! DOLGOZAT_lemezre - ELTE BTK disszertációk

15.20 (1) In e productam omnia sunt derivativa a dativis secundae declinationis o in e
conversa, ut ‛claro clare’, ‛certo certe’, ‛affabro affabre’. Excipiuntur e corripientia ‛bene’,
‛male’ a ‛bono’ et ‛malo’. Utuntur etiam huiusmodi dativis adverbialiter sine literae mutatione
o saepe correpta. (2) IUVENALIS: Et cito rapturus de nobilitate comesa. LIVIUS: privato nos
tenuissemus, dicitur tamen et ‛privatim’. SALLUSTIUS: privatim et publice rapere, ‛necessario’
praeterea ‛necesse’ et ‛necessarium’, et ‛abundo’ verbum facit ‛abunde’, ‛rito rite’. (3) Huius
formae quaedam etiam in er desinunt, ut ‛duro dure duriter’, ‛laro large largiter’. A quintae
quoque declinationis nominibus composita e producunt, ‛pridie’, ‛hodie’, ‛perendie’,
‛postridie’. 15 III 68, 19-71, 17. – IUV. Sat. 1, 1, 34; SALL. Cat. 11, 6
15.21 In i pauca inveniuntur primitiva, ut ‛ubi’, ‛ibi’, ‛heri’, quod dicitur etiam ‛here’.
IUVENALIS: Res hodie minor est, here quam fuit,* alia nomina sunt loco adverbiorum posita,
‛Ephesi’, ‛belli’. LIVIUS: nefanda facinora decemviri belli domique adiiciunt, ‛ruri’, ‛qui’ pro
‛quomodo’ vel ‛unde’, TERENTIUS: qui tibi istaec incidit suspicio? Qui? Quia te noram.* 16 III
71, 18-72, 17. – IUV. Sat. 1, 3, 23; LIV. 3, 43, 1; TER. Andr. 3, 2, 21 sq.
15.22 In o vel primitiva sunt, ut ‛quando’, a quo composita ‛siquando’, ‛nequando’ in
antepaenultima acuuntur, ne putentur duae partes. ‛Aliquando’ autem ad differentiam
‛aliquanto’. Vel derivativa, ut a ‛cis citro’, ab ‛in intro’. Composita ut ‛praesto’, ‛profecto’.
Alia sunt nomina vel pronomina adverbialiter posita, ut ‛falso’, ‛merito’, ‛illo’, ‛eo’. III 72, 18
15.23 In u pauca inveniuntur denominativa, ut ‛noctu’, ‛diu’, et eius composita, ut ‛interdiu’.
III 73, 3-8
15.24 In ae diphthongum solum genitivi casus adverbialiter positi reperiuntur, ut ‛Romae’. 17
III 73, 9-13.
15.25 In c primitiva inveniuntur, ut ‛nunc’, ‛sic’, ‛donec’, quod ‛donicum’ dicebant antiqui.
Derivativa a pronominibus, ut ‛hic’, ‛istic’, ‛illic’, ‛huc’, ‛istuc’, ‛illuc’, ‛hinc’, ‛istinc’, ‛illinc’,
‛hac’, ‛istac’, ‛illac’, quae omnia in c ultimam producunt, excepto ‛donec’, et in fine
circumflectuntur, si vocalem habuerint natura longam. Inveniuntur etiam composita, ut
‛adhuc’, ‛abhinc’, ‛dehinc’. 18 III 74, 11-19.
15.26 In l pauca, ut ‛semel’, ‛pol’, ‛edepol’ etiam ‛vel’ coniunctio, quando pro ‛valde’ ponitur,
adverbium fit. CICERO pro Murena: Vel maximum bellum populo Romano cum rege Antiocho
gessisse.* 19 In III 74, 20-22. – CIC. Pro Murena or. 14, 31
15.27 In am primitiva ‛clam’, ‛coram’, ‛quam’, quod est similitudinis, comparationis,
electionis. Derivativa vel composita ‛nequaquam’, ‛neutiquam’, ‛bifariam’, ‛trifariam’,
‛multifariam’ et similia a ‛fando’ vel ‛ferendo’ et praepositionis dictionibus. 20 III 74, 23-30
15.28 In em primitiva: ‛item’, ‛tandem’, composita: ‛idem’, ‛ibidem’, ‛indidem’, ‛identidem’.
III 75, 1-2.
15.29 In im denominativa et verbalia sive participialia, ut a ‛parte’ ‛partim’, ab ‛hostio’
‛hostiatim’, a ‛statu’ ‛statim’, a ‛saltu’ ‛saltim’ et ‛saltuatim’, a ‛sensu’ ‛sensim’, a ‛singulis’
15
(1) In eo profuctam R ║ affabro affabre A afabro afabre BR ║ sepe corepta B ║ (2) ut Iuvenalis R ║
tenuissimus B ║ (3) etiam A om.
16
suspitio R ║ * Quintil. li. I. ca. 12. A comm.
17
posita B ║ romae BR ║
18
a a pronominibus B ║ istinc BR
19
fit R om. ║ Antiochio A Anthioco B Antiocho R ║ * Had. Card. et Bud. in Commen. A comm.
20 triffariam BR ║ multiffariam B
203