Hoge kwaliteit - Belgian Biosafety Server

Het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid, Belgisch brandpunt voor Bioveiligheid
1990-2010: 20 jaar risicobeoordeling van GGO’s en pathogenen
Er bestaan echter ook verschillen tussen de gewesten wat de toelatingsprocedures zelf betreft. Zo wordt in het
Waalse Gewest geen onderscheid gemaakt tussen een "eerste" en een "volgend gebruik", terwijl dit wel het geval
is voor het Vlaamse en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (zie verder).
Wanneer voor het eerst een activiteit van ingeperkt gebruik gemeld wordt aan de bevoegde overheid spreekt men
van de procedure "eerste gebruik". In dit geval moet de exploitant een milieu- of exploitatievergunning vragen of
een uitbreiding ervan voor het ingeperkt gebruik van GGO’s en/of pathogenen. Deze procedure geldt eveneens
voor het regulariseren van de inrichtingen die dat soort activiteiten al uitvoerden toen de gewestelijke besluiten
van kracht werden.
Indien de inrichting daarentegen al de nodige milieuvergunning heeft en de procedure "eerste gebruik" al heeft
doorlopen, wordt de procedure "volgend gebruik" gevolgd. Deze heeft betrekking op hetzij een nieuwe activiteit,
hetzij een wijziging van activiteit, hetzij een voortzetting van een activiteit waarvan de toelatingstermijn is
afgelopen.
Wat het kennisgevingssysteem betreft, stelt de kennisgever een technisch dossier en een publiek dossier op met
de vereiste informatie m.b.t. de evaluatie van de bioveiligheid van de in een inrichting verrichte activiteiten.
Daarbij heeft de kennisgever de mogelijkheid om de SBB te raadplegen om hem de nodige uitleg te verschaffen
voor het opstellen van zijn dossier. Om de taak van de kennisgever te vergemakkelijken maar er ook op toe te
zien dat alle vereiste informatie in het dossier verstrekt wordt, heeft de SBB in samenwerking met de bevoegde
overheden modelformulieren uitgewerkt.
Het technisch dossier bevat een gedetailleerde omschrijving en risico-evaluatie van de wetenschappelijke
activiteiten (met inbegrip van de eventuele vertrouwelijke gegevens), de infrastructuur, de werkpraktijken, het
afvalbeheer en elke informatie waardoor de technische deskundige (SBB) de geschiktheid van de
inperkingsmaatregelen voor de activiteiten kan evalueren.
Het unieke exemplaar van het technisch dossier wordt naar de SBB gestuurd. Buiten de deskundigen van de
SBB en de gevolmachtigde gewestelijke ambtenaren, is de toegang tot het technisch dossier (uitgezonderd de
niet-vertrouwelijke gegevens) beperkt en slechts mogelijk via een zeer strikte procedure 76 .
Het publiek dossier is een gevulgariseerde en niet vertrouwelijke samenvatting van het technisch dossier. Het
wordt samen met het technisch dossier verstuurd naar de SBB (die voor de lokale overheid zal controleren of de
verstrekte informatie overeenstemt in de technische en publieke dossiers) en terzelfdertijd ook naar de
gewestelijke bevoegde instantie.
Indien een nieuwe milieuvergunning/exploitatievergunning of een uitbreiding ervan nodig is, voorzien de
gewestelijke procedures in een verplichte openbare onderzoeksfase: het publiek dossier kan dan door elke
burger bij het gemeentebestuur geraadpleegd worden.
76 Zoals bepaald in Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2003 inzake de toegang van het publiek tot milieuinformatie
en tot intrekking van Richtlijn 90/313/EEG van de Raad.
60