Armoede en sociale uitsluiting 2015

tekorten (bijvoorbeeld bij zelfstandigen met een flink verlies) dan te zeer het
beeld voor de gehele groep zouden gaan bepalen. Voor groepen wordt de
doorsnee-waarde daarom bepaald als de mediaan van het (gestandaardiseerde)
inkomenstekort. De mediaan is de middelste waarneming, nadat alle bedragen
van laag naar hoog gerangschikt zijn.
Afname inkomenstekort bij huishoudens met langdurig
laag inkomen
Ook bij de 217 duizend huishoudens met een langdurig laag inkomen was
het doorsnee-inkomenstekort in 2014 lager dan in 2013. Het bedroeg dat jaar
10,9 procent. Voor een alleenstaande kwam dit tekort overeen met een bedrag van
110 euro per maand.
De intensiteit van armoede van de huishoudens met een langdurig laag inkomen is
in de periode 2000–2014 steeds minder dan die van de totale groep met een laag
inkomen. Dit komt doordat de groep die langdurig van een laag inkomen moet
rondkomen, relatief weinig huishoudens bevat met een groot inkomenstekort
en naar verhouding veel huishoudens die langdurig zijn aangewezen op een
bijstandsuitkering. In 2014 waren de bijstandsontvangers goed voor iets meer dan
helft van alle huishoudens met een langdurig laag inkomen. Voor de meesten van
hen ligt het inkomen niet meer dan 15 procent onder de lage-inkomensgrens.
2.2.2 Huishoudens naar hoogte inkomenstekort
en voornaamste inkomensbron, 2014*
x 1 000
70
60
50
40
30
20
10
0
>25 20–25 15–20 10–15 5–10 0–5
Inkomenstekort in % lage-inkomensgrens
Inkomen uit arbeid
Inkomen uit eigen onderneming
Bron: CBS, Inkomensstatistiek.
Overdrachtsinkomen excl. bijstand
Bijstand
Kans op armoede bij huishoudens 31