20.11.2014 Views

Projekt okładki Edwin Radzikowski Redakcja Elżbieta Sejferówna ...

Projekt okładki Edwin Radzikowski Redakcja Elżbieta Sejferówna ...

Projekt okładki Edwin Radzikowski Redakcja Elżbieta Sejferówna ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

70 2. Szeregi nieskończone<br />

Wobec tego:<br />

s ′′<br />

3n −s′ 2n = 2<br />

1 ·2·3 + 2<br />

5 ·6·7 + · · ·+ 2<br />

(4n −3) ·(4n −2) ·(4n −1) ≥ 2<br />

1 ·2·3 = 1 3 .<br />

Stąd łatwo wynika, że ciąg (s ′′<br />

3n − s′ 2n ) jest ściśle rosnący, więc s′′ − s ′ ><br />

> s ′′<br />

3 − s ′ 3 = 1.<br />

3<br />

Okazało się więc, że zmiana kolejności wyrazów szeregu, czyli zmiana kolejności<br />

sumowania nieskończonego, doprowadziła do zmiany sumy szeregu (suma<br />

urosła o więcej niż 1 ). Można zmienić kolejność wyrazów szeregu tak, by stał<br />

3<br />

się on rozbieżny, np. by ciąg sum częściowych nie miał granicy albo by miał<br />

granicę nieskończoną. Wskazuje to wyraźnie na konieczność sprecyzowania pojęcia<br />

sumy nieskończonej – od tego zaczęliśmy ten rozdział – a następnie wyjaśnienia,<br />

jakie własności przysługują nieskończonym sumom, czyli szeregom,<br />

bo przecież wykazaliśmy już, że nie można automatycznie przepisywać sumom<br />

nieskończonym własności sum skończonych. Właśnie tym się będziemy zajmować<br />

w dalszym ciągu tego rozdziału. Tematu nie wyczerpiemy, wykażemy<br />

jedynie kilka twierdzeń, które powinny pomóc zrozumieć, jak można postępować<br />

z szeregami w najprostszych sytuacjach.<br />

Udowodnimy teraz twierdzenie, które pozwala na „dostawianie nawiasów”<br />

w szeregu.<br />

TWIERDZENIE 2.2 (o łączności sumowania nieskończonego). Jeśli szereg<br />

∞∑<br />

a n jest zbieżny, a ciąg (k n ) jest ściśle rosnący, b n = a kn + a kn+1 + · · · +<br />

n=0<br />

∑<br />

+ a kn+1−1, gdzie k 0 = 0, to szereg ∞ ∑<br />

b n jest zbieżny i zachodzi równość ∞ a n =<br />

n=0<br />

n=0<br />

∑<br />

= ∞ b n .<br />

n=0<br />

∑<br />

Dowód. Ciąg sum częściowych szeregu ∞ b n jest podciągiem ciągu sum<br />

n=0<br />

∑<br />

częściowych szeregu ∞ a n : b 0 = a 0 + a 1 + · · · + a k1−1, b 0 + b 1 = a 0 + a 1 +<br />

n=0<br />

· · ·+a k2−1 itd. Jeśli ciąg jest zbieżny, to wszystkie jego podciągi są zbieżne do<br />

granicy tego ciągu.<br />

Twierdzenie to nie mówi nic o usuwaniu nawiasów. Ogólnie rzecz biorąc,<br />

nawiasów usuwać nie wolno: szereg (1−1)+(1−1)+(1−1)+· · · = 0+0+0+...<br />

jest zbieżny, natomiast po otwarciu nawiasów mamy do czynienia z szeregiem<br />

1−1+1−1+1−1+... , który jest rozbieżny, gdyż dostawienie nawiasów w inny<br />

sposób daje inną sumę! Czasem jednak nawiasy można usunąć. Można to zrobić<br />

np. w przypadku, gdy wszystkie wyrazy szeregu są tego samego znaku, np.<br />

∑<br />

wszystkie są nieujemne. Wtedy bowiem ciąg sum częściowych szeregu ∞ a n jest<br />

monotoniczny, więc ma granicę i jest ona równa granicy każdego podciągu.<br />

n=0

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!