“De verhaalbaarheid van advocatenhonoraria” - E-thesis

estaat. Immers, indien de tegenpartij hiervan kennis had, zou er ongetwijfeld in het geding
opgeworpen worden dat de verzekerde betaald werd door de verzekeraar, en dat het bijgevolg
de verzekerde aan elke vorm van vereiste hoedanigheid en belang ontbreekt.
Uiteindelijk juichten de rechtsbijstandsverzekeraars een wettelijke regeling omtrent de
verhaalbaarheid toe. Enerzijds konden zij er hun uitgaven waartoe zij zich contractueel
verbonden hadden jegens de verzekerde, in een aantal gevallen mee terugvorderen.
Anderzijds kon dit volgens hen ook een positieve invloed hebben op de verdere ontwikkeling
van de rechtsbijstandsverzekering (mogelijke verbetering inschatbaarheid risico’s,
vermindering inleiding van bij voorbaat verloren procedures, maar die door de
rechtsbijstandsverzekeraar niet kunnen geweigerd worden omdat ze ingeleid worden na
toepassing van de objectiviteitsclausule) 254 .
b. Problemen voor de advocaat
76. Het geval waarbij de gevolgen van een eventuele ‘verkeerde beslissing’ zich het meest
voelbaar voordeden, was bij de advocaat. Wat kon hij doen, wat moest hij doen om de
belangen van zijn cliënt op de meest zorgvuldige wijze te behartigen? Inderdaad, voor de
advocaat maakt deze beslissing deel uit van zijn niet te miskennen taken als raadsman 255 ;
Het is niet ondenkbaar dat de advocaat zich geconfronteerd zag met een misnoegde cliënt
omdat hij al dan niet een minimumvergoeding had geëist terwijl de rechter eerder geneigd
blijkt te zijn hogere vergoedingen toe te kennen. Daarenboven, een staat van ereloon houdt
meestal ook rekening met de bekendheid van een advocaat. Maar wat is bekendheid? Ook hier
stond de poort open voor de tegenpartij om de gevorderde advocatenkosten van hun
tegenpartij te betwisten door de som in twijfel te trekken; wat is bekendheid en is die advocaat
wel zo bekend; is deze procedure wel van die aard dat een beroep op een advocaat
noodzakelijk was, etc. 256
254 P. COLLE en S. ZEGERS, ‘De terugvorderbaarheid van de erelonen van advocaten en verzekeringen’,
Tijdschrift voor Verzekeringen 2006, afl. 354, 48-49; Volgens statistieken van de beroepsvereniging van
verzekeringsondernemingen Assuralia zouden rechtsvorderingen, die in het kader van de objectiviteitsclausule
werden ingesteld, voor 90% werden verloren.
255 F. GLANSDORFF, ‘Recommandations aux avocats à la suite de l’arrêt de la Cour de Cassation du 2
septembre 2004’, JT 2004, 786; H. DE RODE en J. GEORGE, ‘Vae Victis! La répétibilité des honoraires
d’avocat’, Bull. Ass. 2005, afl. 351, 254.
256 H. DE RODE en J. GEORGE, ‘Vae Victis! La répétibilité des honoraires d’avocat’, Bull. Ass. 2005, afl. 351,
255.
67