16.06.2013 Views

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SAN AGUSTÍN - 10

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

586 Sermón 255<br />

Mientras vivimos aquí. Cuando hayamos llegado a la patria,<br />

en vez de mantenernos en tensión, nos relajará. Olvidándome<br />

de lo pasado y en tensión hacia lo que está delante, persigo la<br />

única cosa según mi intención. Ved la tensión, nunca el relajamiento.<br />

La persigo según mi intención hasta alcanzar la palma<br />

de la suprema vocación de Dios en Cristo Jesús. El orden de<br />

las palabras es éste: Una sola cosa persigo. Llegaremos, pues,<br />

entonces y gozaremos de esa única cosa, pero ella será todo para<br />

nosotros. ¿Qué dije, hermanos, cuando comencé a hablar? ¿En<br />

qué consiste esa excelente cosa que poseeremos cuando no tengamos<br />

necesidad de nada? ¿Qué es eso que poseeremos? Me<br />

había propuesto decir lo que Dios nos dará a nosotros que no<br />

dará a los otros. Desaparezca el impío para que no vea la claridad<br />

de Dios. Así, pues, Dios nos dará su claridad para que<br />

gocemos de ella; ésta es la razón por la que desaparecerá el<br />

impío: para que no vea la claridad de Dios. Todo lo que tendremos<br />

se reducirá a Dios. Avaro, ¿qué esperabas recibir? ¿Qué<br />

pide a Dios quien no tiene suficiente con Dios?<br />

7. Poseeremos a Dios, y con él solo estaremos contentos;<br />

más aún, tanto deleite encontraremos en él que ninguna otra<br />

cosa buscaremos, pues gozaremos de él en sí mismo y en nosotros<br />

mismos recíprocamente. ¿Qué somos si no tenemos a Dios?<br />

¿O qué otra cosa podemos amar en nosotros sino a Dios o porque<br />

lo poseemos o para poseerlo? De hecho, cuando se nos<br />

dice que carecemos de todo lo demás y que sólo Dios será<br />

nuestro deleite, el alma, acostumbrada al placer múltiple, se<br />

extendit. TJnum autem, quae retro oblitus, in ea quae ante sunt extentus,<br />

secundum intentionem. Ecce extensionem: nunquam distensionem. Secundum<br />

intentionem sequor, ad palmam supernae vocationis Dei in<br />

Christo lesu (Phil 3,13-14). Ordo verborum est: Unum autem sequor.<br />

Tune ergo veniemus, et uno perfruemur; sed ipsum unum omnia nobis<br />

etit. Quid enim dixímus, fratres, quando coepi loqui? Quid est ipsum<br />

multum quod habebimus, quando non indigebimus? quid est multum<br />

quod habebimus? Hoc proposueram dicere: quid nobis dabit Deus, quod<br />

non dabit illis? Tollatur impius, ne videat claritatem Dei (Is 26,<strong>10</strong>).<br />

Ergo claritatem suam nobis dabit Deus, qua fruamur: unde tolletur<br />

impius, ne videat claritatem Dei. Totum multum nostrum quod habebimus,<br />

ipse Deus erit. Avare, quid quaerebas accipere? Quid quaerit a Deo,<br />

cui non sufficit Deus?<br />

CAPUT VII.—7. Carnalis cogitatio de futura felicítate. Gaudium carnale<br />

de mentís aegritudine venit. Vera sanitas nostra, immortalitas.<br />

Divitiae terrenae, non facultath, sed infirmitatis argumenta.—Sed quando<br />

dicitur, quia Deum habebimus, et ipso solo contenti erimus, immo ipso<br />

solo sic delectabimur, ut nihil aliud requiramus; quia et in uno ipso<br />

fruemur, et in nobis invicem ipso fruemur: (quid enim sumus, si Deum<br />

non habemus? aut quid aliud in nobis quam Deum debemus diligere,<br />

Marta y María 587<br />

angustia por así decir. El alma carnal, ligada a la carne y atrapada<br />

en los placeres carnales y con las alas pegadas con el visco<br />

de los malos deseos que le impide volar a Dios, reflexiona para<br />

sí: «¿Qué valor tiene eso para mí si no voy a comer, ni a beber,<br />

ni a dormir con mi mujer? ¿Qué satisfacción voy a tener?» Lo<br />

que tú llamas satisfacción procede de la enfermedad, no de la<br />

salud. En este tiempo, tu alma está a veces enferma y a veces<br />

sana. Para deciros algo que os lo haga comprender, escuchad un<br />

ejemplo de aquello que no podemos expresar. Los enfermos<br />

tienen deseos; deseos ardientes de alguna fuente o de alguna<br />

fruta; y es tal el ardor que piensan que deben dar satisfacción<br />

a sus deseos como si estuvieran sanos. Curan y desaparece el<br />

deseo; lo que tanto deseaban les hastía, porque era la fiebre<br />

la que lo pedía. ¿Y cuál es esta salud en la que se está restableciendo<br />

el enfermo? ¿Qué es esta salud con referencia a la cual<br />

decimos estar sanos? Tomemos de ella un ejemplo. Muchos<br />

son los deseos de los enfermos que ella suprime; pues del<br />

mismo modo que ella hace que desaparezcan, así también la<br />

inmortalidad elimina todos los demás. Recordad lo que dice el<br />

Apóstol y ved lo que será: Conviene que esto corruptible se<br />

vista de incorrupción y que esto mortal se revista de inmortalidad.<br />

Y seremos iguales a los ángeles de Dios. ¿Acaso son ellos<br />

desdichados por el hecho de no comer? ¿No son precisamente<br />

más felices porque no necesitan de estas cosas? ¿O habrá algún<br />

aut quia habemus, aut ut habeamus?) quando ergo dicitur quia cetera<br />

subtrahuntur, et solus Deus erit quo delectemur; quasi angustatur anima,<br />

quae consuevit multis delectan; et dicit sibi anima carnalis, carni addicta,<br />

carnalibus cupididatibus implicata, visco malarum cupiditatum involutas<br />

pennas habens, ne volet ad Deum, dicit sibi: Quid mihi erit, ubi non<br />

manducabo, ubi non bibam, ubi cum uxore mea non dormiam? quale<br />

mihi gaudium erit? Hoc gaudium tuum de aegritudine est, non de sanitate.<br />

Certe ipsa caro tua in hoc tempore aliquando aegrotat, aliquando<br />

sana est. Intendite, ut alíquid dicam, unde capiatis, exemplum rei quam<br />

non possum dicere. Sunt quaedam aegrotantium desideria: ardent desiderio<br />

aut alicuius fontis, aut alicuius pomi; et sic ardent, ut existiment<br />

quia si sani fue[1190]rint, fruí debeant ipsis desideriis suis. Venit<br />

sanitas, et perit cupiditas. Quod desiderabat, fastidit: quia hoc in illo<br />

febris quaerebat. Et qualis est ista sanitas, in qua convalescit aegrotus?<br />

CAPUT VIII.—Sanitas ista qua dicimur sani, quid est? Sed tamen<br />

hínc capite exemplum. Quia cum multa sínt aegrotantium desideria, quae<br />

ista sanitas tollit; quomodo illa tollít ista sanitas, sic omnia tollit immortalitas:<br />

quia sanitas nostra immortalitas est. Recolite Apostolum,<br />

et videte quid erit: Oportet corritptibile hoc induere incorruptionem, et<br />

moríale hoc induere immortalitatem (1 Cor 15,53). Et erimus aequales<br />

Angelis Dei (cf. Mt 22,30). Numquid illi miseri sunt, qui non epulantur?<br />

Nonne ideo beatiores, quia istis non indigent? An vero quilibet dives<br />

aequabitur Angelis? Angelí veré divites sunt. Quid dicuntur divitae?

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!