Maila Aurreratuko Kurrikulua (B2.1 eta B2.2)

- Sailkatzeko, enfasia adierazteko eta erreferentziak egiteko marka grafikoak: eskema eta aurkibideetan
testua banatzeko eta antolatzeko arauak; letra-motak, komatxoak eta marjinak.
- Intonazioa eta etenak. Intonazioa eta etenak diskurtso-unitateak eta esanahi-loturak markatzeko;
unitate melodikoen eta puntuazio-zeinuen arteko korrespondentzia: hizketa-egintzen eredu
melodiko propioak eta maila horretako diskurtso-egiturak identifikatzea eta sortzea.
Elkarrizketako elementu propioak (hainbat erregistro eta jarrera hartuko dira kontuan)
- Pertsona-izenordain esplizituaren erabilera, hitz egiteko txandaren aldaketa, subjektibotasuna eta
diskurtso-kontrastea adierazteko (–Zer iruditzen? –Ba, nik uste ondo dagoela; Ondo dago, nik
uste; Zuk nahi duzuna egin, baina ni ez noa).
Elkarrizketako adierazgailuak:
- Egoera eta tratamendu-mota kontuan hartuta norbaiti zerbait esateko (Aizu; Barkatu…), agurtzeko
(Ene, [izena]!; Aspaldiko partez!; Hau poza!; Zer moduz?; Zelan?…), agur bati erantzuteko
(Ondo esan beharko; Hainbestean; Primeran, eta zu?; Aspaldi bai!), solaskideari
elkarrizketarekin hastea eskatzeko (Eta?; Zera galdetu behar nizun), hitz egiten hasteko (Ba…;
Badakik…; Ezetz jakin…; Ba, begira), lankidetzan jarduteko (Bai; jakina; (e)ta?),
erreakzionatzeko (Hara!; Benetan?; Izan ere!), indartzeko (Noski; Horixe!; Ez dago esan
beharrik; Dudarik gabe), eta solaskidea elkarrizketan sartzeko (Ez da hala?; Ez duzu uste?; Ondo
dakizunez,…)
Deixia
- Hainbat enuntziatu-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso atzeratuan eta
kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko formak; kasu bakoitzerako, izenordain,
erakusle eta denbora- nahiz espazio-esamolde egokiak erabiltzea (ni, zu ↔ bera, orain, une
honetan, gaur, atzo, bihar… ↔ orduan, une horretan, egun berean, aurreko egunean, hurrengo
egunean..., hemen, hori, etorri, ekarri ↔ hara, hori, joan, eraman).
- Deiktikoen eta adierazgailuen transformazioa espazio- eta denbora-koordenatuen funtzioaren
arabera; izenordainak, erakusleak eta denbora- nahiz espazio-adierazpenak. Enuntziazio-egoeraren
eta erregistroaren araberako desberdintasunak: Zatoz hona agudo! > Hona etortzeko esan zidan /
Hara joateko esan zidan / Zuregana joateko esan zenidan.
Kortesia:
- Hiztuna edo solaskidea barne hartzen duen plurala (Euskaldunon esku dago hizkuntzaren geroa;
Emakumeok batzuetan ulertzeko zailak zarete benetan).
- Hiztunaren agerpenari garrantzia kentzea; horretarako, hainbat baliabide erabiliko dira: egitura
inpertsonalak (Komuneko papera bukatu da; Informazio guztia ezabatu zait), bigarren pertsona
(Bizitza guztian zaintzen dituzu eta...), zehaztugabea (Batek daki!), gu subjektua (Gurean ez da
horrela egiten) eta beste formula batzuk: esaterako, eta biok (Jon eta biok hasiko gara).
Entzulearen agerpenari garrantzia kentzea, inpertsonalak (Berehala konpondu beharko litzateke)
edo plurala (Denak berdinak zarete) erabiliz.
- Ñabardurak egiten dituzten aditz-denborak: burutua (Askotan joan izan gara berarekin),
burutugabea (Egun on, zera nahi nuen…), baldintzazkoa (Ezin liteke; Egingo zenidake mesedetxo
bat?), eta geroaldikoa (Saiatuko naiz).
- Kooperaziozko erantzunak: partikulen errepikapenak eta esamolde egokiak (Bai, bai; bai noski!,
nola ez ba?, galdetzea ere!).
Inferentziak
- Hainbat komunikazio-egoeratan ohiko diren esamoldeen esanahi inplizituak (–Zeinek irabazi du?
–Esatea ere! ).
- Anbiguotasun ilokutiboa. (Hotz da: informazioa eman, aurpegiratu, leihoa ixteko eskatu).
- Inplizitu aldaera mofologikoetan: Ez dut esan zuk lapurtu duzunik / Ez dut esan zuk lapurtu
duzula.
54
CURRÍCULO HEOI
NIVEL AVANZADO
MAILA AURRERATUA