! DOLGOZAT_lemezre - ELTE BTK disszertációk

16.13 Disiunctiva est, quae quamvis voces coniungat, sensum tamen disiungit, et alteram
quidem rem esse, alteram non esse significat, ut ‛aut est dies, aut est nox’, ‛vel est sanus, vel
est aeger’. Item Sive errore viae, seu tempestatibus acti. 10 III 97, 17-21. – VERG. Aen. 7, 199
16.14 (1) Subdisiunctiva est, quae quamvis voces disiunctivarum habeat, utrumque tamen esse
significat, vel simul more copulativae, TERENTIUS: vel rex semper maximas // Mihi gratias
agebat, pro ‛etiam rex’ et ‛Alexander sive Paris’, id est, ‛Alexander, qui et Paris dicitur’, (2)
vel discrete, ut ‛tota die legit vel scribit’, significat enim utrumque facere, sed diversis horis. 11
III 98, 3-14. – TER. Eun. 3, 1, 7 sq.
16.15 Discretiva vel electiva est, quae de duobus propositis unum eligere, aliud refutare
ostendit, ut ‛dives volo esse, quam pauper’. TERENTIUS: Quae inhoneste hic voluit divitias
parare, quam honeste pauper in patria vivere. 12 III 98, 25-99, 2. – TER. Andr. 4, 5, 2 sq.
16.16 Adversativa, est quae adversum convenienti significat, ut ‛tamen’, ‛quamquam’,
‛quamvis’, ‛si’, ‛etsi’, ut Et magis atque magis, quamquam secreta parentis // Anchisae domus
arboribusque obtecta recessit // Clarescunt sonitus. 13 III 99, 12-20. – VERG. Aen. 2, 299 sqq.
16.17 Abnegativa est, quae adiuncta verbo subiunctivo aliquid posse fieri ostendit, nisi aliquod
impedimentum incurrat, ut ‛Gaudeat Priamus, si audeat’. Item Tu quoque nunc stares immanis
truncus in armis // Esset par aetas et idem si robur ab annis. 14 III 100, 5-14. – VERG. Aen. 11,
173 sq.
16.18 Collectiva vel rationalis vel illativa, ut ‛ergo’, ‛igitur’, ‛itaque’, ‛quin’, ‛alioquin’,
‛immo’, ‛utique’, ‛atqui’, est, quae vel colligit supradicta cum ratione, id est confirmat,
LUCANUS: Ergo pari voto gessisti bella iuventus, vel infertur aliis praepositis, ut, ‛Cicero
Catilinam sua sapientia domuit, solus igitur Cicero patriam servavit’. III 100, 15-101, 8. –
LUCAN. Phars. 9, 256
16.19 Distributiva est, quae diversis personis diversas res distribuit, ut ‛ego lego, tu vero
dormis’. 15 III 102, 19-20.
16.20 Completiva est, quae causa metri vel ornatus nulla necessitate significationis ponitur, ut
‛Aeneas vero fuit pius’. 16 III 102, 12-19.
16.21 Notandum nullam esse propriam coniunctionem huius speciei, sed omnes de aliqua alia
sumptas.
16.22 Dubitativa est, quae dubitationem notat, ‛an’, ‛ne’, ut eloquar, an sileam, item: An
Phoebi soror an nympharum sanguinis una, item: Iustitiaene prius mirer belline laborum? 17
III 101, 9-15. – VERG. Aen. 3, 39; VERG. Aen. 1, 329; VERG. Aen. 11, 126
16.23 Notandum solam hanc particulam ‛ne’ apud Latinos accipere apostropham, ut Hectoris
Andromache Pyrrhin’ connubia servas? Item: Omnipotens genitor, tanton’ me crimine
dignum // Putasti? 18 Cf. III 101, 14-20. – VERG. Aen. 3, 319; VERG. Aen. 10, 668
16.24 Diminutiva est, quae diminutionem notat, ut Saltem si qua mihi de te suscepta fuisset, //
Ante fugam soboles.* 19 III 99, 13-16. – VERG. Aen. 4, 327 sq.
10
dies est A est dies BR ║ nox est A est nox BR
11
(1) voces B om. ║ (2) enim B eum AR
12
duobus AR dubus B ║ malo A volo BR ║ hic AR ║ parare ABR ║ pauper in patria ABR
13
tamen, quamquam AB tamen, quisquis R
14
aliquod AR aliquot B ║ incurat B ║ esse AB esset R
15
vere A vero BR
16
completiva A complectiva BR ║ vero AB non R
17
aloquar B ║ iustitiaene ABR
18 conubia B
19 fuisse B ║ * 4. Aen. A comm.
209