“De verhaalbaarheid van advocatenhonoraria” - E-thesis

a.2 arrest van 21 januari/18 februari/2 april/23 april 2009
147. In haar tweede uitspraak hieromtrent, beslist het Grondwettelijk Hof 435 over de
verenigbaarheid van het door de wet op de verhaalbaarheid ingevoegde artikel 162bis Sv. met
het grondwettelijk gelijkheids- en non-discriminatiebeginsel. Dit artikel handelt over de
hierboven reeds aangehaalde mogelijkheid tot veroordeling van de in het ongelijk gestelde
burgerlijke partij in de rechtsplegingsvergoeding in het geval waar zij de beklaagde
rechtstreeks heeft gedagvaard voor de strafrechter. Met verwijzing naar het verslag van de
commissie Justitie 436 oordeelt zij –voorlopig- dat het verschil in behandeling met de partij die
aansluit bij een door het Openbaar Ministerie ingestelde strafvordering, (en niet tot de
betaling van de rechtsplegingsvergoeding veroordeeld kan worden) gerechtvaardigd is.
Daarnaast beklemtoont het Hof dat het aan de feitenrechter toekomt om te oordelen over de
grondwettelijkheid van het K.B. ter uitvoering van de wet op de verhaalbaarheid aangezien zij
zich niet bevoegd kan verklaren om de grondwettelijkheid van een K.B. zelf te toetsen.
148. In een arrest van 18 februari 2009 wordt diezelfde materie vanuit het oogpunt van de
beklaagde bekeken 437 . Is het een gerechtvaardigde situatie dat deze een
rechtsplegingsvergoeding kan krijgen wanneer de burgerlijke partij hem rechtstreeks
gedagvaard heeft (maar wel in het ongelijk wordt gesteld), maar niet wanneer de burgerlijke
partij aansluit bij een door het Openbaar Ministerie ingestelde vordering? Het Hof volhardt en
ziet ook uit dit oogpunt geen schending van het gelijkheidsbeginsel, noch van het EVRM.
149. Op 2 april werden twee prejudiciële vragen i.v.m. artikel 162bis Sv. samengevoegd in 1
arrest waarbij andermaal de grondwettelijkheid van dit artikel werd bevestigd 438 . Datzelfde
artikel werd nogmaals in vraag gesteld in de drie samengevoegde prejudiciële vragen waar het
arrest van 23 april 2009 uitsluitsel op geeft 439 . In dit arrest beperkt het Hof zijn onderzoek tot
de hypothese waarin een strafgerecht, dat de beklaagde en diens verzekeraar in solidum heeft
veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding, hen niet eveneens in solidum zou
kunnen veroordelen tot betaling van de rechtsplegingsvergoeding van artikel 1022 Ger.W. Het
Hof stelt vast dat er geen sprake is van een verschil in behandeling, en aldus al evenmin van
435 GwH. 21 januari 2009, BS 20 maart 2009, 23522, JT 2009, afl. 6340, 99.
436 Commissie voor Justitie, verslag over het wetsvoorstel betreffende de verhaalbaarheid van de erelonen en
kosten verbonden aan de bijstand van een advocaat, Parl. St. Kamer 2006-07, nr. 51-2891/2, 6,
http://www.dekamer.be/FLWB/pdf/51/2891/51K2891002.pdf.
437 GwH. 18 februari 2009, ftp://ftp.const-court.be/pub/n/2009/2009-049n.pdf.
438 GwH. 2 april 2009, ftp://ftp.const-court.be/pub/n/2009/2009-066n.pdf.
439 GwH. 23 april 2009, ftp://ftp.const-court.be/pub/n/2009/2009-070n.pdf.
114