Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
342 Sermón 229 ]<br />
zó hasta los gentiles y se llegó hasta los confines del mundo.<br />
Vemos el Evangelio extendido por todo el mundo, no porque<br />
se haya alejado de la raíz, sino porque ha crecido. Lo estamos<br />
viendo; la fe se encuentra extendida por todos los pueblos,<br />
comenzando por Jerusalén. Niegúelo quien se atreva; no son<br />
mis palabras las que hieren sus oídos, pues la misma verdad<br />
golpea los ojos de quienes lo niegan y cierra su boca, y se cumple<br />
así lo que está escrito: Pues ha sido cerrada la boca de<br />
quienes hablaban necedades.<br />
SERMÓN 229 J (= GUELF. APP. 7)<br />
Tema: Aparición a los apóstoles (Le 24,36-53).<br />
Lugar: Hipona.<br />
Fecha: Miércoles (o lunes) de Pascua.<br />
1. Cristo el Señor se dignó convencernos de la verdad y<br />
certeza de su resurrección mediante muchas y variadas pruebas<br />
para edificar la fe, ahuyentar del corazón la incredulidad y eliminar<br />
toda duda acerca de su resurrección. Poca cosa hubiese<br />
sido mostrarse a sus ojos si no se hubiese dado a tocar también<br />
por sus manos. Muchos maniqueos, impíos y herejes suponen<br />
y creen que Cristo no tenía carne verdadera, sino que era un<br />
espíritu con apariencia de carne con el fin de engañar a los<br />
maria; et itum est ad gentes, et pervenit ad términos mundi: non<br />
migrando a radice, sed crescendo per mundum impletum evangelium<br />
intuemur. Ecce cernimus, ecce tenemus per omnes gentes diffusam fidem,<br />
incipientibus ab Hierusalem. Neget qui audet: non mea verba feriunt<br />
aures ipsius, sed oculos negantium ipsa ventas percutit, os claudit; et<br />
impletur quod scriptum est, quoniam obstructum est os loquentium<br />
iniqua (Ps 62,12).<br />
SERMO CCXX1X J (Guelf. App. 7)<br />
[PLS 2,655] (MA 1,581)<br />
[INCIPTC TRACTATUS DE QUARTA FERIA. PASCHAE. III]<br />
1. Resurrectionem suam dominus Christus certam et veram multis et<br />
variis documentis persuadere dignatus est, propter aedificandam fidem,<br />
et fugandam de corde perfidiam, omnemque dubitationem de sua resurrectione<br />
tollendam. Parum fuit oculis se videndum praebere, si non<br />
praeberet etiam manibus contrectandum. Quod multi impii et haeretici<br />
Manichaei de Christo suspicantur et credunt, quia non erat vera caro,<br />
sed spiritus erat habens imaginem carnis, non ad fidem instruendam, sed<br />
Aparición a los apóstoles 343<br />
ojos, no de edificar la fe '; aunque no era carne, así parecía que<br />
era. Esto que creen los maniqueos y que establecieron como<br />
un dogma, confirmando así el error, fue el primer pensamiento<br />
que surgió en el corazón de los apóstoles. Los maniqueos no<br />
creen nunca que Jesús haya sido hombre: temen dar carne a<br />
la Palabra y no temen achacarle la falsedad a la misma verdad.<br />
Tiene verdadera carne, con la que la verdad muestra la falsedad<br />
y edifica la verdad en los corazones de los hombres. Así, pues,<br />
ellos nunca creyeron que nuestro Señor Jesucristo haya sido<br />
hombre; pero los discípulos reconocieron como hombre a aquel<br />
en cuya compañía vivieron tanto tiempo. Le vieron caminar,<br />
sentarse, dormir, comer y beber; conocieron su ser íntegro,<br />
supieron que se sentó fatigado sobre el brocal de un pozo. De<br />
este largo trato con él conocieron que era un hombre verdadero;<br />
pero, una vez que murió lo conocido por ellos, ¿cómo podían<br />
creer que iba a resucitar lo que pudo morir? Se les apareció<br />
ante sus ojos tal cual le habían conocido, y, al no creer que<br />
hubiera podido resucitar al tercer día del sepulcro la carne verdadera,<br />
pensaron que estaban viendo un espíritu. Este error de<br />
los apóstoles se identifica con la secta de los maniqueos.<br />
2. Cuando se les presentan estas objeciones, acostumbran<br />
responder: «¿Qué mal hay en creer como creemos que Cristo<br />
Dios era un espíritu? Creemos que era un espíritu, no carne:<br />
superior es el espíritu a la carne. Lo que es superior, eso creemos<br />
de él; lo que es inferior no queremos creerlo. ¿En qué<br />
nd oculos ludificandos: ut homo non esset, sed putaretur: ut caro non<br />
csset, sed ita esse videretur; quod ergo credunt (582) Manichaei, et inde<br />
dogma fecerunt, erroremque firmaverunt, haec prima cogitatio surrexit<br />
¡n cordibus apostolorum. Et illi quidem Manichaei numquam credunt<br />
lesum fuisse hominem: timent Verbo daré carnem, et non timent veritati<br />
obicere falsitatem. Habet veram carnem, qua veritas ostendat falsitatem,<br />
ct in cordibus hominum aedificet veritatem. Ergo illi numquam dominum<br />
Icsum Christum hominem fuisse crediderunt: [654] discipuli autem<br />
noverant hominem, cum quo tanto tempore fuerant conversati. Viderunt<br />
nmbulantem, sedentem, dormientem, manducantem, bibentem: scierunt<br />
Inium, scierunt super puteum sedisse fatigatum. Ex diuturna ista conver-<br />
Miiione hominem noverant verum; sed postea quam mortuus est, quod<br />
noverant, quando crederent hoc potuisse resuscitari, quod potuit mori?<br />
Apparuit ergo oculis ipsorum talis, qualem illum noverant; et non<br />
i'i'cdentes tertio die potuisse veram carnem de sepulcro resurgere, putaveiiiiil<br />
se spiritum videre. Error iste apostolorum secta est Manichaeorum.<br />
2. Solent autem, quando illis haec obiciuntur, ita responderé: Quid<br />
iniili credimus, quia Christum deum credimus spiritum fuisse?credimus,<br />
carnem non credimus: melior est spiritus quam caro.<br />
Quod melius est, credimus; quod deterius est, credere nolumus. Quid<br />
1 Sobre la cristología maniquea véase la nota complementaria 3 del vol.7 p.743:<br />
I it cristología maniquea.