16.06.2013 Views

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

140 Sermón 211<br />

veniente, háblele con dulzura, pues ese dirigirse a él con dulzura<br />

equivale a pedirle perdón.<br />

5. Sólo me queda dirigirme a aquellos que, siendo ofendidos,<br />

sus ofensores no les quisieron pedir perdón, pues a quienes<br />

no quisieron concederlo a los hermanos que se lo solicitaban,<br />

ya les dije lo conveniente. Ahora, pues, me dirijo a todos<br />

vosotros, dado lo sagrado de estos días, para que desaparezcan<br />

vuestras discordias. Pienso que algunos de vosotros, conscientes<br />

de estar enemistados con los hermanos, habéis reflexionado en<br />

vuestro interior, y hallado que no sois vosotros los ofensores,<br />

sino los ofendidos. Y, aunque ahora no me lo digáis, porque<br />

soy yo quien debe hablar estando en este lugar, mientras que<br />

lo vuestro es callar y escuchar, con todo, quizá en vuestra reflexión<br />

penséis y os digáis: «Yo quiero hacer las paces, pero<br />

fue él quien me dañó, él quien me ofendió, y no quiere pedir<br />

perdón.» ¿Qué he de hacer? ¿He de decirle: «Vete tú y pídele<br />

perdón»? De ningún modo. No quiero que mientas; no quiero<br />

que digas: «Perdóname», tú que sabes que no ofendiste a tu<br />

hermano. ¿Qué te aprovecha convertirte en tu acusador? ¿Qué<br />

esperas que te perdone aquel a quien no dañaste ni ofendiste?<br />

De nada te aprovechará; no quiero que lo hagas. ¿Estás seguro,<br />

has examinado el caso detenidamente, sabes que fue él<br />

quien te ofendió a ti, no tú a él? «Lo sé», respondes. Repose tu<br />

conciencia sobre ese conocimiento seguro. No vayas al hermano<br />

que te ofendió, y menos a pedirle perdón. Entre vosotros dos<br />

debe haber otros pacificadores que le insten a que se adelante<br />

a pedirte perdón; a ti te basta con estar dispuesto a perdonar,<br />

non oportet: Da mihi ueniam, blande illum alloquatur. Blanda enim<br />

appellatio, ueniae est postulatio.<br />

5. Restat ut eos alloquar in (<strong>10</strong>57) quos alií peccauerunt et illi<br />

qui in eos peccauerunt ueniam petere noluerunt. Illos enim iam sum<br />

allocutus qui petentibus ueniam frattibus daré noluerunt. Nunc ergo<br />

cum alloquor uos omnes, quoniam dies sancti sunt, ne discordiae uestrae<br />

remaneant, credo quia cogitastis aliqui in cordibus uestris, qui scitis uos<br />

cum fratribus uestris aliquas habere discordias et inuenistis quod non<br />

ipsi uos in eos peccaueritis sed illi in uos. Etsi non modo mihi loquimini,<br />

quia meum est loqui in hoc loco, uestrum autem tacere et audire, tamen<br />

forte cogitando loquimini et dicitis uobis: Voló concordare sed ille me<br />

laesit, ille in me peccauit et non uult ueniam postulare. Quid ergo?<br />

dicturus sum: Vade ad illum et tu pete ueniam? Absit. Nolo mentiaris,<br />

nolo dicas: Da mihi ueniam, qui te nosti non peccasse in fratrem tuum.<br />

Quid enim tibi prodest, cum tu tuus fueris accusator? Quid expetis tibi<br />

ignosci ab eo quem non laesisti aut in quem non peccasti? Nihil tibi<br />

prodest, nolo facías. Nosti, bene discussisti, seis quia in te peccauit,<br />

non tu in illum? Scio, inquit. Ista tua¡ scientia sit tua sententiai. Noli<br />

uenire ad fratrem tuum qui in te peccauit et ultra ab illo petere ueniam.<br />

i] In ista tuta PL. íl conscientia PL.<br />

Concordia fraterna y perdón de las ofensas 141<br />

dispuesto a hacerlo de corazón. Si estás dispuesto a perdonar,<br />

ya has perdonado. Pero tienes algo todavía por lo que orar:<br />

ora por él para que te pida perdón; sabiendo que le es dañoso<br />

el no pedirlo, ruega por él para que lo pida. Di al Señor en tu<br />

oración: «Señor, tú sabes que no he sido yo quien ofendió a<br />

aquel hermano mío, sino más bien él a mí; sabes también que<br />

le daña el haberme ofendido, si no me pide perdón; yo, con el<br />

mejor deseo, te suplico que le perdones.»<br />

6. Os he recordado lo que debéis hacer, juntamente conmigo,<br />

en estos días de ayuno, prácticas devotas y continencia<br />

para poneros en paz con vuestros hermanos. ¡Que yo que me<br />

apeno de vuestras discordias, pueda gozarme de vuestra paz!<br />

Perdonándonos mutuamente cualquier queja que uno tenga contra<br />

otro, celebremos con confianza la Pascua, celebremos con<br />

confianza la pasión de quien, sin deber nada, pagó el precio en<br />

vez de los deudores. Me refiero a Tesucristo el Señor, que a<br />

nadie ofendió y a quien casi todo el mundo ofendió, y, en vez<br />

de exigir tormentos, prometió premios. A él le tenemos como<br />

testigo en nuestros corazones, para que, si hemos ofendido a<br />

alguien, pidamos perdón con corazón sincero; y, si alguien<br />

nos ofendió, estemos dispuestos a concederlo y a orar por<br />

nuestros enemigos. No suspiremos por la venganza, hermanos.<br />

¿Qué otra cosa es la venganza sino alimentarse del mal ajeno?<br />

Sé que cada día llegan hombres, hincan sus rodillas, abajan su<br />

frente hasta tocar la tierra y a veces hasta riegan su rostro con<br />

Debent Ínter uos esse alii pacifici qui illum obiur[170]gent ut a te prius<br />

ueniam petat. Tu tantum paratus esto ignoscere, prorsus paratus esto<br />

e corde dimitiere. Si paratus es dimitiere, iam dimisisti. Habes adhuc<br />

quod ores: ora oro illo ut petat a te ueniam, quia seis ei nocere si non<br />

petat, ora pro illo ut petat. Dic domino in oratione tua: Domine, seis<br />

me non peccasse in illum fratrem meum, sed illum potius peccasse in me<br />

et obesse illi quod peccauit in me si ueniam non petat a me; ego bono<br />

animo peto ut ignoscas ei.<br />

6. Ecce dixi uobis quod... máxime per istos dies ieiuniorum uestrorum,<br />

obseruationum uestrarum, continentiae uestrae quid 1 agere debeatis<br />

ut cum fratribus uestris concordetis. Gaudeam et ego de pace uestra qui<br />

contristor litibus uestris, ut omnes donantes uobismet ipsis, si quis habet<br />

aduersus aliquem querélam (Col 3,13), securi agamus Pascha, securi celebremus<br />

eius passionem qui nihil cuiquam debebat et pretium pro debentibus<br />

soluit, dominum lesum Christum dico, qui in neminem peccauit et<br />

prope in illum omnis mundus peccauit nec exegit supplicia sed promisit<br />

praemia. Habemus ergo ipsum testem in cordibus nostris quia si in aliquem<br />

peccauimus, uero corde ueniam postulemus; si aliquis in nos peccauit,<br />

ueniam daré parati simus et pro inimicis nostris oremus fcf. Mt 5,44;<br />

Le 6,28). Non exspectemus uindicari, fratres. Quid est uindicari nisi malo<br />

alieno pasci? [172] Scio cottidie uenire nomines, genua figere, frontem<br />

l] mecum PL.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!