Hoge kwaliteit - Belgian Biosafety Server

Het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid, Belgisch brandpunt voor Bioveiligheid
1990-2010: 20 jaar risicobeoordeling van GGO’s en pathogenen
andere aspecten van de veiligheid van voedingsmiddelen, na een vraag die eind 1999 aan de OESO door de
staatshoofden en de regeringsleiders van de G8 werd gesteld. De werkzaamheden van de twee groepen hebben
geleid tot de publicatie van rapporten over de effecten van het gebruik van producten die voortkomen uit de
moderne biotechnologie, respectievelijk op het niveau van de milieuveiligheid en de gezondheidsveiligheid 129,130 .
In het kader van dit verzoek aan de G8 heeft de OESO ook een ad-hocgroep samengesteld, bestaande uit
nationale hoge functionarissen en deskundigen die officieel bevoegd zijn voor de veiligheid van de
voedingsmiddelen. De werkzaamheden van die groep hebben in 2000 geleid tot de publicatie van een
compendium met internationale organisaties die zich bezighouden met de veiligheid van de voedingsmiddelen 131 ,
alsook een algemeen overzicht van de systemen en activiteiten inzake de onschadelijkheid van
voedingsmiddelen op nationaal niveau 132 . De SBB stond in voor het secretariaat van de Belgische delegatie die
aan die ad-hocgroep deelnam.
Europees Comité voor Normalisatie (CEN)
In december 1992 startte de Europese Commissie met de ontwikkeling van Europese normen op het vlak van de
moderne biotechnologie, als aanvulling op de implementatie van de richtlijnen 90/219/EEG, 90/220/EEG en
90/679/EEG. De Commissie belastte het CEN, en in het bijzonder het technische comité TC233, met de
ontwikkeling van 54 normen die diverse toepassingsgebieden van die richtlijnen moesten omvatten.
De normen worden toegepast op vrijwillige basis en zijn geen juridisch dwingende instrumenten. Toch blijken ze
bijzonder nuttig voor het concretiseren van de technische specificaties, de codes en de analysemethodes die de
technische aanvulling vormen die noodzakelijk is voor de implementatie van de regelgevingen.
Het CEN heeft nauw samengewerkt met de overheden van de lidstaten die bevoegd waren voor de implementatie
van de bovenvermelde richtlijnen, alsook met de deskundigengroepen die waren opgericht om die richtlijnen aan
de technische vorderingen aan te passen.
Het is in die context dat de SBB heeft bijgedragen tot de opmaak van de normen en het gebruik ervan, en dit op
meerdere niveaus :
adviserende rol voor de Algemene Inspectie Methodologie (ministerie van Economie) tijdens de gesprekken
met de Europese Commissie over het verleende mandaat aan het CEN;
deelname aan verschillende vergaderingen van het Comité TC233;
formuleren van adviezen en aanbevelingen over de normen die ontwikkeld werden, via het Belgisch
Instituut voor Normalisatie (BIN), de instelling die België officieel vertegenwoordigt bij het CEN;
invoering van een onderzoeksprogramma (gefinancierd door het programma voor wetenschappelijke
ondersteuning van de normalisering van het Belgisch Wetenschapsbeleid) met het oog op de opmaak van
een handleiding over de implementatie van de normen met betrekking tot de identificatie, opsporing en
surveillance van GGO's die bestemd zijn voor introductie in het leefmilieu.
129 OESO, doc C(2000)86/ADD2, 13 juni 2000.
130 OESO, doc C(2000)86/ADD1, 31 mei 2000.
131 OESO, doc SG/ADHOC/FS(2000)4/FINAL, 16 mei 2000.
132 OESO, SG/ADHOC/FS(2000)5/FINAL, 9 mei 2000.
150