Hoge kwaliteit - Belgian Biosafety Server
Hoge kwaliteit - Belgian Biosafety Server
Hoge kwaliteit - Belgian Biosafety Server
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid, Belgisch brandpunt voor Bioveiligheid<br />
1990-2010: 20 jaar risicobeoordeling van GGO’s en pathogenen<br />
instellingen die onderhevig zijn aan de Belgische reglementeringen inzake bioveiligheid. De tweede doelstelling<br />
was uitleg verschaffen over de algemene juridische en wetenschappelijke context waarin deze reglementeringen<br />
kaderen. Maar al heel snel bleek de website ook interessant voor heel wat andere personen, ook buiten België:<br />
bevoegde instanties uit andere lidstaten, industrieën, milieugroepen, consumentenorganisaties, privépersonen.<br />
De BBS verschaft precieze en gedetailleerde informatie over juridische onderwerpen, het beoordelingssysteem<br />
en de administratieve aspecten die gepaard gaan met de invoering van de bioveiligheid in België. Men vindt er<br />
niet enkel de integrale teksten terug van alle betrokken reglementeringen, maar ook een onlinehulpmiddel voor<br />
wetenschappers die actief zijn in inrichtingen voor ingeperkt gebruik, die betrokken zijn bij veld- of klinische<br />
proeven en voor al wie betrokken is bij de commercialisatie van GGO's op de Europese markt. De beschrijving<br />
van de toegelaten doelbewuste introducties van GGO's in België (veldproeven met transgene planten en klinische<br />
proeven met medicinale GGO's) wordt ook gepubliceerd op de site in de vorm van een databank.<br />
De BBS is een van de weinige websites die volledig gewijd zijn aan bioveiligheid. Deze site is de facto een<br />
internationale referentie geworden 138 en heeft ook bijgedragen tot de uitstraling van het Wetenschappelijk Instituut<br />
Volksgezondheid en de Belgische partnerinstellingen.<br />
De site heeft ook dienst gedaan als basis voor de uitbouw van de Belgische tak van het informatieuitwisselingscentrum<br />
van het Protocol van Cartagena (<strong>Belgian</strong> <strong>Biosafety</strong> Clearing House - BBCH -<br />
http://www.biosafetyprotocol.be). Als nationaal knooppunt voor het uitwisselingscentrum is de SBB belast met het<br />
onderhoud van het BBCH en met zijn interactiviteit met de centrale portaalsite van het BCH (zie hoofdstuk 5).<br />
Tot slot beschikt ook de Adviesraad voor Bioveiligheid over een eigen website (http://www.bio-council.be). Die<br />
website wordt ontwikkeld en beheerd door de SBB. Men vindt er in het bijzonder de integrale teksten terug van de<br />
door de Raad opgestelde adviezen.<br />
OPLEIDING EN ONDERWIJS<br />
Op basis van de ervaring die de SBB heeft verworven bij het beoordelen van dossiers inzake bioveiligheid en uit<br />
de analyse van de overeenstemmende wetenschappelijke literatuur, heeft de SBB onderwijs- of<br />
opleidingsmodules uitgewerkt voor gebruikers en instanties. Tegenwoordig zijn die modules vooral gericht op al<br />
wie betrokken is bij het ingeperkt gebruik van GGO's of pathogene organismen. Die modules worden telkens<br />
aangepast aan de behoeften van de gebruikers. Maar de basisbegrippen blijven dezelfde: sensibilisering voor de<br />
risico's die inherent zijn bij het manipuleren van GGO's en pathogene organismen, initiatie tot de methodologie<br />
voor het beoordelen van risico's, beschrijving van de maatregelen voor het beheer van de toepasselijke risico's.<br />
De modules combineren theoretische beschrijvingen, voorbeelden van betreffende activiteiten en praktische<br />
oefeningen.<br />
Zo worden regelmatig opleidingen gegeven aan het personeel van de controlediensten van de Gewesten en de<br />
Gemeenschappen. Sinds 2009 organiseert de SBB ook een gecertificeerde opleiding die is voorbehouden voor<br />
het wetenschappelijke personeel van de staat en die zich focust op de bioveiligheid in de laboratoria.<br />
138 Zie bijvoorbeeld Francisco M. <strong>Biosafety</strong> and regulation. Nature Biotechnology 1999;17:89<br />
156