Maila Aurreratuko Kurrikulua (B2.1 eta B2.2)

Tamala da baina…; Ezinezkoa dut), behin eta berriz saiatzeko (Ea ba!; Baietz, mesedez), edota
zerbait eskatzean onartzeko edo emateko (–Mesede bat egingo didazu?; –Lagunduko didazu,
mesedez? / –Bai, noski, zer behar duzu?; –Pasaidazu ogia. / –Tori; Hor duzu).
Deixia
- Hainbat enuntziatu-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso atzeratuan eta
kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko formak; kasu bakoitzerako, izenordain,
erakusle eta denbora- nahiz espazio-adierazpenen erabilera egokiak (ni, zu ↔ bera, orain, une
honetan, gaur, atzo, bihar… ↔ orduan, une horretan, egun berean, aurreko egunean, hurrengo
egunean..., hemen, hori, etorri, ekarri ↔ hara, hori, joan, eraman).
- Deiktikoen eta adierazgailuen transformazioa espazio- eta denbora-koordenatuen funtzioaren
arabera; izenordainak, erakusleak eta denbora- nahiz espazio-adierazpenak. Enuntziazio-egoeraren
eta erregistroaren araberako desberdintasunak: Zatoz hona agudo! > Hona etortzeko esan zidan /
Hara joateko esan zidan / Zuregana joateko esan zenidan.
Kortesia:
- Hiztuna edo solaskidea barne hartzen duen plurala (Euskaldunon esku dago hizkuntzaren geroa;
Emakumeok batzuetan ulertzen zailak zarete benetan).
- Hiztunaren agerpenari garrantzia kentzea; horretarako, hainbat baliabide erabiliko dira: egitura
inpertsonalak (Komuneko papera bukatu da; Informazio guztia ezabatu zait), bigarren pertsona
(Bizitza guztian zaintzen dituzu eta...), zehaztugabea (Batek daki!), gu subjektua (Gurean ez da
horrela egiten) eta beste formula batzuk: esaterako, eta biok (Jon eta biok hasiko gara).
Entzulearen agerpenari garrantzia kentzea, inpertsonalak (Berehala konpondu beharko litzateke)
edo plurala (Denak berdinak zarete) erabiliz.
- Ñabardurak egiten dituzten aditz-denborak: burutua (Askotan joan izan gara berarekin),
burutugabea (Egun on, zera nahi nuen…), baldintza (Ezin liteke; Egingo zenidake mesedetxo
bat?), eta geroaldia (Saiatuko naiz).
Maiz erabiltzen diren tratamendu-formak: pertsona gramatikalak (hi) eta formulen erabilera
(aizu/aizan/aizak, to/no…).
Gizarte-funtzioetarako (eman, agindu, eskatu, zuzendu…) baliagarri diren hainbat familiartasunmailako
esamoldeak (Axola zaizu?; Axola ez bazaizu…; Arren; Otoi; Eskertuko nizuke; Barka…).
- Kooperaziozko erantzunak: partikulen errepikapenak eta esamolde egokiak (Bai, bai; bai noski!,
nola ez ba?, galdetzea ere!).
Hizketa-egintzak arintzeko edo indartzeko intonazioak duen garrantzia.
Inferentziak
- Hainbat komunikazio-egoeratan ohiko diren esamoldeen esanahi inplizituak (–Zeinek irabazi du?
–Esatea ere!).
- Anbiguotasun ilokutiboa. (Hotz da: informazioa eman, aurpegiratu, leihoa ixteko eskatu).
- Inplizitu aldaera morfologikoetan (Ez dut esan zuk lapurtu duzunik / Ez dut esan zuk lapurtu
duzula).
- Erantzun laburregietan edo luzeegietan inplizitu daudenak (–Zigarrotxorik nahi? –Utikan! / –
Erraza izan da? –Umetxo batek ere asmatuko zuen izerdi askorik bota gabe!).
Inplizitu ahots-tonuetan: intentzio ironikoa, sarkastikoa… (Informatikan aditua dela? Bada, erruz
dauzkagu hemen adituak).
Inplizitu, erantzuna bideratzen duten galderetan (Ez zaizu iruditu apur bat edanda zegoela?)
Perpaus-metaforetan: kultura-erreferentzia espezifikoak dituzten esamoldeak (Usoak joan…;
punttua jarri; Pernando Amezketarraren ateraldiak; lamiaren urrea; Axularren sagarroia).
66
CURRÍCULO HEOI
NIVEL AVANZADO
MAILA AURRERATUA