16.06.2013 Views

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

56 Sermón 196<br />

quien yacía en el pesebre se ha empequeñecido, pero nada ha<br />

perdido de sí: recibió lo que no era, pero permaneció en lo<br />

que era. He aquí que tenemos a Cristo convertido en niño;<br />

crezcamos con él.<br />

4. Sea esto suficiente para vuestra caridad. Como veo que<br />

a causa de la festividad han venido muchos, conviene que os<br />

hable. Pronto ha de llegar el día de año nuevo. Todos sois<br />

cristianos; gracias a Dios, la ciudad es cristiana. Dos clases de<br />

hombres hay aquí: cristianos y judíos. No hagáis lo que desagrada<br />

a Dios: por el juego llega la maldad, y por las diversiones<br />

lo reprobable. No se constituyan en jueces los hombres,<br />

para no caer en manos del verdadero juez. Escuchadme; sois<br />

cristianos, sois miembro de Cristo. Considerad lo que sois,<br />

pensad a qué precio habéis sido comprados. Por último, si queréis<br />

saber lo que hacéis, lo diré a los que lo hacen. No consideréis<br />

mis palabras como una injuria vosotros a quienes os<br />

desagradan tales hechos; las dirijo a los que los hacen, y<br />

con gusto. ¿Queréis saber lo que hacéis y cuánta tristeza nos<br />

causáis? ¿Lo hacen, acaso, los judíos? Avergonzaos al menos<br />

así, para que no acontezca más veces. El día del nacimiento de<br />

Juan, hace seis meses, pues seis son los meses de diferencia entre<br />

el nacimiento del pregonero y el del juez, debido a residuos<br />

de una superstición pagana, venían los cristianos al mar y allí<br />

se bautizaban. Yo estaba ausente; pero, según he averiguado,<br />

los sacerdotes, preocupados por salvaguardar la disciplina cristiana,<br />

impusieron a algunos una corrección adecuada y en con-<br />

moriturus, ad exemplum praemii nostri resurrecturus, ante oculos díscipulorum<br />

in caelum ascensurus, ad iudicium de cáelo venturas. Ecce quí<br />

in praesepi iacebat, diminutus est, sed non perdidit se: accepit quod non<br />

erat, sed mansit quod erat. Ecce habemus infantem Christum, crescamus<br />

cum illo.<br />

CAPUT IV.—4. Calendarum lanuariarum solemnitas superstitiosa.—<br />

Satis haec sint Caritati vestrae. Quia multos hic video propter solemnitatem,<br />

oportet ut dicam. Calendae Ianuariae venturae sunt. Christiani<br />

estis omnes; Deo propitio, christiana est civitas. [<strong>10</strong>21] Dúo genera<br />

hominum hic sunt, Christiani et ludaei. Non fiant illa quae odit Deus:<br />

per lusum iniquitas, per iocum improbitas. Non sibi faciant nomines<br />

iudices, ne veniant in manus veri Iudicis. Audite, Christiani estis, membra<br />

Christi estis. Cogítate quid estis, cogítate quanti empti estis. Postremo si<br />

vultis scire quid facitis: ego eis dico, qui faciunt. Nolite ad iniuriam<br />

vestram referre, quibus ista displicent: eis dico qui faciunt, et quibus<br />

placent. Vultis nosse quid facitis, et qualem tristitíam nobis ingeritis?<br />

Faciunt illud ludaei? Vel sic erubescite, ne fiat. Natali Ioannis, id est<br />

ante sex menses (tot enim menses ínter se habent praeco et Iudex), de<br />

solemnitate superstitiosa pagana, Christiani ad mare veniebant et ibi se<br />

baptizabant. Absens eram; sed, sicut comperi, per disciplinan! Christianorum<br />

presbyteri permoti, quibusdam dignam et ecclesiasticam disciplinam<br />

Contra las costumbres paganas 57<br />

formidad con las normas de la Iglesia. Fue motivo de murmuración<br />

para los hombres, y algunos dijeron: «¿Era tan difícil<br />

habérnoslo indicado? Si se nos hubiese advertido antes, no lo<br />

hubiésemos hecho; si los presbíteros nos hubiesen puesto en<br />

guardia, no lo hubiéramos hecho.» He aquí que el obispo os<br />

avisa de antemano; os amonesto, os lo digo con tiempo, os lo<br />

ordeno. Escuchad al obispo que os manda, os amonesta, os suplica<br />

y os conjura. Os conjuro por el que ha nacido hoy; os<br />

conjuro, os obligo; que nadie lo haga. Yo me lavo las manos.<br />

Os es mejor oírme cuando os amonesto que experimentar mi<br />

mano cuando esté enfadado.<br />

SERMÓN 197<br />

Tema: Contra las costumbres paganas.<br />

Lugar: Desconocido.<br />

Fecha: Día de año nuevo. Anterior al 400.<br />

Pues la ira de Dios se manifiesta desde el cielo sobre toda<br />

impiedad. Impiedad, ¿de quién? Tanto de los judíos como de<br />

los gentiles, para que nadie diga: «¿Por qué sobre la impiedad<br />

de los gentiles? Ellos nunca recibieron la ley ni se convirtieron<br />

en transgresores. Justamente se manifiesta la justicia de Dios<br />

sobre los judíos, a quienes fue dada la ley y no quisieron observarla;<br />

pero a los gentiles no les fue dada.» Mirad, hermanos,<br />

dederunt. Murmuraverunt inde homines, et dixerunt quidam: Quantum<br />

erat ut indicaretur nobis? Si ante praemoneremur, non faceremus. Ipsi<br />

praemonuissent presbyteri, non fecissemus. Ecce episcopus praemonet;<br />

moneo, praedico, denuntio. Audiatur episcopus iubens, audiatur episcopus<br />

monens, audiatur episcopus rogans, audiatur episcopus adiurans. Adiuro<br />

per ipsum qui hodie natus est: adiuro, obstringo, nemo faciat. Ego me<br />

absolvo. Melius est ut monens audiar, quam tristis sentiar.<br />

SERMO CXCVII (Fragmenta)<br />

[RB 84 (1974) 256] (PL 38,<strong>10</strong>21)<br />

Ex sermone contra paganos de kalendis ianuariis.—Reuelatur enim<br />

ira dei de cáelo super omnem impietatem (Rom 1,18). Quorum, nisi<br />

et iudaeorum et gentium? Sed ne diceretur: 'Quare super impietatem<br />

gentium? Numquam enim gentes legem acceperunt et praeuaricatores<br />

facti sunt. Recte reuelatur ira dei super iudaeos, quibus data est lex et<br />

eam obseruare noluerunt; gentibus autem non est data'. Intuemini, fra-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!