Die Bedieningsgawes van Jesus Christus pdf - Ecclesia

23 Toe hy daar kom en die genade van God sien, was hy bly en het almal
vermaan om met hartlike voorneme aan die Here getrou te bly;
24 want hy was ‘n goeie man en vol van die Heilige Gees en geloof; en ‘n
aansienlike skare is aan die Here toegebring.
25 Toe vertrek Bárnabas na Tarsus om Saulus te soek, en toe hy hom kry,
het hy hom na Antiochíë gebring.
26 En hulle het ‘n hele jaar lank in die gemeente saam vergader en aan ‘n
aansienlike skare onderwys gegee; en die dissipels is in Antiochíë vir die
eerste keer Christene genoem.
Sy vermaninge aan die bekeerlinge om by die Here te bly soos ons gesien het in
vers 23, beskryf vir ons die hart en siel van die pastorale bediening. As die
sleutelwoord van ‘n evangelis “kom” is, dan is die van die herder “bly”. Hy het
hulle vermaan om in die Here te bly. Dit is betreklik maklik om iemand op te wek,
maar dit is nie so maklik om hom staande te hou nie. Beide is baie nodig, dit
word net nie altyd genoeg besef nie. Hierdie mooi karaktertrekke het vir hom
(Bárnabas) die naam “seun van vertroosting” verdien. Ons sien dit in Handelinge
4:36. Ook hoe mooi dit na vore gekom het in Handelinge 9:27, toe al die ander
vir Paulus met groot agterdog bejeën het. Dit het uitstekend by die
herdersbediening gepas.
Handelinge 9:27;
27 Maar Bárnabas het hom geneem en na die apostels gebring en hulle
vertel hoe hy op die pad die Here gesien het en dat Hy met hom gespreek
het, en hoe hy in Damaskus vrymoediglik in die Naam van Jesus
gespreek het.
Paulus het so pas op die Damaskus pad tot bekering gekom. Hy was die een wat
die gemeente probeer verwoes en uitroei het, almal het hom nog verdink en jy
kan hulle nie kwalik neem nie. Bárnabas was die ene wat hom aan die apostels
gaan voorstel het, hom onder sy vleuels geneem het en hom laat tuis voel het en
hom ingelyf en ingebring het. Presies soos ‘n getroue en liefdevolle herder sou
doen.
Paulus het ook by uitnemendheid geweet wat dit beteken om God se skape op te
pas. Maar by hom was hierdie bediening opgeneem in die nog groter bediening
van sy apostelskap en dit was nie net die las van een gemeente nie maar van
baie gemeentes wat op sy hart gerus het.
Timótheüs het sy geestelike vaderskap gedeel, en alhoewel pastorale bediening
heel moontlik nie sy besonderse roeping was nie moes hy tog soms soos menige
ander dienskneg van die Here aan so ‘n behoefte voldoen.
1 Timótheüs 1:3;
Soos ek jou versoek het toe ek na Macedónië op reis was, moet jy in
Éfese wag om sekere persone te beveel dat hulle geen ander leer moet
leer nie,
103