Maila Aurreratuko Kurrikulua (B2.1 eta B2.2)

Izen-multzo baten edo nukleoaren elipsia, egoerako edo hizkuntzako testuingurua dela-eta
agerikoa denean.
Prozedura lexikoak ugaritzea: definizioan sartu den termino baten sinonimoak, hiperonimoak eta
hiponimoak; nominalizazioa; eta proforma lexikoak.
Aditz-denboren komunztadura, diskurtsoko erlazioen araberakoa izan behar da:
Denborak aurrera egitea, ekitaldiak bata bestearen gainetik jartzea eta atzera jotzea; aditz-denboren
balioak aldatzea (orainaldia lehenaldiaren ordez informazioa eguneratzeko, geroaldia eta ustea
adierazten duen geroaldi burutua; lehenaldia orainaldiaren ordez, kortesia adierazteko).
Informazioa emateko eta transmititzeko prozedurak: denbora-komunztadura zehar-estiloan eta
denbora-egoeraren aldaketa; hau da, denbora-egoera aldatu egingo da, ezaugarri batzuen arabera:
informazioa jada egungoa ez izatea (Dijo que iría ayer) edo eguneratu nahi izatea (Dijo que irá
mañana), eta informazioa transmititzea edo eragin bat izatea (Dijo que venía / Dijo que viniera).
Diskurtsoaren zati batzuk lotzeko lokailuak:
Gehitzekoak (no solo… sino también, tanto… como, asimismo….); kontrako argudioak ematen
dituztenak murrizketa bat egiteko (a pesar de, no obstante), elementuen arteko kontrastea
adierazteko (mientras que, en cambio) eta argudiaketaren lehenengo elementua indartzeko (de
todas maneras/formas, de todos modos, no es que… es que, ahora bien, aun así);
justifikaziozkoak (puesto que, ya que) eta ondoriozkoak (por eso, por tanto, de modo que, de
manera que). (Ikus “Gramatika” ataleko “Loturak” zatia).
Antolakuntza
Ahozko testuetako edo idatzietako elementuak:
Testuaren eta erregistroaren araberako adierazgailuak:
Diskurtsoari hasiera emateko adierazgailuak: agurtzeko, aurkezteko, gaiaren sarrera egiteko, beste
gai bati sarrera egiteko (Cambiando de tema).
Egituratzaileak: gaiarekin hasteko (Para empezar), testuari jarraipena emateko (Igualmente; Por
su parte), gaiarekin amaitzeko (Para finalizar), azalpenak emateko (Pues bien) eta digresioa
eragiteko (Por cierto; A propósito).
Birformulatzaileak: azalpenak emateko (O sea; Es decir; Esto es; En otras palabras), zuzentzeko
(Mejor aún; Más bien), urruntzeko (De todos modos; En todo caso) eta laburbiltzeko (Así pues;
En suma; En resumen).
Puntuazioa eta paragrafoak. Puntuazio-zeinuak diskurtsoa markatzeko: puntua, puntu eta koma, etenpuntuak,
galdera-ikurra, harridura-ikurra, parentesia eta marra. Diskurtsoko paragrafoen eta gaien
arteko korrespondentzia. Antolakuntzarako zeinu idatziak: margenak, binetak, koskak, letra-mota.
Intonazioa eta etenak diskurtso-unitateak eta ideien arteko loturak adierazteko. Unitate melodikoen
eta puntuazio-zeinuen arteko korrespondentzia; hizketa-egintzen eredu melodiko propioen
identifikazioa eta sormena, eta maila horretako diskurtso-egiturak.
Elkarrizketako elementu propioak (hainbat erregistro eta jarrera hartuko dira kontuan):
Elkarrizketako adierazgailuak: norbaiti zerbait esateko, agurtzeko, hitz egiten hasteko, laguntzeko,
erantzuteko, indartzeko, baieztatzeko, solaskidea elkarrizketan sartzeko, ez dagoela ados
adierazteko, aurkakotasuna arintzeko, inplikazioa erakusteko, urruntasuna adierazteko, hitza
hartzeko, azalpena ematen hasteko, laguntza eskatzeko, eskertzeko, errepikatu eta informazioa
emateko, amaiera iragartzeko eta agurtzeko.
Ohiko egoeretan eta harremanetan espero diren erantzunak emateko baliabideak (“ondoz ondoko
hitz-bikoteak"): galdetu/erantzun, eskaini / onartu eta ez onartu edo azaldu, eskatu/onartu,
konplitu/garrantzia kendu eta eskatu/eman.
Pertsona-izenordainaren erabilera esplizitua: diskurtsoan kontrastea adierazteko eta
anbiguotasunak argitzeko (Le llamo a usted/a él mañan).
174
CURRÍCULO HEOI
NIVEL AVANZADO
MAILA AURRERATUA