! DOLGOZAT_lemezre - ELTE BTK disszertációk

10.11 (1) ‛Rego’ praeteritum ‛rexi’ dic regulam. In go desinentia verba tertiae coniugationis, si
go antecedit r, go in si, aliter in xi conversa faciunt praeteritum, ut ‛mersi’, ‛sparsi’, ‛cinxi’,
‛iunxi’, ‛anxi’. Nec obstat regula horum ‛porrigo porrexi’, ‛pergo perrexi’, ‛surgo surrexi’,
quoniam a ‛rego’ composita sunt, et composita primitivorum declinationem sequuntur. Sic
etiam ‛corrigo’, ‛porrigo’, ‛arrigo’ in exi faciunt. Excipiuntur ‛fregi’, ‛egi’, ‛legi’, ‛tetigi’,
‛cogo’ et ‛dego’ ab ‛ago’ per syncopam, ‛coegi’ et ‛degi’. ‛Intelligo’ tamen, quod antiqui
‛interlego’ proferebant, ‛negligo’ et ‛diligo’ a ‛lego’ composita in xi faciunt, ut ‛intellexi’ vel
‛interlexi’, ‛neglexi’, ‛dilexi’. (2) AEMILIUS tamen MACER ‛neglexerint’ dixit. ‛Pango’ quoque,
quod ‛pago’ dicitur pro ‛paciscor’, ‛panxi’, ‛pepigi’ et ‛pegi’ facit, unde ‛impingo impegi’;
‛tango tetigi’, ‛pungo pupugi’ vel ‛punxi’, ‛expungo expunxi’ dicimus. A ‛repungo’, quando
de ratione vel kalendario loquimur, ‛repunxi’, quando vicem redditam ostendimus, ‛repupugi’
dicimus. 25 II 523, 3–525, 5 – AEMILIUS MACER, cf. 525, 3–5.
10.12 ‛Veho’ praeteritum ‛vexi’ dic regulam. In ho desinentia verba ho in xi conversa faciunt
praeteritum perfectum, ut ‛traho traxi’. 26 II 526, 3–6.
10.13 ‛Alo’ praeteritum ‛alui’ dic regulam. In lo desinentia verba tertiae coniugationis o in ui
divisas; si duplicant l, et a muta incipiant, geminata principali, nec ubique eadem vocali
servata; aliter o in i conversa faciunt praeteritum perfectum, ut ‛colui’, ‛malui’, ‛consului’,
‛pepuli’, ‛fefelli’, ‛tollo tetuli’, pro quo nunc frequentius utimur ‛sustuli’. A ‛tulo’ etiam, quo
veteres utebantur, ‛tetuli’ dicebatur, praeterea ‛psallo psalli’, ‛vello velli’ vel ‛vulsi’, ‛percello’
et ‛excello’, quorum simplex in usu non est, ‛perculi’ et ‛exculi’ vel, ut alii ‛excellui’ ab
‛excelleo’. 27 II 526, 7–20; 527, 8–14.
10.14 ‛Como’ praeteritum ‛compsi’. Quare? Quia in mo desinentia verba tertiae coniugationis
longa vocali antecedente o in psi, aliter in ui divisas conversa faciunt praeteritum perfectum, ut
‛prompsi’, ‛dempsi’, ‛vomui’, ‛gemui’, excipiuntur ‛emo emi’, et ‛premo pressi’. 28 II 528, 5–
11.
10.15 In no desinentia, nisi g vel o vel m antecedat, in vi syllabam, g uel o antecedente in ui
divisas, m vero antecedente no in psi conversa faciunt praeteritum perfectum, ut ‛sino sivi’,
‛sterno stravi’, ‛cerno crevi’, ‛sperno sprevi’, ‛lino livi’, vel differentiae causa ad ‛Livi’
nomen, ‛levi’ et apud vetustissimos ‛lini’. TERENTIUS in Heautontimorumeno: relevi dolia
omnia. Praeterea ‛pono posui’, quod antiquissimi ‛posivi’ etiam protulerunt. ‛Gigno’, quod et
‛geno’ vetustissimi protulerunt, ‛genui’, ‛temno tempsi’, excipitur ‛cano cecini’. 29 II 528, 19–
28; 529, 8–530, 1. – TER. Heaut. 3, 1, 51
10.16 ‛Succino’ praeteritum ‛succinui’ dic regulam. A ‛canendo’ composita in ui divisas
faciunt praeteritum perfectum, ‛concinui’, ‛occinui’, quod etiam ‛occano occanui’ dicitur,
Sallustius in I Historiarum: iussu Metelli cornicines occanuere. 30 II 529, 3–8; SALL. Hist. 1, 69
p. 99 Kr.
25 (1) porrigo AB porgo R ║ perexi B ║ surexi B ║ in xi AB in si R ║ ut intellexi AR intellexi B ║ (2)
neglexerint A negligerint B neglegerint R ║ et pago B ║ panxi AB pansi R ║ pepegi A pepigi BR ║ impingo
impegi AR compungo compegi B ║ repungo AB repugno R
26 traho traxi R traho trahi, vectum, tractum B
27 sin dupplicat B ║ tollo tetuli A tollo totolli BR ║ utimur AR utuntur B ║ sustuli AR subtuli B ║ tullo B ║
praeterea B praeterita R ║ psalo psali R ║ precello B
28 vocali longa B
29 In o desinentia R ║ In no desinentia i o vel g vel a vel m antecedat in ui vel ui sillabam faciunt praeteritum
perfectum… B ║ lino livi vel lini vel differentie causa ad livi nomen levi B ║ dolia omnia A omnia dolia BR ║
etiam posivi B ║ gino R
30 iussi B ║ concines B
174