You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
390 Sermón 231<br />
hacéis, cantáis de todo corazón: Este es el día que hizo el Señor.<br />
Si vivís bien, vosotros sois lo que cantáis. ¡Cuántos se<br />
emborrachan en estos días! ¡A cuántos en estos días les parece<br />
poco embriagarse, y hasta se pelean torpe y cruelmente! Los<br />
tales no cantan: Este es el día que hizo el Señor. El Señor les<br />
responde: «Sois tinieblas; no os he hecho yo.» Si queréis ser<br />
el día que hizo el Señor, vivid bien, y poseeréis la luz de la<br />
verdad, que nunca se pondrá en vuestros corazones.<br />
SERMÓN 231<br />
Tema: La aparición a las mujeres y a los apóstoles<br />
(Me 16,1-16).<br />
Lugar: Hipona.<br />
Fecha: Semana de Pascua.<br />
1. Por costumbre, en todos estos días se lee la resurrección<br />
de nuestro Señor Jesucristo según todos los santos evangelios.<br />
En la lectura de hoy hemos advertido cómo él mismo,<br />
Cristo el Señor, reprochó a sus discípulos, sus primeros miembros,<br />
situados a su lado, el que no creyesen que estaba vivo el<br />
que lloraban muerto. Los padres de la fe aún no eran fieles;<br />
los maestros por los que todo el orbe de la tierra iba a creer lo<br />
que ellos habían de anunciar y por lo que habían de morir,<br />
no creían todavía. No creían que había resucitado el que hasi<br />
facitis, todo corde cantatis: Hic est dies quem jecit Dominus (Ps 117,<br />
24). Quod enim cantatis, vos estis, si bene vivatis. Quam multi per hos<br />
dies inebriantur? Quam multi per hos dies, parum est quia inebriantur,<br />
insuper etiam turpiter crudeliterque rixantur? Tales non cantant: Hic est<br />
dies quem fecit Dominus. Respondet eis Dominus: Tenebrae estis; non<br />
ego feci vos. Si vultis esse dies quem fecit Dominus, bene vivite; et<br />
habebitis lucem veritatis, quae nunquam occasum faciet in cordibus<br />
ves tris.<br />
SERMO CCXXXI [SC 116,244] (PL 38,1<strong>10</strong>4)<br />
SERMO HABITVS SECVNDA FERIA<br />
1. Resurrectio domini nostri Iesu Christi ex more legitur bis diebus<br />
ex ómnibus libris sancti euangelii. In hac lectione animaduertimus quomodo<br />
ipse discípulos suos, prima membra sua, haerentes lateri suo,<br />
obiurgauit dominus Iesus, quia quem dolebant occisum fuisse non credebant<br />
uiuum esse (cf. Me 14,14). Patres fidei nondum fideles, magistri ut<br />
crederet totus orbis terrarum quod praedicaturi fuerant et propter quod<br />
fuerant morituri, nondum credebant. Quem uiderant mortuos suscitasse<br />
non credebant resurrexisse. Mérito ergo obiurgabantur, Ostendebantur<br />
Aparición a las mujeres y a los apóstoles 391<br />
I >ínn visto que resucitaba los muertos. Merecido tenían el reproi<br />
lie. Quedaban al descubierto para que conocieran lo que eran<br />
por sí mismos y lo que iban a ser gracias a él. De idéntica maneta,<br />
también Pedro quedó en evidencia ante sus ojos cuando,<br />
al acercarse la pasión del Señor, se mostró presuntuoso y, llenada<br />
ya la pasión, titubeó. Se vio en lo que era, se dolió de lo<br />
que era, y lloró por lo que era y se volvió a quien le había<br />
hecho. Ved que los apóstoles aún no creían; aún no creían,<br />
según la lectura de hoy, a pesar de estar viéndole. ¡Cuan grande<br />
ha sido su benevolencia, que nos ha concedido el creer lo<br />
que aún no vemos! Nosotros creemos a sus solas palabras, y<br />
filos no creían a sus propios ojos.<br />
2. La resurrección de nuestro Señor Jesucristo es nueva<br />
vida para los que creen en Jesús. Y éste es el misterio de su<br />
pasión y resurrección, que debéis conocer bien y vivirlo. Pues<br />
no sin motivo vino la vida a la muerte; no sin motivo, la<br />
I uente de la vida, de la que se bebe para vivir, bebe este cáliz<br />
que no le correspondía. Cristo, en efecto, no debía morir. Si<br />
investigamos el origen de la muerte, de dónde procede, el pecado<br />
es el padre de ella. Si nadie hubiese pecado minea, nadie<br />
moriría. El primer hombre recibió la ley de Dios, esto es, una<br />
orden de Dios, con la condición de que, si la guardaba, viviría,<br />
V, si la transgredía, moriría. Creyendo que no iba a morir, fue<br />
cansante de su muerte, y encontró ser cierto lo que había dicho<br />
quien había dado la ley. De ahí viene la muerte, de ahí la condición<br />
mortal, de ahí la fatiga, la miseria; de ahí también la<br />
sibi ut innotescerent síbi qui essent per se ipsos, qui futuri essent per<br />
illum. Sicut etiam Petrus demonstratus est sibi, quando domini inminente<br />
imssione praesumpsit et ueniente ipsa passione titubauit. Vidit se in se,<br />
«loluit se in se, fleuit se in se; conuersus est ad eum qui fecerat se<br />
(«•í. M 26,33-35.69-75). Ecce isti [246] adhuc nondum credebant, in<br />
lirlione ista nondum credebant, cum iam uiderent. Qualis illius dignado,<br />
qui nobis dedit credere quod nondum uidemus. Nos credimus eorum<br />
iicrbis, illi non credebant oculis suis,<br />
2. Resurrectio autem domini nostri Iesu Christi noua uita est creclrntium<br />
in Iesum. Et hoc est sacramentum passionis et resurrectionis<br />
ciiis, quod ualde nosse et agere debetis. Non enim sine causa uita uenit<br />
lid mortem, non sine causa fons uitae, unde bibitur ut uiuatur, bibít hic a<br />
ciiliccm qui ei non debebatur. Non enim Christo debebatur morí. Vnde<br />
iiciH'i'it mors, originem si b quaeramus, pater mortis peccatum est. Si<br />
enim numquam peccaretur, nemo moreretur. Legem dei, hoc est praeivplum<br />
dei, (1<strong>10</strong>5) cum condicione homo primus accepit, ut si seruaret,<br />
imii-i'ct, si corrumperet, moreretur. Non sese credendo moriturum fecit<br />
mide moreretur et inuenit uerum fuisse quod dixerat qui legem dederat.<br />
lude mors, inde mortalis, inde labor, inde miseria, inde etiam post<br />
inoilcín primam mors secunda, id est, post mortem temporalem mors<br />
,i ¡ luinc PL.<br />
b] ipsius PL.