prima, secunda, tertia, quarum prima tam
secundam, quam tertiam concipit, secunda vero solum tertiam, ut ‛ego et vos et illi facimus’ et
‛tu et ille facitis’. 13 II 584, 11; 584, 23–585, 6.
GENERA 14
12.13 Genera pronominum sunt quinque: masculinum, femininum, neutrum, commune, omne.
Masculinum, ut ‛hic’, femininum, ut ‛haec’, neutrum, ut ‛hoc’, commune duum generum, ut
‛nostras’ et ‛vestras’, quorum perfecta ‛nostratis’ erant et ‛vestratis’. Unde et neutrum
‛nostrate’ et ‛vestrate’, omne, ut ‛ego’, ‛tu’, ‛sui’. 15 II 586, 4–6; 26–28; 587, 3
12.14 Notandum, quod possessiva nomina ascendentibus non adiunguntur, non enim dicimus
‛Hectoreus pater’, ‛frater’ vero vel ‛servus’ dicimus, pronomina vero adiunguntur, ut ‛meus
pater’. 16 II 589, 5–8.
FIGURAE 17
12.15 Quot sunt figurae pronominum? Duae: simplex et composita. II 589, 10–11.
12.16 Quot pronomina componuntur per nominativos? Tria: ‛iste’, ‛hic’ et ‛is’. ‛Iste’ et ‛hic’
secum componuntur, ut ‛istic istaec istoc’. 18 II 589, 13–15.
12.17 (1) ‛Is’ vero cum adverbio ‛demum’ componitur, et facit ‛idem’, quod significat ‛is
demum’, id est ‛iterum is’, et masculinum quidem i productam habet, neutrum vero correptam.
VIRGILIUS in IV Aeneidos: Idem ambas ferro dolor atque eadem hora tulisset. IUVENALIS in I:
et tamen alter // Si fecisset idem, caderet sub iudice morum. (2) Et nominativus quidem tam
masculini, quam neutri ex duobus corruptis est, nec non accusativus tam masculini, quam
feminini, mutatur enim m in n ante d euphoniae causa, ut ‛eundem’, ‛eandem’. Ceteri vero
casus ex integro et corrupto inveniuntur, ut ‛eadem’, ‛eiusdem’, ‛eidem’, ‛eodem’, ‛iidem’,
‛eaedem’ et ‛eisdem’, ‛eosdem’. Itaque per duo i vel per e et i regula exigit scribi tam
nominativum pluralem masculinum, quam dativum et ablativum plurales. Solent tamen
10
derivantur AR derivatur B ║ ancila B
11
et nostras B ║ o vestras B om.
12
Tit. Personae A
13
et tertia B ║ ego, vos B
14
Tit. Genera A
15
comune, omne R ║ et omne B ║ erat B
16
posessiva B ║ Hectoreus AR hec torens B
17 Tit. Figurae A
18 isthaec, isthoc A
187