20.11.2014 Views

Projekt okładki Edwin Radzikowski Redakcja Elżbieta Sejferówna ...

Projekt okładki Edwin Radzikowski Redakcja Elżbieta Sejferówna ...

Projekt okładki Edwin Radzikowski Redakcja Elżbieta Sejferówna ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

3.3. Granica funkcji 107<br />

f(x) < C. Wynika stąd, że istnieje taki ciąg (x n ), że dla każdego n zachodzi<br />

nierówność f(x n ) ≥ C. Stąd jednak wynika, że lim f(x n ) ≥ C, wbrew<br />

x→p<br />

założeniu. Dowód w tym przypadku został zakończony. Stwierdzenie 3.8.2 dowodzimy<br />

analogicznie lub wnioskujemy z 3.8.1, zastępując funkcję f funkcją<br />

przeciwną −f. Stwierdzenie 3.8.3 wynika ze stwierdzeń poprzednich: starczy<br />

użyć liczby C leżącej między lim f(x) oraz lim g(x). Ostatni fragment<br />

x→p x→p<br />

twierdzenia to prosta konsekwencja tego, że ciąg o mniejszych wyrazach ma<br />

mniejszą granicę. Dowód został zakończony.<br />

Podamy teraz inną definicję granicy funkcji. Z poprzednią można wiązać<br />

takie stwierdzenie (nieścisłe, ale ważne): niezależnie od tego w jaki sposób<br />

argument dąży do p, to wartość funkcji zbliża się do g. Z tą, która<br />

pojawi się niebawem wiążemy stwierdzenie jeśli argument funkcji jest dostatecznie<br />

bliski p, ale różny od p, to wartość funkcji jest bliska g.<br />

Sformułujemy zapowiedzianą definicję bardzo dokładnie, bez żadnych skrótów.<br />

Ma ona dziewięć części, ale na ogół po przeczytaniu dwóch lub trzech<br />

pierwszych nie ma potrzeby czytać dalej, bo można to samodzielnie napisać.<br />

DEFINICJA 3.9 (granicy funkcji) 6 .<br />

3.9.1. g,p ∈ R. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej liczby<br />

x→p<br />

ε > 0 istnieje taka liczba δ > 0, że jeśli 0 < |x − p| < δ, to |f(x) − g| < ε.<br />

3.9.2. g ∈ R, p = + ∞. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej<br />

x→p<br />

liczby ε > 0 istnieje taka liczba rzeczywista M, że jeśli x > M, to |f(x)−g| < ε.<br />

3.9.3. g ∈ R, p = − ∞. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej<br />

x→p<br />

liczby ε > 0 istnieje taka liczba rzeczywista M, że jeśli x < M, to |f(x)−g| < ε.<br />

3.9.4. g = + ∞, p ∈ R. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla<br />

x→p<br />

każdej liczby rzeczywistej M istnieje taka liczba rzeczywista δ > 0, że jeśli<br />

0 < |x − p| < δ, to f(x) > M.<br />

3.9.5. g = + ∞, p = + ∞. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej<br />

x→p<br />

liczby M istnieje taka liczba rzeczywista K że jeśli x > K, to f(x) > M.<br />

3.9.6. g = + ∞, p = − ∞. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej<br />

x→p<br />

liczby M istnieje taka liczba rzeczywista K, że jeśli x < K, to f(x) > M.<br />

3.9.7. g = − ∞, p ∈ R. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej<br />

x→p<br />

liczby rzeczywistej M istnieje taka liczba rzeczywista δ > 0, że jeśli 0 <<br />

|x − p| < δ, to f(x) < M.<br />

3.9.8. g = − ∞, p = + ∞. g = lim f(x) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdej<br />

x→p<br />

liczby M istnieje taka liczba rzeczywista K, że jeśli x > K, to f(x) < M.<br />

6 Ta definicja nazywana jest definicją Cauchy’ego lub definicją otoczeniową, czasem, ale to już<br />

bełkot matematyczny, epsilonowo–deltową.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!