16.06.2013 Views

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

144 Sermón 211 A<br />

miento alguno. Si no hemos de hacer obra de necesidad alguna,<br />

si no nos entregamos al sueño, ¿qué vamos a hacer? Que nadie<br />

se asuste ante la perspectiva del aburrimiento, que nadie piense<br />

que también allí va a existir,. ¿Acaso ahora te aburre el estar<br />

sano? En este mundo, todas las cosas producen hastío; sólo<br />

la salud está excluida de ello. Si la salud no causa tedio, ¿va a<br />

causarlo la inmortalidad? ¿Cuál será entonces nuestra ocupación?<br />

Decir: Amen y Aleluya. Una cosa es la que hacemos<br />

aquí y otra la que haremos allí; no digo día y noche, sino en<br />

el día sin fin: repetir lo que ya ahora dicen sin cansarse las<br />

potestades del cielo, los serafines: Santo, santo, santo es el Señor,<br />

Dios de los ejércitos. Esto lo repiten sin cansarse. ¿Se<br />

fatiga, acaso, ahora el latir de tu pulso? Mientras vives, tu pulso<br />

sigue latiendo. Trabajas, te fatigas, descansas, vuelves a tu<br />

tarea, pero tu pulso no se fatiga. Como tu pulso no se cansa<br />

mientras estás sano, tampoco tu lengua y tu corazón se cansarán<br />

de alabar a Dios cuando goces de la inmortalidad. Escuchad un<br />

testimonio sobre vuestra actividad. ¿Cuál será? Esa actividad<br />

será un ocio 2 . Actividad ociosa: ¿en qué consistirá? En alabar<br />

al Señor. Escuchad la sentencia: Dichosos los que habitan en tu<br />

casa. Es el salmo quien lo dice: Dichosos los que habitan en tu<br />

casa. Y por si buscamos la causa de esa dicha: «¿Tendrán mucho<br />

oro?» Quienes tienen mucho oro son, en igual medida,<br />

miserables. Dichosos son los que habitan en tu casa. Dichosos,<br />

¿por qué? En esto consiste su dicha: Te alabarán por los siglos<br />

de los siglos.<br />

ergo opera necessitatis acturi, non dormituri, quid facturi sumus? Nemo<br />

expauescat taedium, nemo putet et ibi futurum taedium. Numquid<br />

modo taedias sanus esse? Omnia in saeculo habent fastidium; sanitas<br />

non habet fastidium. Si sanitas non habet fastidium, inmortalitas habebit<br />

fastidium? Quae erit ergo actio nostra? Amen, et Alleluia. Hic enim<br />

agimus aliud, ibi aliud, non dico die et nocte, sed die sine fine: quae<br />

modo potestates caelorum Seraphim sine taedio dicunt: Sane tus, sane tus,<br />

sanctus, dominus deus Sabaoth (Is 6,3). Hoc dicunt sine taedio. Numquid<br />

modo fatigatur pulsus uenae tuae? Quamdiu uiuis, pulsus habet uena<br />

tua. Aliquid facis, et fatigando fatigaris, et requiescis, et redis ad opus,<br />

et uena tua non fatigatur. Quomodo uena tua non fatigatur in salute tua,<br />

sic lingua tua et cor tuum non fatigatur in laudibus dei, in inmortalitate<br />

tua. Audite testimonium negotii uestri. Quid est 'negotii uestri'? Hoc<br />

negotium, otium est. Otiosum negotium, quid? Laudare dominum. Audite<br />

inde sententiam: Beati qui habitant in domo tua (Ps 83,5). Psalmus hoc<br />

dicit: Beati qui habitant in domo tua. Et quasi quaereremus unde beati:<br />

'multum aurum habebunt'? Qui multum aurum habent, multum sunt<br />

miseri. Beati sunt isti, qui habitant in domo tua. Vnde beati? Haec est<br />

beatitudo illorum: In saecula saeculorum laudabunt te (ib.).<br />

2 Véase la nota complementaria 13: Significado de «otium» p.791.<br />

SERMÓN 212'<br />

Tema: La entrega del símbolo.<br />

Lugar: Hipona.<br />

Fecha: Dos o tres semanas antes de Pascua.<br />

1. Es ya tiempo de que recibáis el símbolo, que contiene,<br />

de forma breve, todo lo que creéis para vuestra salvación eterna.<br />

Al origen del término «símbolo» está una semejanza; es,<br />

pues, un término metafórico. Los mercaderes establecen entre<br />

sí un símbolo gracias al cual su agrupación se mantiene unida<br />

por un pacto de fidelidad 2 . También vuestra sociedad es un negocio<br />

de cosas espirituales, para ser semejantes a los mercaderes<br />

que buscan la piedra preciosa. Esta no es otra que la caridad,<br />

que será derramada en vuestros corazones por el Espíritu Santo<br />

que os será dado. A ella se llega mediante la fe contenida en<br />

este símbolo, creyendo en Dios Padre todopoderoso, invisible,<br />

inmortal, rey de los siglos, creador de lo visible e invisible y<br />

cuanto la sana razón y la autoridad de las Sagradas Escrituras<br />

afirme rectamente de él. Pero no separéis de esa excelencia al<br />

Hijo de Dios, pues el afirmar esas cosas del Padre no lleva consigo<br />

el excluirlas de quien dijo: Yo y el Padre somos una misma<br />

cosa, y de quien afirma el Apóstol: Quien existiendo en la<br />

forma de Dios, no juzgó una rapiña el ser igual a Dios. Decir<br />

SERMO CCXII [SC 116,174] (PL 38,<strong>10</strong>58)<br />

TEACTATVS DE SYMBOLO<br />

1. Tempus est ut symbolum accipiatis quo continetur breuiter, propter<br />

aeternam salutem, omne quod creditur.<br />

Symbolum autem nuncupatur a similitudine quadam transíate uocabulo<br />

quia symbolum Ínter se faciunt mercatores quo eorum societas pacto fidei<br />

teneatur. Et uestra societas est mercium spiritalium ut símiles sitis negotiatoribus<br />

bonam margarüam quaerentibus (cf. Mt 13,45). Haec erit caritas<br />

quae diffundetur in cordibus uestris per spiritum sanctum qui dabitur<br />

uobis (cf. Rom 5,5).<br />

Ad hanc pemenitur ex fide quae isto symbolo continetur ut credatis<br />

in deum patrem omnipotentem, inuisibilem, inmortalem, regem saeculorum,<br />

uisibilium et inuisibilium creatorem et quicquid aliud digne de illo ueí<br />

ratio sincera uel scripturae sanctae auctoritas loquitur.<br />

[176] Nec ab ista excellentia dei filium separetis. Ñeque enim sic<br />

ista de patre dicuntur ut ab illo aliena sint qui dixit: Ego et pater unum<br />

1 La autenticidad de este sermón es impugnada por algunos autores.<br />

2 El término «símbolo» procede, pues, del vocabulario comercial, según San Agustín.<br />

Véanse también los sermones 214,12 y 213,2 (= GUELF. 1).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!