“De verhaalbaarheid van advocatenhonoraria” - E-thesis

hoogste vergoeding te eisen aanspraak kan maken. Ze wordt door de rechter tussen de
partijen verdeeld” 369 .
Er is daarentegen geen RPV verschuldigd wanneer de zaak naar de arrondissementsrechtbank
verzonden wordt 370 of wanneer de vordering reeds voor de inschrijving van de zaak op de rol
werd afgehandeld 371 .
In het artikel 6 van het K.B. wordt de deur op een kier gezet voor de zogenaamde ‘verloren
zaken’ (zaken waarbij op voorhand de kans op succes bijzonder klein is):
“Wanneer de zaak wordt afgesloten met een beslissing gewezen bij verstek, en geen
enkele in het ongelijk gestelde partij ooit is verschenen, is het bedrag van de
rechtsplegingsvergoeding dat van de minimumvergoeding.”
Wanneer dus de advocaat tijdig inziet dat het weinig zin heeft om de zaak met man en macht
te verdedigen, is het dus beter om verstek te laten, om zo een basisvergoeding te vermijden en
enkel gehouden te zijn tot de minimumvergoeding 372 .
122. Daarnaast is het niet ondenkbaar dat partijen op kunstmatige wijze hun vorderingen zo
hoog mogelijk zullen maken om een hogere rechtsplegingsvergoeding te kunnen bekomen.
De tegenpartij zou hier een lagere rechtsplegingsvergoeding kunnen vorderen wegens het
kennelijk onredelijke karakter, of zij kan toepassing vragen van de leer van het
rechtsmisbruik 373 .
123. De bedragen zijn op dezelfde wijze van toepassing op alle procedures 374 bij alle hoven en
rechtbanken, en op procedures ten gronde, in kort geding 375 of zoals in kort geding.
369 Artikel 1022, vijfde lid Ger.W. j° artikel 1020 Ger.W., P. TAELMAN en S. VOET, Cursus Oefenrechtbank
2008-09, UGent, 2008, onuitgegeven.
370 Artikel 1 Koninklijk Besluit tot vaststelling van het tarief van de rechtsplegingsvergoeding bedoeld in artikel
1022 van het Gerechtelijk Wetboek en tot vaststelling van de datum van inwerkingtreding van de artikelen 1 tot
13 van de wet van 21 april 2007 betreffende de verhaalbaarheid van de erelonen en de kosten verbonden aan de
bijstand van de advocaat, BS 9 november 2007 (ed. 2), 56834.
371 Ingeval de verweerder, of de gedaagde in hoger beroep, na de inschrijving op de rol, de eis inwilligt en zijn
verbintenissen kwijt in hoofdsom, interesten en kosten, is het bedrag van de vergoeding gelijk aan één kwart van
de basisvergoeding, zonder hoger te kunnen zijn dan 1000€ (artikel 1, vijfde lid KB 26 oktober 2007).
372 In artikel 5 van datzelfde KB wordt eveneens voorzien in het minimumbedrag in het kader van de summiere
rechtspleging.
373 Artikel 1382-1383 B.W.; P. TAELMAN en S. VOET, Cursus Oefenrechtbank 2008-2009, UGent, 2008,
onuitgegeven.
374 Bij samengevoegde zaken kan de rechter soeverein kiezen om éénmaal dan wel tweemaal een
rechtsplegingsvergoeding toe te kennen.
375 Ingeval van een kortgedingprocedure houden heel wat voorzitters de kosten aan, omdat het niet gaat om een
eindvonnis ten gronde. Zulks is in overeenstemming met het verslag Van Reepinghen. (zie C. VAN
REEPINGHEN, Verslag over de gerechtelijke hervorming, Brussel, BS 1964, 393) Dit heeft als nadeel dat, in
geval het verzoek gegrond wordt verklaard, de winnende partij een procedure ten gronde moet instellen of
voortzetten, ook al heeft het kortgeding haar voldoening verschaft. In dat geval kan de eisende partij aan de
voorzitter verzoeken om uitspraak te doen over de kosten van het geding (bv. Vz. Brussel 16 januari 1994, Rev.
98